ข้ามไปเนื้อหา

อำเภอบาเธียย์

พิกัด: 11°59′46″N 104°56′40″E / 11.99611°N 104.94444°E / 11.99611; 104.94444
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

11°59′46″N 104°56′40″E / 11.99611°N 104.94444°E / 11.99611; 104.94444

อำเภอบาเธียย์

ស្រុកបាធាយ
อำเภอบาเธียย์ตั้งอยู่ในประเทศกัมพูชา
อำเภอบาเธียย์
อำเภอบาเธียย์
พิกัด: 11°59′46″N 104°56′40″E / 11.99611°N 104.94444°E / 11.99611; 104.94444
ประเทศ กัมพูชา
จังหวัดกำปงจาม
ตำบล12
หมู่บ้าน80
การปกครอง
 • นายอำเภอMr. Yin Kim Horn
ประชากร
 (2541)[1]
 • ทั้งหมด90,920 คน
เขตเวลา+7
Geocode0301

บาเธียย์ (เขมร: បាធាយ, แปลว่า ความพ่ายแพ้ของควายในตำนานในโถพี) เป็นอำเภอหนึ่งในจังหวัดกำปงจาม ประเทศกัมพูชา เมืองหลักของอำเภอคือเมืองพะว เมืองนี้ตั้งอยู่บนทางหลวงหมายเลข 6 ห่างจากเมืองหลักของจังหวัดกำปงจามไปทางทิศตะวันออกประมาณ 64 กิโลเมตร และห่างจากกรุงพนมเปญ เมืองหลวงของกัมพูชาไปทางทิศเหนือประมาณ 60 กิโลเมตร อำเภอนี้ตั้งอยู่ที่จุดบรรจบระหว่างทางน้ำหลัก 2 สาย คือ แม่น้ำโขงและทะเลสาบโตนเลสาบ[2]

ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2549 อำเภอบาเธียย์เป็นสถานที่เกิดการระบาดของไวรัส H5N1 อันร้ายแรงที่เรียกกันทั่วไปว่า "ไข้หวัดนก"[3] พบการระบาดในเป็ดที่มีชีวิตและตายจากฟาร์มแห่งหนึ่งในอำเภอดังกล่าว โดยมีเป็ดตายไป 700 ตัว เจ้าหน้าที่สงสัยว่าเป็ดที่ลักลอบนำเข้ามาจากจังหวัดไพรแวง ซึ่งมีการยืนยันแล้วว่าเกิดการระบาดมาก่อน ไปยังอำเภอตะโบงคมุมที่อยู่ใกล้เคียง โดยอาจเป็นสาเหตุของการระบาดใหม่นี้[4] รวมแล้วมีเป็ดมากกว่า 3,000 ตัวตายหรือถูกฆ่าในกำปงจามเพื่อป้องกันการติดเชื้อเพิ่มเติม ไม่มีรายงานการติดเชื้อในมนุษย์[5]

ที่ตั้ง

[แก้]

อำเภอบาเธียย์เป็นอำเภอที่อยู่ทางตะวันออกสุดของจังหวัดกำปงจามและมีอาณาเขตติดกับจังหวัดอื่นอีก 2 จังหวัด หากมองจากทางเหนือตามเข็มนาฬิกา อำเภอบาเธียย์มีอาณาเขตติดกับจังหวัดกำปงธมทางทิศเหนือ และติดกับอำเภอเลิงเพรยและกังเมียะทางทิศตะวันออก ทางทิศใต้ของจังหวัดบาเธย์ คือ อำเภอขสัจกันดาล, อำเภอมุขก็อมปูล และอำเภอโป็นเญียลือ เลย ของจังหวัดกันดาล อำเภอบาเธียย์มีพรมแดนด้านตะวันตกติดกับอำเภอกำปงตระลาจและอำเภอชลคีรีของจังหวัดกำปงฉนัง[6]

การปกครอง

[แก้]

นาย ยิน คิม ฮอร์น เป็นนายอำเภอบาเธียย์ และรายงานต่อฮุนเนง ผู้ว่าราชการจังหวัดกำปงจาม[7] ตารางต่อไปนี้แสดงหมู่บ้านในอำเภอบาเธียย์จำแนกตามตำบล

