อุรังอุตังบอร์เนียว

อุรังอุตังบอร์เนียว
	เพศผู้
	เพศเมียกับลูก; ทั้งคู่อยู่ในอุทยานแห่งชาติตันจุงปูติง เกาะบอร์เนียว
สถานะการอนุรักษ์
	; เสี่ยงขั้นวิกฤติต่อการสูญพันธุ์ (IUCN 3.1)
	CITES Appendix I (CITES)
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
โดเมน:	ยูแคริโอต; Eukaryota
อาณาจักร:	สัตว์; Animalia
ไฟลัม:	สัตว์มีแกนสันหลัง; Chordata
ชั้น:	สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม; Mammalia
อันดับ:	อันดับวานร; Primates
อันดับย่อย:	Haplorhini; Haplorhini
อันดับฐาน:	Simiiformes; Simiiformes
วงศ์:	ลิงใหญ่; Hominidae
สกุล:	Pongo; Pongo; (Linnaeus, 1760)
สปีชีส์:	Pongo pygmaeus
ชื่อทวินาม
	Pongo pygmaeus; (Linnaeus, 1760)
ชนิดย่อย
	P. p. morio; P. p. pygmaeus; P. p. wurmbii;
	การกระจายพันธุ์ในเกาะบอร์เนียว
ชื่อพ้อง
	P. agris (Schreber, 1799); P. batangtuensis (Selenka, 1896); P. borneensis Röhrer-Ertl, 1983; P. borneo (Lacépède, 1799); P. brookei (Blyth, 1853); P. curtus (Blyth, 1855); P. dadappensis (Selenka, 1896); P. genepaiensis (Selenka, 1896); P. landakkensis (Selenka, 1896); P. morio (Owen, 1837); P. owenii (Blyth, 1853); P. rantaiensis (Selenka, 1896); P. rufus (Lesson, 1840); P. satyrus (Linnaeus, 1766) [in part]; P. skalauensis (Selenka, 1896)>; P. sumatranus (Mayer, 1856); P. tuakensis (Selenka, 1896); P. wallichii (Gray, 1871); P. wurmbii (Tiedemann, 1808)

อุรังอุตังบอร์เนียว หรือ อุรังอุตังบอร์เนียน^[2] (อังกฤษ: Bornean orangutan; ชื่อวิทยาศาสตร์: Pongo pygmaeus) เป็นชนิดหนึ่งของอุรังอุตัง มีถิ่นกำเนิดในเกาะบอร์เนียว มีลักษณะคล้ายคลึงกับอุรังอุตังสุมาตรา (P. abelii) แต่มีขนาดใหญ่กว่า^[2]

อุรังอุตังบอร์เนียวมีอายุยืนถึง 35 ปี ในป่า ในกรงเลี้ยงสามารถมีอายุยืนยาวได้ถึง 60 ปี^[3] จากการสำรวจอุรังอุตังบอร์เนียวในป่า พบว่า เพศผู้มีน้ำหนักโดยเฉลี่ย 75 กก. โดยอยู่ในช่วง 50 - 100 กก. ยาว 1.2 - 1.4 ม. เพศเมียมีน้ำหนักโดยเฉลี่ย 38.5 กก. โดยอยู่ในช่วง 30 - 50 กก. ยาว 1 - 1.2 ม.^[4]^[5]

อุรังอุตังบอร์เนียวในธรรมชาติ ปัจจุบันมีแหล่งอาศัยอยู่ที่ใหญ่ที่สุดอยู่ที่อุทยานแห่งชาติทันจุงปูติง บนเกาะบอร์เนียว ที่อุทยานแห่งนี้ เจ้าหน้าที่จะทำการสร้างซุ้มสำหรับให้อาหารแก่อุรังอุตังบอร์เนียวด้วยผลไม้ชนิดต่าง ๆ เช่น กล้วย เมื่อยามที่ผลไม้ในป่าขาดแคลน ซึ่งการทำเช่นนี้มีการศึกษาแล้วพบว่า จะทำให้พฤติกรรมตามธรรมชาติเสียไป จึงต้องกระทำด้วยความระมัดระวัง ไม่ให้กระทบกระเทือนกับวิถีชีวิตตามธรรมชาติ ซึ่งเมื่ออุรังอุตังบอร์เนียวลงมากินอาหารนั้น จะเป็นเวลาที่เจ้าหน้าที่หรือนักวิทยาศาสตร์ทำการศึกษาและแยกแยะประชากรอุรังอุตังบอร์เนียวแต่ละตัวด้วย

อุรังอุตังบอร์เนียว มีพฤติกรรมสร้างรังด้วยการหักเอากิ่งไม้ต่าง ๆ มาขัดสร้างบนต้นไม้เพื่อทำการหลับนอน และจะย้ายที่นอนไปเรื่อย ๆ ในวัน ๆ หนึ่งอาจมีรังได้มากถึง 4-5 รัง ซึ่งอุรังอุตังบอร์เนียวแต่ละตัวจะไม่ต่อสู้หรือขัดแย้งกัน เพราะมีอาณาเขตชัดเจนและเป็นสัตว์ที่ไม่มีอุปนิสัยดุร้าย ก้าวร้าว^[6]

