เกา สิงเจี้ยน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก เกา ซิงเจี้ยน)
เกา สิงเจี้ยน
เกิด (1940-01-04) 4 มกราคม ค.ศ. 1940 (84 ปี)
กั้นโจว มณฑลเจียงซี ประเทศจีน
อาชีพนักประพันธ์, นักเขียนบทละคร, นักวิจารณ์, นักแปล, นักเขียนบท, ผู้กำกับ, จิตรกร
ภาษาจีน[1]
พลเมืองจีน (ค.ศ. 1940–1998)
ฝรั่งเศส (ตั้งแต่ ค.ศ. 1998)
จบจากมหาวิทยาลัยภาษาต่างประเทศแห่งปักกิ่ง
รางวัลสำคัญรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม
ค.ศ. 2000

เกา สิงเจี้ยน (จีน: 高行健; อักษรโรมัน: Gao Xingjian; 4 มกราคม ค.ศ. 1940 – ) เป็นนักประพันธ์, นักเขียนบทละคร และนักวิจารณ์ผู้อพยพชาวจีน[2] ผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมใน ค.ศ. 2000 “สำหรับผลงานที่สมบูรณ์ในระดับสากล, ข้อมูลเชิงลึกที่ดุเดือด และความฉลาดทางด้านภาษา”[1] นอกจากนี้ เขายังเป็นนักแปล (โดยเฉพาะอย่างยิ่งผลงานของซามูเอล เบ็คเค็ทท์ และอูเจน อีออเนสคู), นักเขียนบท, ผู้กำกับเวที และจิตรกรที่มีชื่อเสียง ใน ค.ศ. 1998 เกาได้รับสัญชาติฝรั่งเศส

ละครของเกาได้รับการพิจารณาว่าเป็นละครแอบเสิร์ดที่มีความลึกซึ้งในปกติวิสัยและอยู่ระดับแถวหน้าในประเทศจีน ผลงานที่ออกมาเป็นร้อยแก้วของเขามีแนวโน้มที่จะมีชื่อเสียงโด่งดังน้อยกว่าในประเทศจีน แต่ได้รับการยกย่องอย่างสูงในยุโรปและฝั่งตะวันตก

การตอบรับ[แก้]

ความเห็นจากนักเขียนชาวจีน[แก้]

ผลงานของเกานำไปสู่การอภิปรายที่รุนแรงในหมู่นักเขียนชาวจีน ทั้งในเชิงบวกและเชิงลบ

นักเขียนชาวจีนจำนวนมาก[ใครกล่าว?] แสดงความเห็นถึง "ศิลปะลวดลายจีน" ของเกา หรืองานแปล ว่าได้เป็นการเปิดแนวทางใหม่สำหรับวรรณกรรมสมัยใหม่ของจีนที่วิทยาลัยสวีเดน และการชนะรางวัลโนเบลเนื่องในโอกาสครบรอบ 100 ปี เป็นการสร้างความสุขต่อวงการวรรณกรรมของจีน

บทความเกี่ยวกับเขาในนิตยสารมิวส์ ฉบับเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2008 ซึ่งเป็นนิตยสารที่ยุติลงแล้วในฮ่องกง ลีโอ ลี (李歐梵) ได้สรรเสริญการใช้ภาษาจีนในผลงานโซลเมาน์เทน: 'ไม่ว่ามันจะเป็นการสร้างผลงานหรือไม่ แต่มันก็เป็นเรื่องแต่งที่อุดมไปด้วยวาทะพื้นเมืองและการวางเกณฑ์ที่สละสลวยชั้นเอก ตลอดจนภาษาถิ่น จึงจัดเป็น "นวนิยายที่เกิดขึ้นในสังคมมนุษย์ที่หลากหลาย" โดยมีเสียงและจังหวะที่สามารถอ่านออกเสียงได้ (ในฐานะที่เกาสามารถทำได้สำหรับการอ่านของประชาชน)'[3]

ก่อนถึง ค.ศ. 2000 นักเขียนและนักวิชาการชาวจีนกว่าสิบรายได้คาดการณ์ไว้แล้วถึงการรับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมของเกา ซึ่งได้แก่ หู เย่าเหิง (胡耀恒)[4] พานจุน (潘军)[5] ตั้งแต่เมื่อช่วง ค.ศ. 1999

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 "The Nobel Prize in Literature 2000". Nobelprize. October 7, 2010. สืบค้นเมื่อ October 7, 2010.
  2. "The Nobel Prize for Literature 2000". Nobelprize.org. The Nobel Prize in Literature for 2000 goes to the Chinese writer Gao Xingjian "for an œuvre of universal validity, bitter insights and linguistic ingenuity, which has opened new paths for the Chinese novel and drama".
  3. Lee, Leo Ou-fan (June 2008). "The happy exile". Muse Magazine (17): 93.
  4. "胡耀恒:高行健曝光率华人之最". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-06-27. สืบค้นเมื่อ 2014-05-01.
  5. "华人作家高行健获2000年诺贝尔文学奖- 21CN.COM". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-10-20. สืบค้นเมื่อ 2014-05-01.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]