เจ้าจอมมารดากู่
เจ้าจอมมารดากู่ | |
---|---|
คู่สมรส | สมเด็จพระปฐมบรมมหาชนก |
บุตร | พระเจ้าไปยิกาเธอ กรมหลวงนรินทรเทวี |
บิดามารดา | คหบดีชาวจีนฮกเกี้ยน ธิดาเจ้าพระยาอภัยราชา |
เจ้าจอมมารดากู่ หรือ สมเด็จพระไปยิกาน้อย[1] เป็นพระชายาสมเด็จพระปฐมบรมมหาชนกใน พระขนิษฐาในพระอัครชายา (หยก) และเป็นพระชนนีในพระเจ้าไปยิกาเธอ กรมหลวงนรินทรเทวี
ประวัติ[แก้]
เจ้าจอมมารดากู่ เกิดที่บ้านภายในกำแพงพระนคร ด้านทิศตะวันออกเฉียงใต้ บริเวณป้อมเพชร ซึ่งเป็นย่านอาศัยของชาวจีนในรัชสมัยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ เป็นธิดาคนเล็กของคหบดีชาวจีนฮกเกี้ยน[2] มารดาเป็นธิดาของเจ้าพระยาอภัยราชาสมุหนายก[3] มีพี่น้องทั้งหมด 2 คน ได้แก่พี่สาวนามว่า หยก และตัวท่านนามว่า กู่
ต่อมาท่านหยก ได้สมรสกับนายทองดี (ต่อมาคือ สมเด็จพระปฐมบรมมหาชนก) บุตรคนโตของพระยาราชนิกูล (ทองคำ) ภายหลังการประสูติของพระราชโอรสพระองค์เล็กสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท พระอัครชายา ได้ทรงประชวรและเสด็จสวรรคต สมเด็จพระปฐมบรมมหาชนกจึงได้เสกสมรสใหม่กับ กู่ พระน้องนางของพระอัครชายา เหตุการณ์นี้ปรากฏในปฐมวงศ์ พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวว่า[1]
"...สมเด็จพระไปยิกาพระองค์ใหญ่นั้น ได้มีพระเอารส พระธิดา ๕ พระองค์แล้ว ก็สิ้นพระชนม์ล่วงไปโดยนัยที่กล่าวมาแล้ว แต่เมื่อสิ้นพระชนม์นั้น พระชนมายุเท่าไรไม่ทราบถนัด พระไปยิกาพระองค์น้อย ได้รับปรนิบัติสมเด็จพระบรมมหาไปยกาธิบดีบดี ในที่นั้นต่อมาได้ประสูตรพระธิดาพระองค์หนึ่งแล้ว จะสิ้นพระชนม์เมื่อใดก็หาได้ความเปนแน่ไม่..."
สมเด็จพระปฐมบรมมหาชนกกับเจ้าจอมมารดากู่ มีพระราชธิดาด้วยกัน 1 พระองค์คือ
- พระองค์เจ้าหญิงกุ ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงสถาปนาพระอัฐิเป็น กรมหลวงนรินทรเทวี
นามของท่านนั้นปรากฏตามเอกสารเดิมที่อยู่ในจังหวัดอุทัยธานีว่า กู่ แต่หลักฐานอื่น ๆ มักจะเรียกขานท่านเพียงแต่ว่า พระน้องนางของพระอัครชายา โดยมิได้ออกนาม[4]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 Accom Thailand. ปฐมวงศ์. สืบค้นเมื่อ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2560.
- ↑ กิตติพงษ์ วิโรจน์ธรรมากูร, ย้อนรอยราชสกุลวงศ์ วังหลวง, ดอกหญ้า, 2549, ISBN 974-941-205-2
- ↑ ศรีรัญจวน, พิศวาสราชสำนัก ตอนที่ 14 รักที่จงรักของสมเด็จพระเอกาทศรถ[ลิงก์เสีย] วันจันทร์ 5 พฤศจิกายน 2555 เวลา 09:05 น.
- ↑ กรมศิลปากร. สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ (2554). ราชสกุลวงศ์ (PDF). กรุงเทพฯ: สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร. p. 4. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 2017-02-02. สืบค้นเมื่อ 2017-06-01. Check date values in:
|year=
(help)