เครื่องยนต์แฉกดาว

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เครื่องยนต์แฉกดาว

เครื่องยนต์แฉกดาว (อังกฤษ: Radial engine) เป็นเครื่องยนต์สันดาปภายในประเภทหนึ่ง กระบอกสูบของเครื่องยนต์ประเภทนี้จะเรียงตัวกันเป็นแฉกดาวพุ่งออกจากศูนย์กลาง มีตั้งแต่ห้าแฉกไปจนถึงเจ็ดแฉก ถูกใช้งานในเครื่องบินใบพัดเดี่ยว

เครื่องยนต์แฉกดาวถูกคิดค้นโดยชาร์ล แมทธิว แมนลี (Charles Matthews Manly ) วิศวกรชาวอเมริกันเมื่อค.ศ. 1901 เครื่องยนต์ที่เขาสร้างขึ้นมามีกำลัง 52 แรงม้าที่อัตรา 950 รอบต่อนาที[1]

อ้างอิง[แก้]

  1. Vivian, E. Charles (1920). A History of Aeronautics. Dayton History Books Online. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-05-23. สืบค้นเมื่อ 2021-12-28.