อาเทอร์ รอสตรอน
เซอร์ อาเทอร์ รอสตรอน | |
|---|---|
 กัปตัน เอ.เอช. รอสตรอน ขณะดำรงตำแหน่งกัปตันเรืออาร์เอ็มเอส คาร์เพเทีย ภาพถูกถ่ายในวันที่ไปช่วยเหลือผู้รอดชีวิตจากอาร์เอ็มเอส ไททานิก เมื่อ ค.ศ. 1912 | |
| ชื่อเกิด | อาเทอร์ เฮนรี รอสตรอน |
| เกิด | 14 พฤษภาคม ค.ศ. 1869 โบลตัน เกรเทอร์แมนเชสเตอร์ ประเทศอังกฤษ |
| เสียชีวิต | 4 พฤศจิกายน ค.ศ. 1940 (71 ปี) ชิปเพนแฮม วิลต์เชอร์ ประเทศอังกฤษ |
| สุสาน | โบสถ์เวสต์เอนด์แพริช เซาแทมป์ตัน ประเทศอังกฤษ |
| รับใช้ |  สหราชอาณาจักร |
| แผนก/ |  กองหนุนราชนาวี |
| ประจำการ | 1886–1931 (พาณิชยนาวีอังกฤษ) 1893–1924 (กองหนุนราชนาวี) |
| ชั้นยศ | นาวาเอก – กองหนุนราชนาวี พลเรือจัตวา – คูนาร์ดไลน์ |
| บังคับบัญชา | อาร์เอ็มเอส พันโนเนีย อาร์เอ็มเอส คาร์เพเทีย อาร์เอ็มเอส คาร์เมเนีย อาร์เอ็มเอส ลูซิเทเนีย อาร์เอ็มเอส คัมปาเนีย อาร์เอ็มเอส ออเรเนีย อาร์เอ็มเอส มอริเทเนีย อาร์เอ็มเอส อันดาเนีย อาร์เอ็มเอส แซกโซเนีย อาร์เอ็มเอส เบเรนกาเรีย |
| การยุทธ์ | สงครามโลกครั้งที่ 1 |
| บำเหน็จ |  เครื่องราชอิสริยาภรณ์จักรวรรดิบริติช เครื่องราชอิสริยาภรณ์ข้าราชการกองหนุนราชนาวี เหรียญยกย่องเชิดชูเกียรติเหรียญทองรัฐสภา |
เซอร์ อาเทอร์ เฮนรี รอสตรอน KBE, RD, RNR (อังกฤษ: Sir Arthur Henry Rostron; 14 พฤษภาคม ค.ศ. 1869 – 4 พฤศจิกายน ค.ศ. 1940) เป็นกะลาสีเรือพาณิชย์ชาวบริติชและเจ้าหน้าที่เดินเรือของสายการเดินเรือคูนาร์ด (Cunard Line)[1] เขาเป็นที่รู้จักกันดีในฐานะกัปตันของเรืออาร์เอ็มเอส คาร์เพเทีย (RMS Carpathia) เรือที่ไปช่วยเหลือผู้รอดชีวิตจากอาร์เอ็มเอส ไททานิก (RMS Titanic) ที่กำลังอับปางเมื่อ ค.ศ. 1912[1]
รอสตรอนได้รับคำชมมากมายจากความพยายามอันแรงกล้าของเขาในการไปช่วยเหลือไททานิกก่อนที่จะอับปาง ตลอดจนการเตรียมการและปฏิบัติการช่วยเหลือผู้รอดชีวิตอย่างมีประสิทธิภาพ เขาได้รับรางวัลเหรียญทองรัฐสภาจากรัฐสภาสหรัฐ และเครื่องราชอิสริยาภรณ์จักรวรรดิบริติชชั้นทุติยาภรณ์ (KBE) เขาก้าวขึ้นเป็นพลเรือจัตวาแห่งกองเรือของคูนาร์ดและเกษียณอายุใน ค.ศ. 1931[2]
ประวัติ
[แก้]![[icon]](/wiki/%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%A5%E0%B9%8C:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small} | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
เสียชีวิต
[แก้]ตอนที่เขาป่วย รอสตรอนกับภรรยาเดินทางเยี่ยมมาร์กาเรต ลูกสาว ที่คาน เขาติดโรคปอดอักเสบและเสียชีวิตในโรงพยาบาลคอทเทจ ชิพเพนแฮม ในวันที่ 4 พฤศจิกายน ค.ศ. 1940 อายุ 71 ปี พิธีศพของเขาจัดขึ้นที่โบสถ์เวสต์เอนด์แพริช เซาแทมป์ตัน ในวันพฤหัสบดีที่ 7 พฤศจิกายน ค.ศ. 1940 เหลือเพียงภรรยา เอเธล มินนี และลูก 4 คน เอเธลเสียชีวิตในวันที่ 7 กรกฎาคม ค.ศ. 1943 ด้วยอายุ 69 ปี และฝังข้างเขาในสุสานโบสถ์เวสต์เอนด์[3]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 "The Captain who saved so many". ITV. 9 April 2012. สืบค้นเมื่อ 2 June 2019.
- ↑ Cohen, Steven. "5 Things You May Not Know About Titanic's Rescue Ship". History. สืบค้นเมื่อ 2 June 2019.[ลิงก์เสีย]
- ↑ Obituary, Captain Arthur Henry Rostron. Encyclopaedia Titanica
- Cimino, Eric (Fall 2017). "Carpathia's Care for Titanic's Survivors". Voyage: Journal of the Titanic International Society. 101: 23–31.
- Gowan, Phillip and Brian Ticehurst. "Captain Arthur Henry Rostron". Encyclopedia Titanica. สืบค้นเมื่อ 8 October 2005.
- Lord, Walter (1997). A Night to Remember. Henry Holt and Company. ISBN 0-553-27827-4.
- Lynch, Don (1993). Titanic: An Illustrated History. Hyperion. ISBN 0-7868-8147-X.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