ตำบล (คุ้ม) หมู่บ้าน (ภูมิ)
បាធាយ Svay Pok (ស្វាយពក), Batheay (បាធាយ), Srah Pring (ស្រះព្រីង), Chreaek (ជ្រែក), Tuol (ទួល), Ou Mal (អូរម៉ាល់)
Chbar Ampov Chbar Ampov (ច្បារអំពៅ), Tuol Chan (ទួលចាន់), Anlong Chrey (អន្លង់ជ្រៃ), Stueng Chveng (ស្ទឹងឆ្វេង)
Chealea Chea Lea (ជាលា), Ta Ngil (តាង៉ិល), Tang Krang (តាំងក្រាំង), Baek Peang (បែកពាង), Phnum Thom (ភ្នំធំ)
Cheung Prey Cheung Prey (ជើងព្រៃ), Andoung Snay (អណ្ដូងស្នាយ), Prasoutr Kor (ប្រសូត្រ "ក"), Prasoutr Kha (ប្រសូត្រ "ខ"), Trabaek (ត្របែក), Trayang Pong (ត្រយ៉ងពង)
Me Pring Me Pring (មេព្រីង), Tang Thlaeung (តាំងថ្លើង), Tang Srei (តាំងស្រី), Tang Roleang (តាំងរលាង), Prey Kaor (ព្រៃកោ)
Ph'av Ph'av (ផ្អាវ), Samraong (សំរោង), Tang Boeng (តាំងបឹង), Ba Kal (បាកាល), Prey Nha (ព្រៃញា), Kandaol (កណ្ដោល)
Sambour Sambour (សំបូរ), Balang (បាលាំង), Veal (វាល), Sangkaeub (សង្កើប), Ta Poy (តាពយ), Chong (ចុង), Tao Baek (តាបែក)
Sandaek Kampal (តាបែក), Pou Steang (ពោធិស្ទៀង), Svay Prey (ស្វាយព្រៃ), Tang Chrey (តាំងជ្រៃ), Sroengk (ស្រឹង្គ)
Tang Krang Phnum Diel (ភ្នំដិល), Cheung Chhnok (ជើងឆ្នុក), Tboung Phnum (ត្បូងភ្នំ), Popit (ពពិត), Ak Tieng (អកទៀង), Kampong Preah (កំពង់ព្រះ), Tang Kouk (តាំងគោក), Prasat (ប្រាសាទ)
Tang Krasang Boeng Veaeng (បឹងវែង), Kradas Kor (ក្រដាស ក), Kradas Kha (ក្រដាស ខ), Sdok Thum (ស្ដុកធំ), Trav Phni (ត្រាវភ្នី), Khvet (ខ្វិត), Boeng (បឹង), Khtum (ខ្ទុំ), Chan (ចាន់), Chi Neang (ជីនាង)
Trab Roung Damrei (រោងដំរី), Kampout (កំពោក), Phnum Touch (ភ្នំតូច), Tum Prong (ទំព្រង), Thmei (ថ្មី), Pou Ruessei (ពោធិឫស្សី), Trab (ត្រប់), Chan Kong (ចាន់គង់), Thkov (ថ្កូវ), Thma Kaev (ថ្មកែវ), Routh (រោធ)
Tumnob Tumnob Leu (ទំនប់លើ), Prayuk (ប្រយុក), Doun Paen (ដូនប៉ែន), Roong (រូង), Prasam (ប្រសាំ), Sroeng (ស្រឹង្គ), Trapeang Snao (ត្រពាំងស្នោ)

ประชากร

[แก้]

อำเภอนี้แบ่งย่อยออกเป็น 12 ตำบล (คุ้ม) และ 80 หมู่บ้าน (ภูมิ)[8] จากการสำรวจสำมะโนประชากรในปี พ.ศ. 2541 พบว่าประชากรในอำเภอนี้มี 90,920 คนใน 17,541 ครัวเรือนในปี พ.ศ. 2541 ด้วยประชากรมากกว่า 90,000 คน อำเภอบาเธย์จึงเป็นหนึ่งในอำเภอที่มีประชากรน้อยที่สุดในจังหวัดกำปงจาม ขนาดครัวเรือนโดยเฉลี่ยในอำเภอบาเธียย์ คือ 5.1 คนต่อครัวเรือน ซึ่งเท่ากับค่าเฉลี่ยในพื้นที่ชนบทของกัมพูชา อัตราส่วนทางเพศในเขตนี้คือร้อยละ 91.3 โดยมีผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย[[9]

อ้างอิง

[แก้]
  1. General Population Census of Cambodia, 1998: Village Gazetteer. National Institute of Statistics. February 2000. pp. 32–33.
  2. Total Road Atlas of Cambodia 2006 (3rd ed.). Total Cambodge. 2006. pp. 44–45.
  3. "Cambodia hit by two new bird flu outbreaks". Med India. August 21, 2006. สืบค้นเมื่อ 2009-01-26.
  4. "New bird flu outbreak hits Cambodian ducks". Reuters. September 5, 2006. สืบค้นเมื่อ 2009-01-26.
  5. "Cambodia hit by two new bird flu outbreaks". Medindia. 2006-08-21. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-12-26. สืบค้นเมื่อ 2025-01-18.
  6. "Kampong Cham Provincial Resources". Ministry of Commerce. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 January 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-01-25.
  7. "Flood Control Project in Batheay District Established". Rasmei Kampuchea Daily. July 18, 2008. pp. B 6. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-18. สืบค้นเมื่อ 2009-01-26.
  8. "Kampong Cham Administration". Royal Government of Cambodia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-02-10. สืบค้นเมื่อ 2009-01-20.
  9. General Population Census of Cambodia, 1998: Village Gazetteer. National Institute of Statistics. February 2000. pp. 32–73.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]