อ้างอิง

แม่แบบ:ARKive attribute

↑ ^1.0 ^1.1 Ancrenaz, M.; Gumal, M.; Marshall, A.; Meijaard, E.; Wich, S.A. & Hussons, S. (2018) [errata version of 2016 assessment]. "Pongo pygmaeus". IUCN Red List of Threatened Species. 2016: e.T17975A123809220. สืบค้นเมื่อ 17 January 2022.
↑ ^2.0 ^2.1 "สุดหล้าฟ้าเขียว: Indonesia". ช่อง 3. 4 October 2014. สืบค้นเมื่อ 4 October 2014.^{[ลิงก์เสีย]}
↑ "Primates: Orangutans". Smithsonian National Zoological Park. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-04-14. สืบค้นเมื่อ 2011-01-27.
↑ Wood, G. (1977). The Guinness Book of Animal Facts and Feats. New York: Sterling Pub. Co. ISBN 978-0-85112-235-9.
↑ Ciszek, D.; Schommer, M.K. (2009-06-28). "ADW: Pongo pygmaeus: Information". Animal Diversity Web. สืบค้นเมื่อ 2009-07-03.
↑ "สุดหล้าฟ้าเขียว: Indonesia". ช่อง 3. 18 October 2014. สืบค้นเมื่อ 18 October 2014.^{[ลิงก์เสีย]}

อ่านเพิ่ม

Russon, Anne E.; Compost, Alain; Kuncoro, Purwo; Ferisa, Agnes (December 2014). "Orangutan fish eating, primate aquatic fauna eating, and their implications for the origins of ancestral hominin fish eating". Journal of Human Evolution. 77: 50–63. Bibcode:2014JHumE..77...50R. doi:10.1016/j.jhevol.2014.06.007. PMID 25038033.

แหล่งข้อมูลอื่น

[IUCN-1] 1.0 ^1.1 Ancrenaz, M.; Gumal, M.; Marshall, A.; Meijaard, E.; Wich, S.A. & Hussons, S. (2018) [errata version of 2016 assessment]. "Pongo pygmaeus". IUCN Red List of Threatened Species. 2016: e.T17975A123809220. สืบค้นเมื่อ 17 January 2022.

[ทัน-2] 2.0 ^2.1 "สุดหล้าฟ้าเขียว: Indonesia". ช่อง 3. 4 October 2014. สืบค้นเมื่อ 4 October 2014.^{[ลิงก์เสีย]}

[NationalZoo-3] "Primates: Orangutans". Smithsonian National Zoological Park. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-04-14. สืบค้นเมื่อ 2011-01-27.

[Wood1977-4] Wood, G. (1977). The Guinness Book of Animal Facts and Feats. New York: Sterling Pub. Co. ISBN 978-0-85112-235-9.

[AnimalDiversity-5] Ciszek, D.; Schommer, M.K. (2009-06-28). "ADW: Pongo pygmaeus: Information". Animal Diversity Web. สืบค้นเมื่อ 2009-07-03.

[6] "สุดหล้าฟ้าเขียว: Indonesia". ช่อง 3. 18 October 2014. สืบค้นเมื่อ 18 October 2014.^{[ลิงก์เสีย]}

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

อุรังอุตังบอร์เนียว

เพศผู้

เพศเมียกับลูก ทั้งคู่อยู่ในอุทยานแห่งชาติตันจุงปูติง เกาะบอร์เนียว
สถานะการอนุรักษ์
เสี่ยงขั้นวิกฤติต่อการสูญพันธุ์ (IUCN 3.1)^[1]
CITES Appendix I (CITES)^[1]
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
โดเมน:	ยูแคริโอต Eukaryota
อาณาจักร:	สัตว์ Animalia
ไฟลัม:	สัตว์มีแกนสันหลัง Chordata
ชั้น:	สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม Mammalia
อันดับ:	อันดับวานร Primates
อันดับย่อย:	Haplorhini Haplorhini
อันดับฐาน:	Simiiformes Simiiformes
วงศ์:	ลิงใหญ่ Hominidae
สกุล:	Pongo Pongo (Linnaeus, 1760)
สปีชีส์:	Pongo pygmaeus
ชื่อทวินาม
*Pongo pygmaeus* (Linnaeus, 1760)
ชนิดย่อย
P. p. morio P. p. pygmaeus P. p. wurmbii

การกระจายพันธุ์ในเกาะบอร์เนียว
ชื่อพ้อง
P. agris (Schreber, 1799) P. batangtuensis (Selenka, 1896) P. borneensis Röhrer-Ertl, 1983 P. borneo (Lacépède, 1799) P. brookei (Blyth, 1853) P. curtus (Blyth, 1855) P. dadappensis (Selenka, 1896) P. genepaiensis (Selenka, 1896) P. landakkensis (Selenka, 1896) P. morio (Owen, 1837) P. owenii (Blyth, 1853) P. rantaiensis (Selenka, 1896) P. rufus (Lesson, 1840) P. satyrus (Linnaeus, 1766) [in part] P. skalauensis (Selenka, 1896)> P. sumatranus (Mayer, 1856) P. tuakensis (Selenka, 1896) P. wallichii (Gray, 1871) P. wurmbii (Tiedemann, 1808)