ฮุซเซน อนน์
ยังอามัตเบอร์บาฮาเกีย ตุน ฮุซเซน อนน์ | |
|---|---|
| حسين عون | |
| นายกรัฐมนตรีมาเลเซียคนที่ 3 | |
| ได้รับเกียรติเป็น บิดาแห่งความสามัคคี Bapa Perpaduan باڤ ڤرڤادوان | |
| ดำรงตำแหน่ง 15 มกราคม 1976 – 16 กรกฎาคม 1981 | |
| กษัตริย์ | |
| รอง | มาฮาดีร์ โมฮามัด |
| ก่อนหน้า | อับดุล ราซัก ฮุซเซน |
| ถัดไป | มาฮาดีร์ โมฮามัด |
| รองนายกรัฐมนตรีมาเลเซีย คนที่ 3 | |
| ดำรงตำแหน่ง 13 สิงหาคม 1973 – 15 มกราคม 1976 | |
| กษัตริย์ | |
| นายกรัฐมนตรี | อับดุล ราซัก ฮุซเซน |
| ก่อนหน้า | อิซมาอิล อับดุล ระฮ์มัน |
| ถัดไป | มาฮาดีร์ โมฮามัด |
| ประธานองค์การมลายูรวมแห่งชาติคนที่ 4 | |
| ดำรงตำแหน่ง 15 กันยายน 1978 – 28 มิถุนายน 1981 | |
| ก่อนหน้า | อับดุล ราซัก ฮุซเซน |
| ถัดไป | มาฮาดีร์ โมฮามัด |
| หัวหน้าฝ่ายเยาวชนขององค์การมลายูรวมแห่งชาติคนที่ 1 | |
| ดำรงตำแหน่ง 1949–1951 | |
| ประธานาธิบดี | อนน์ จาอ์ฟาร์ |
| ก่อนหน้า | สถาปนาตำแหน่ง |
| ถัดไป | อับดุล ราซัก ฮุซเซน |
| รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม | |
| ดำรงตำแหน่ง 1979–1981 | |
| กษัตริย์ | อะฮ์มัด ชะฮ์ |
| นายกรัฐมนตรี | ตนเอง |
| ก่อนหน้า | อับดุล ตายิบ มะฮ์มุด |
| ถัดไป | มาฮาดีร์ โมฮามัด |
| ดำรงตำแหน่ง 1976–1978 | |
| กษัตริย์ | อะฮ์มัด ชะฮ์ |
| นายกรัฐมนตรี | ตนเอง |
| ก่อนหน้า | อับดุล ราซัก ฮุซเซน |
| ถัดไป | อับดุล ตายิบ มะฮ์มุด |
| รัฐมนตรีประจำดินแดนสหพันธ์ | |
| ดำรงตำแหน่ง 1978–1980 | |
| กษัตริย์ | |
| นายกรัฐมนตรี | ตนเอง |
| ก่อนหน้า | ฮัซซัน อัดลี อาร์ชัด |
| ถัดไป | อับดุล ตายิบ มะฮ์มุด |
| รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง | |
| ดำรงตำแหน่ง 1974–1976 | |
| กษัตริย์ | |
| นายกรัฐมนตรี | อับดุล ราซัก ฮุซเซน |
| ก่อนหน้า | Tan Siew Sin |
| ถัดไป | Tengku Razaleigh Hamzah |
| รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการค้า และอุตสาหกรรม | |
| ดำรงตำแหน่ง 13 สิงหาคม 1973 – 14 กันยายน 1974 | |
| กษัตริย์ | อับดุล ฮาลิม |
| นายกรัฐมนตรี | อับดุล ราซัก ฮุซเซน |
| ก่อนหน้า | อิซมาอิล อับดุล ระฮ์มัน |
| ถัดไป | ฮัมซะฮ์ อาบู ซามะฮ์ |
| รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ | |
| ดำรงตำแหน่ง 1970–1973 | |
| กษัตริย์ | อับดุล ฮาลิม |
| นายกรัฐมนตรี | อับดุล ราซัก ฮุซเซน |
| ก่อนหน้า | อับดุล ระฮ์มัน ยะอ์กุบ |
| ถัดไป | โมฮาเม็ด ยาอ์กบ |
| ประธานมหาวิทยาลัยอิสลามนานาชาติมาเลเซียคนที่ 1 | |
| ดำรงตำแหน่ง 1983–1987 | |
| หัวหน้ารัฐบาล | อะฮ์มัด ชะฮ์ |
| ก่อนหน้า | สถาปนาตำแหน่ง |
| ถัดไป | อันวาร์ อิบราฮิม |
| สมาชิกรัฐสภามาเลเซีย สำหรับซรีกาดิง | |
| ดำรงตำแหน่ง 4 พฤศจิกายน 1974 – 16 กรกฎาคม 1981 | |
| ก่อนหน้า | สถาปนาตำแหน่ง |
| ถัดไป | มุซตัฟฟา โมฮัมมัด |
| สมาชิกรัฐสภามาเลเซีย สำหรับโจโฮร์บะฮ์รูตีมอร์ (รัฐสภาขาดช่วงใน 13 พฤษภาคม 1969 – 20 กุมภาพันธ์ 1971) | |
| ดำรงตำแหน่ง 20 กุมภาพันธ์ 1971 – 31 กรกฎาคม 1974 | |
| ก่อนหน้า | ฟาตีมะฮ์ อับดุล มาจิด |
| ถัดไป | ยุบเลิกตำแหน่ง |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | ฮุซเซน บิน อนน์ 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1922 โจโฮร์บะฮ์รู รัฐยะโฮร์ รัฐนอกสหพันธรัฐมาลายา บริติชมาลายา (ปัจจุบันคือประเทศมาเลเซีย) |
