เกอจัปมานิซ

เกอจัปมานิซ
	ขวดเกอจัปมานิซที่มีวางจำหน่ายในประเทศอินโดนีเซีย
ประเภท	ซอสสำหรับปรุงอาหาร
แหล่งกำเนิด	อินโดนีเซีย
ภูมิภาค	ชวา
ผู้สร้างสรรค์	ชาวอินโดนีเซีย
ส่วนผสมหลัก	ถั่วเหลืองหมักปรุงรสให้หวานด้วยน้ำตาล
	ตำราอาหาร: เกอจัปมานิซ; สื่อ: เกอจัปมานิซ;

เกอจัปมานิซ (อินโดนีเซีย: kecap manis) เป็นซีอิ๊วที่มีกลิ่นหอมและรสหวานซึ่งมีต้นกำเนิดมาจากประเทศอินโดนีเซีย ซึ่งมีสีเข้ม ลักษณะข้นเหนียวเหมือนน้ำเชื่อม และมีรสชาติเหมือนกากน้ำตาลเพราะว่าเติมน้ำตาลปี๊บหรือน้ำตาลโตนดปริมาณมาก^[1] เกอจัปมานิซนิยมใช้รับประทานเคียงกับสะเต๊ะ ซีอิ๊วนี้คล้ายกับซอสเถียนเมี่ยนของจีนแต่จะมีรสชาติละมุนกว่า^[1] เกอจัปมานิซเป็นซีอิ๊วที่นิยมใช้มากที่สุดในอาหารอินโดนีเซียและกำลังการผลิตซีอิ๊วชนิดนี้คิดเป็นประมาณร้อยละ 90 ของการผลิตซีอิ๊วทั้งหมดในประเทศอินโดนีเซีย^[2]

ส่วนผสม

เกอจัปมานิซต่างจากเกอจัปอาซิน (อินโดนีเซีย: kecap asin) ซึ่งเป็นซีอิ๊วรสเค็มตรงที่เกอจัปมานิซจะข้นกว่าและหวานกว่ากันมาก ซีอิ๊วชนิดนี้ได้มาจากการนำถั่วเหลืองต้มและธัญพืชคั่วไปหมักในน้ำเกลือกับรา Aspergillus wentii จากนั้นจึงเติมน้ำตาลปี๊บให้มีรสหวาน^[3] ปริมาณน้ำตาลปี๊บหรือน้ำตาลโตนดที่เติมลงไปอาจมากถึงร้อยละ 50 เกอจัปมานิซมักจะปรุงแต่งเพิ่มเติมด้วยเครื่องเทศ เช่น โป๊ยกั้ก อบเชย พริกไทย ลูกผักชี และกานพลู เป็นต้น^[2]

การใช้

เกอจัปมานิซเป็นเครื่องปรุงสำคัญในอาหารอินโดนีเซีย โดยจะให้รสชาติหวานอ่อนและอูมามิในอาหารหลายชนิดเช่น นาซีโกเร็ง มีโกเร็ง เกวอตีเยาโกเร็ง อายัมเกอจัป บาบีเกอจัป เซอมูร์ และเกอโตปรัก เป็นต้น นอกจากนี้ยังนิยมใช้หมักเนื้อเพื่อใช้ย่าง เช่นสะเต๊ะ อายัมบาการ์ และอีกันบาการ์ เป็นต้น เกอจัปมานิซยังใช้เป็นเครื่องจิ้มโดยผสมกับหอมแดงและพริกขี้หนูสับเป็นเครื่องเคียงตาฮูโกเร็ง นอกจากนี้ในช่วงทศวรรษ 1990 และ 2000 ชาวอินโดนีเซียโดยเฉพาะเด็กนิยมรับประทานข้าวสวยกับไข่ดาวเหยาะเกอจัปมานิซ