ตักบีร - วิกิพีเดีย

ศาสนาอิสลาม
ส่วนหนึ่งของ

หลักศรัทธา ความเป็นเอกภาพของอัลลอฮ์ ศาสดา คัมภีร์ เทวทูต วันแห่งการฟื้นคืนชีพ ชะตากรรม
หลักปฏิบัติ การปฏิญาณตน ละหมาด การบริจาค การถือศีลอด การแสวงบุญ
คัมภีร์ รากฐาน อัลกุรอาน ซุนนะฮ์ (ฮะดีษ, ซีเราะฮ์) อะกีดะฮ์ (หลักความเชื่อ) ตัฟซีร (อรรถกถา) ฟิกฮ์ (นิติศาสตร์) ชะรีอะฮ์ (กฎหมาย)
ประวัติศาสตร์ เส้นเวลา มุฮัมมัด อะฮ์ลุลบัยต์ เศาะฮาบะฮ์ รอชิดูน รัฐเคาะลีฟะฮ์ อิมามะฮ์ การเผยแผ่ศาสนาอิสลาม ผู้สืบทอดของมุฮัมมัด
วัฒนธรรมกับสังคม วิชาการ สัตว์ ศิลปะ ปฏิทิน เด็ก การขลิบหนังหุ้มปลายอวัยวะเพศ ประชากร นิกาย เศรษฐศาสตร์ การศึกษา การไล่ผี คตินิยมสิทธิสตรี เทศกาล การเงิน LGBT มัดเราะซะฮ์ คำสอนทางศีลธรรม มัสยิด รหัสยลัทธิ ปรัชญา กวี การเมือง การเชิญชวนให้เปลี่ยนศาสนา วิทยาศาสตร์ ทาส สวัสดิการสังคม ผู้หญิง
บทความที่เกี่ยวข้อง การยกเลิกในศาสนาอิสลาม การละทิ้งศาสนาอิสลาม การวิจารณ์ศาสนาอิสลาม มุฮัมมัด อัลกุรอาน ฮะดีษ ศาสนาอิสลามกับศาสนาอื่น ลัทธิอิสลาม ศาสนาอิสลามกับความรุนแรง การก่อการร้าย สงคราม อาการกลัวอิสลาม ญิฮาด ลัทธิญิฮาด อภิธานศัพท์

ด ค ก

ตักบีร (อาหรับ: تَكْبِير, Takbir) เป็นชื่อสำหรับใช้เรียกวลี "อัลลอฮุอักบัร" (อาหรับ: الله أكبر) ซึ่งมีความหมายว่า "อัลลอฮ์ทรงเกรียงไกร" (God is great/God is [the] greatest) วลีดังกล่าวนี้ใช้โดยทั่วไปในหมู่ชาวมุสลิมเพื่อแสดงออกถึงศรัทธาในพระเป็นเจ้า (อัลลอฮ์)