| เสียชีวิต | 29 พฤษภาคม ค.ศ. 1990 (68 ปี) ศูนย์การแพทย์ซีตัน เซาท์ซานฟรานซิสโก รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ |
| ที่ไว้ศพ | มากัมปะฮ์ลาวัน มัสยิดเนอการา กัวลาลัมเปอร์ |
| พรรคการเมือง | อิสระ (1987–1990) |
| การเข้าร่วม พรรคการเมืองอื่น | องค์การมลายูรวมแห่งชาติ (ก่อน ค.ศ. 1951; 1968–1988) พรรคเอกราชมลายา (1951–1963) พรรคแห่งชาติ (1963–1968) |
| คู่สมรส | ซูไฮละฮ์ นูฮ์ (สมรส 1948) |
| บุตร | 6 (รวมฮิชามมุดดิน ฮุซเซน) |
| บุพการี |
|
| การศึกษา | English College Johore Bahru Indian Military Academy |
| ศิษย์เก่า | Lincoln's Inn (LLB) |
| วิชาชีพ | ทนายความ |
| ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |
| รับใช้ |  บริติชราช |
| สังกัด | กองทัพบริติชราช |
| ประจำการ | 1940–1945 |
| ยศ | กัปตัน |
ตุน ฮุซเซน บิน ดาโตะก์ อนน์ (มลายู: Tun Hussein bin Dato' Onn, ยาวี: حسين بن عون; 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1922 – 29 พฤษภาคม ค.ศ. 1990) เป็นนายกรัฐมนตรีคนที่ 3 ของประเทศมาเลเซีย
ฮุซเซน อนน์ เป็นบุตรของดาโตะก์ อนน์ จาอ์ฟาร์ (หนึ่งในผู้ร่วมก่อตั้งพรรคอัมโน) กับดาติน ฮาลีมะฮ์ ฮุซเซน เขาได้รับการศึกษาเบื้องต้นจากประเทศสิงคโปร์ และจบการศึกษาจากโรงเรียนภาษาอังกฤษจากเมืองโจโฮร์บะฮ์รู
ครอบครัว
[แก้]ฮุซเซน บิน อนน์เกิดในวันที่ 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1922 ที่โจโฮร์บะฮ์รู เป็นลูกของอนน์ จาอ์ฟาร์ (1895–1962) กับฮาลีมะฮ์ ฮุซเซน (1899–1988) พ่อของเขาเป็นนักสู้เพื่อเอกราชมาเลเซียและผู้ร่วมก่อตั้งองค์การมลายูรวมแห่งชาติ จาอ์ฟาร์ มูฮัมมัด ปู่ของเขา เป็นเมินเตอรีเบอซาร์แห่งรัฐยะโฮร์คนแรก ส่วนโรกายะฮ์ ฮานิม ย่าของเขา มาจากภูมิภาคคอเคซัสของจักรวรรดิออตโตมัน เธอน่าจะถูกเสนอเป็นนางสนมจากราชสำนักออตโตมันต่อสุลต่านแห่งรัฐยะโฮร์
นอกจากนี้ ฮุซเซนยังเป็นพี่เขยของอับดุล ราซัก ฮุซเซน ผู้ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีคนก่อนหน้า ซึ่งฮุซเซนแต่งงานกับซูไฮละฮ์ นูฮ์ ลูกสาวของโมฮาเม็ด นูฮ์ โอมาร์ ประธานเดวันรักยัตคนแรก ใน ค.ศ. 1948 ส่วนอับดุล ราซักแต่งงานกับราฮะฮ์ นูฮ์ ลูกสาวอีกคนของโมฮาเม็ด นูฮ์[1]
ฮุซเซนกับซูไฮละฮ์มีลูก 6 คน ซึ่งรวมถึงฮีชามมุดดิน ฮุซเซน ลูกคนที่ 4 ที่เป็นนักการเมืองอาวุโสของพรรคองค์การมลายูรวมแห่งชาติตั้งแต่คริสต์ทศวรรษ 1990[1] ดาติน โรไกยา ฮานิม ลูกสาวคนแรก (เกิด ค.ศ. 1949) เสียชีวิตจากมะเร็งเต้านมในวันที่ 17 กันยายน ค.ศ. 2005[1]
เสียชีวิต
[แก้]ฮุซเซนเสียชีิวิตจากโรคหัวใจในวันที่ 29 พฤษภาคม ค.ศ. 1990 ที่ศูนย์การแพทย์ซีตัน เซาท์ซานฟรานซิสโก รัฐแคลิฟอร์เนีย ตอนอายุ 68 ปี ศพของเขาถูกฝังถัดจากอับดุล ราซัก ผู้ดำรงตำแหน่งคนก่อน ที่มากัมปะฮ์ลาวันใกล้มัสยิดเนอการา กัวลาลัมเปอร์
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 "Tun Suhailah, widow of 3rd PM Tun Hussein Onn, dies at 82". The Malaysian Insider. 4 ตุลาคม 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 ตุลาคม 2014. สืบค้นเมื่อ 22 ตุลาคม 2014.
| นานาชาติ | |
|---|---|
| ประจำชาติ | |
| ประชาชน | |
 | บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |