เครื่องเสนาอิสริยาภรณ์นักบุญยากอบและพระขรรค์
เครื่องเสนาอิสริยาภรณ์นักบุญยากอบและพระขรรค์ | |
---|---|
ประเภท | เครื่องราชอิสริยาภรณ์ห้าชั้น |
วันสถาปนา | พ.ศ. 1718 |
ประเทศ | ประเทศโปรตุเกส |
สถานะ | ยังมีการมอบ |
ประธาน | มาร์แซลู รึเบลู ดึ โซซา |
ลำดับเกียรติ | |
สูงกว่า | เครื่องเสนาอิสริยาภรณ์เอวีซ |
รองมา | เครื่องอิสริยาภรณ์อิงฟังตึ เด. เอ็งรีกึ |
เครื่องเสนาอิสริยาภรณ์นักบุญยากอบและพระขรรค์ (โปรตุเกส: Ordem Militar de Sant'Iago da Espada) คือเครื่องอิสริยาภรณ์เก่าแก่ของประเทศโปรตุเกส ร่วมกับเครื่องเสนาอิสริยาภรณ์หอคอยและดาบ เครื่องเสนาอิสริยาภรณ์แห่งพระคริสต์ เครื่องเสนาอิสริยาภรณ์เอวีซ สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 1718 และถูกบรรจุไว้ในรัฐธรรมนูญสมัยราชอาณาจักรโปรตุเกส เมื่อ พ.ศ. 2332 ก่อนจะระงับการมอบเครื่องอิสริยาภรณ์นี้ไปใน พ.ศ. 2453 และถูกฟื้นฟูอีกครั้งเมื่อวันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2461[1] เครื่องเสนาอิสริยาภรณ์นี้มอบให้แก่ผู้กระทำคุณประโยชน์สูงสุดด้านวิทยาศาสตร์ ศิลปะ และวรรณกรรมของประเทศโปรตุเกส[2][3] โดยประธานาธิบดีโปรตุเกสเป็นประธานของเครื่องเสนาอิสริยาภรณ์นี้[4]
ลำดับชั้น[แก้]
แต่เดิมเครื่องอิสริยาภรณ์นี้มีทั้งสิ้นห้าชั้น ก่อนจะมีการเพิ่มชั้นสายสร้อยใน พ.ศ. 2505 สำหรับมอบให้แก่ประธานาธิบดีโปรตุเกสและประมุขแห่งรัฐต่างประเทศ[2] โดยลำดับชั้นของเครื่องเสนาอิสริยาภรณ์มีดังนี้[5]
แพรแถบ | |||||
---|---|---|---|---|---|
ชั้นสายสร้อย |
ประถมาภรณ์ |
ทุติยาภรณ์ |
ตริตาภรณ์ |
จตุรถาภรณ์ |
เบญจมาภรณ์ |
ลักษณะ[แก้]
- ดวงตรา มีลักษณะเป็นไม้กางเขนปิดทองเคลือบด้วยสีแดง ล้อมรอบด้วยใบปาล์มเคลือบสีเขียว (ในชั้นสายสร้อยไม่มีใบปาล์ม) พร้อมจารึกคำขวัญว่า Ciência Letras e Artes (วิทยาศาสตร์ ศิลปะ และวรรณกรรม) [6][7]
- ดารา มีรัศมีล้อมรอบ 22 ดวง และมีรูปลักษณะคล้ายดวงตราอยู่ด้านใน ชั้นสายสร้อยและประถมาภรณ์จะเป็นสีทอง ส่วนชั้นทุติยาภรณ์จะเป็นสีเงิน
- แพรแถบ มีลักษณะเป็นสีม่วงออกชมพู
สมาชิกแห่งราชอิสริยาภรณ์[แก้]
- ไทย : สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง
- อินโดนีเซีย : ซูการ์โน ประธานาธิบดีอินโดนีเซีย
- ลักเซมเบิร์ก : แกรนด์ดยุกอ็องรีแห่งลักเซมเบิร์ก
- โมร็อกโก : สมเด็จพระราชาธิบดีมุฮัมมัดที่ 6 แห่งโมร็อกโก
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Restabelecidas as Ordens de Cristo e de S. Tiago da Espada - Decreto n.º 5 030, de 6 de dezembro de 1918
- ↑ 2.0 2.1 "Lei n.º 5/2011 : Lei das Ordens Honoríficas Portuguesas" (PDF). Diário da República Electrónico, 1.ª série — N.º 43. 2 March 2011. p. 1254-1255. สืบค้นเมื่อ 2014-05-23.
- ↑ Artigo 22º da Lei das Ordens Honoríficas Portuguesas.
- ↑ Chancelaria das Ordens Honoríficas Portuguesas. "Grão-Mestre".
- ↑ "Lei n.º 5/2011 : Lei das Ordens Honoríficas Portuguesas" (PDF). Diário da República Electrónico, 1.ª série — N.º 43. 2 March 2011. p. 1253-1254. สืบค้นเมื่อ 2014-05-23.
- ↑ Chancelaria das Ordens Honoríficas Portuguesas. "Distintivo e Insígnias da Ordem Militar de Sant'Iago da Espada".
- ↑ Artigo 24º da Lei das Ordens Honoríficas Portuguesas.