ข้ามไปเนื้อหา

อำเภอพังโคน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อำเภอพังโคน
การถอดเสียงอักษรโรมัน
  อักษรโรมันAmphoe Phang Khon
ถนนนิตโยในเขตเทศบาลตำบลพังโคน
ถนนนิตโยในเขตเทศบาลตำบลพังโคน
คำขวัญ: 
เจดีย์หลวงปู่คำ วัฒนธรรมเซิ้งผีโขน พังโคนเมืองไก่ย่าง
เขื่อนกว้างลำน้ำอูน ถิ่นสมบูรณ์จำปาชนบท ดั่งปรากฎช้างงามนามพังโคน
แผนที่จังหวัดสกลนคร เน้นอำเภอพังโคน
แผนที่จังหวัดสกลนคร เน้นอำเภอพังโคน
พิกัด: 17°23′33″N 103°42′34″E / 17.39250°N 103.70944°E / 17.39250; 103.70944
ประเทศ ไทย
จังหวัดสกลนคร
พื้นที่
  ทั้งหมด383.8 ตร.กม. (148.2 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (2567)
  ทั้งหมด45,653 คน
  ความหนาแน่น118.95 คน/ตร.กม. (308.1 คน/ตร.ไมล์)
รหัสไปรษณีย์ 47160
รหัสภูมิศาสตร์4705
ที่ตั้งที่ว่าการที่ว่าการอำเภอพังโคน ตำบลพังโคน อำเภอพังโคน จังหวัดสกลนคร 47160
สารานุกรมประเทศไทย ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย

พังโคน เป็นอำเภอในจังหวัดสกลนคร เดิมเป็นพื้นที่ของอำเภอพรรณานิคม

ที่ตั้งและอาณาเขต

[แก้]

อำเภอพังโคน มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้

ประวัติ

[แก้]

พังโคน เดิมเป็นหมู่บ้านในตำบลม่วงไข่ อำเภอพรรณานิคม ต่อมาราชการสร้างทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 22 สายอุดรธานี–นครพนม ได้ตัดผ่านศูนย์กลางบ้านดอนพังโคน ประชาชนสร้างชุมชนตามแนวสองข้างทาง มีการพัฒนาพื้นที่ขึ้นเป็นสุขาภิบาลพังโคน[1] นายโบแดง จันตะเสน ผู้ว่าราชการจังหวัดสกลนครจึงได้แยกตำบลแร่ ตำบลม่วงไข่ ตำบลไฮหย่อง ได้เริ่มเปิดใช้ที่ว่าการกิ่งอำเภอวันที่ 20 มีนาคม มีพ่อค้าประชาชนร่วมบริจาคเงินซื้อที่ดินจำนวน 35 ไร่และตั้งเป็น กิ่งอำเภอพังโคน[2] ในวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2511

ระยะเวลา 3 ปี 244 วัน กิ่งอำเภอได้ยกฐานะเป็น อำเภอพังโคน[3] เมื่ออำเภอ,สุขาภิบาล,สถานีตำรวจ ที่ทำการไปรษณีย์[4] และศูนย์ราชการอื่นมีชื่อไม่ตรงกับตำบลที่ตั้ง จึงแยกตำบลม่วงไข่ จัดตั้งเป็นตำบลพังโคน[5] ก่อนที่จะแยกตำบลไฮหย่อง ตั้งเป็นตำบลต้นผึ้ง[6] เป็นตำบลลำดับสุดท้ายของทางอำเภอ จนถึงปัจจุบัน

การแบ่งเขตการปกครอง

[แก้]

การปกครองส่วนภูมิภาค

[แก้]

อำเภอพังโคนแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 5 ตำบล 70 หมู่บ้าน

1.พังโคน(Phang Khon)13 หมู่บ้าน
2.ม่วงไข่(Muang Khai)11 หมู่บ้าน
3.แร่(Rae)14 หมู่บ้าน
4.ไฮหย่อง(Hai Yong)18 หมู่บ้าน
5.ต้นผึ้ง(Ton Phueng)13 หมู่บ้าน

การปกครองส่วนท้องถิ่น

[แก้]

ท้องที่อำเภอพังโคนประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 6 แห่ง ได้แก่

  • เทศบาลตำบลพังโคน ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลพังโคน
  • เทศบาลตำบลไฮหย่อง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลไฮหย่องทั้งตำบล
  • เทศบาลตำบลพังโคนศรีจำปา ครอบคลุมพื้นที่ตำบลพังโคน (เฉพาะนอกเขตเทศบาลตำบลพังโคน)
  • เทศบาลตำบลแร่ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลแร่ทั้งตำบล
  • องค์การบริหารส่วนตำบลม่วงไข่ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลม่วงไข่ทั้งตำบล
  • องค์การบริหารส่วนตำบลต้นผึ้ง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลต้นผึ้งทั้งตำบล

อ้างอิง

[แก้]
  1. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง จัดตั้งสุขาภิบาลพังโคน จังหวัดสกลนคร" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 79 (56 ง): 1409–1410. วันที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2505
  2. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง แบ่งท้องที่ตั้งเป็นกิ่งอำเภอ" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 85 (25 ง): 835. วันที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2511
  3. "พระราชกฤษฎีกาตั้งอำเภอปลาปาก อำเภอเชียงกลาง อำเภอปากชม อำเภอบ้านม่วง อำเภอพังโคน อำเภอดอนสัก อำเภอพนม อำเภอเวียงสระ อำเภอสังคม และอำเภอหัวตะพาน พ.ศ. ๒๕๑๔" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 88 (123 ก): 745–748. สืบค้นเมื่อ 2022-05-24. วันที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2514
  4. "ประกาศกระทรวงคมนาคม เรื่อง เปิดที่ทำการไปรษณีย์โทรเลขพังโคนและคำชะอี" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 86 (69 ง): 2306. วันที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2512
  5. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งและเปลี่นแปลงเขตตำบลในท้องที่อำเภอกุดบาก และอำเภอพังโคน จังหวัดสกลนคร" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 90 (106 ง): 2452–2457. วันที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2516
  6. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งและเปลี่ยนแปลงเขตตำบลในท้องที่อำเภอเมืองสกลนคร อำเภอวานรนิวาส อำเภอพังโคน และอำเภอบ้านม่วง จังหวัดสกลนคร" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 92 (196 ง): 2344–2356. วันที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2518