อาร์คิเทรฟ
ในสถาปัตยกรรมคลาสสิก อาร์คิเทรฟ, หน้ากระดานทับหลัง หรือ บัวปิดแนววงกบ (อังกฤษ: architrave; /ˈɑːrkɪtreɪv/ ; จาก ภาษาอิตาลี architrave 'คานรับน้ำหนักหลัก' เรียกอีกอย่างว่า เอพิสไตล์ (epistyle) จาก กรีกโบราณ ἐπίστυλον (epistylon) 'บนเสา') คือ ทับหลังหรือคานที่มักทำด้วยไม้หรือหินซึ่งวางอยู่บนหัวเสา[1]
คำนี้ยังสามารถนำไปใช้กับทุกด้านของกรอบได้ รวมถึงส่วนตั้งแนวตั้งของกรอบที่มีบัวล้อมรอบประตูหรือหน้าต่างได้อีกด้วย คำว่า "อาร์คิเทรฟ" ยังใช้เพื่ออ้างถึงรูปแบบของบัวเชิงผนัง (หรือองค์ประกอบอื่น ๆ) ที่ล้อมกรอบประตู หน้าต่าง หรือช่องเปิดรูปทรงสี่เหลี่ยม โดยที่กรอบแนวนอนด้านบนจะพาดผ่านส่วนบนของกรอบแนวตั้งทั้งสองด้านในตำแหน่งที่องค์ประกอบเชื่อมต่อกัน ซึ่งมักเป็นการเชื่อมต่อแบบการต่อปลาย แทนที่จะเป็นการต่อเฉียงฉาก[2]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Reich, Ronny; Katzenstein, Hannah (1992). "Glossary of Archaeological Terms". ใน Kempinski, Aharon; Reich, Ronny (บ.ก.). The Architecture of Ancient Israel. Jerusalem: Israel Exploration Society. p. 311. ISBN 978-965-221-013-5.
- ↑ Ching, Francis D.K. (1995). A Visual Dictionary of Architecture. New York: John Wiley & Sons, Inc. pp. 179, 186. ISBN 0-471-28451-3.