อับดุลละฮ์ บิน อับดุล กาดีร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อับดุลละฮ์ บิน อับดุล กาดีร์
หน้าหนึ่งจาก ฮิกายัตอับดุลละฮ์ (Hikayat Abdullah) ที่เขียนด้วยภาษามลายูอักษรยาวี จากห้องสมุดแห่งชาติสิงคโปร์ การตีพิมพ์ครั้งแรกซึ่งหาได้ยากนั้น เขียนระหว่าง พ.ศ. 2383–2386 ตีพิมพ์เมื่อ พ.ศ. 2392
หน้าหนึ่งจาก ฮิกายัตอับดุลละฮ์ (Hikayat Abdullah) ที่เขียนด้วยภาษามลายูอักษรยาวี จากห้องสมุดแห่งชาติสิงคโปร์ การตีพิมพ์ครั้งแรกซึ่งหาได้ยากนั้น เขียนระหว่าง พ.ศ. 2383–2386 ตีพิมพ์เมื่อ พ.ศ. 2392
เกิดอับดุลละฮ์ บิน อับดุล กาดีร์'
ค.ศ. 1796[1]
มะละกา
เสียชีวิต1854 (อายุ 57–58)[1]
ญิดดะฮ์ จักรวรรดิออตโตมัน
อาชีพผู้เขียน, ผู้แปล และครู
ช่วงเวลาคริสต์ศตวรรษที่ 19
แนวสารคดี
หัวข้อประวัติศาสตร์มาเลเซียตอนต้น

อับดุลละฮ์ บิน อับดุล กาดีร์ (มลายู: Abdullah bin Abdul Kadir; อาหรับ: عبد الله بن عبد القادر) หรือ มุนซี อับดุลละฮ์ (มลายู: Munshi Abdullah) เป็นนักเขียนที่มีบทบาทมากในมาเลเซียและสิงคโปร์[2] ผลงานที่สำคัญคือ ฮิกายัตอับดุลละฮ์ ที่สะท้อนประวัติศาสตร์ของมะละกาและสิงคโปร์ และเป็นจุดเริ่มต้นของวรรณกรรมแบบใหม่ในมาเลเซีย เขาเสียชีวิตระหว่างเดินทางไปแสวงบุญที่เมกกะที่บริเวณใกล้ ๆ กับญิดดะฮ์ จักรวรรดิออตโตมัน

ประวัติ[แก้]

อับดุลละฮ์เกิดเมื่อ พ.ศ. 2339[3] หรือ พ.ศ. 2340 ที่มะละกา เกิดในครอบครัวชาวมาเลเซียเชื้อสายอาหรับ-อินเดียที่เคร่งศาสนา เขาเริ่มเรียนภาษามลายูกับบิดาคืออับดุล กาดีร์ ผู้เชี่ยวชาญทั้งภาษามลายู ภาษาอาหรับ และภาษาทมิฬในสมัยนั้น เขาได้เรียนภาษามลายูและภาษาอาหรับจนสามารถช่วยบิดาร่างหนังสือสัญญาทางการค้าได้ ต่อมาใน พ.ศ. 2353 เขาทำงานเป็นเสมียนให้กับสแตมฟอร์ด แรฟเฟิลส์ โดยมีหน้าที่คัดลอกงานเขียนที่เป็นภาษามลายูระหว่าง พ.ศ. 2358–2362 เขาทำงานกับมิชชันนารีในมะละกาโดยเป็นผู้สอนภาษามลายู ช่วยในการแปลไบเบิลเป็นภาษามลายู จัดทำคู่มือสนทนามลายู-อังกฤษ หลังจาก พ.ศ. 2362 อับดุลละฮ์ย้ายไปสิงคโปร์และทำงานร่วมกับพ่อค้าในสิงคโปร์ เขาย้ายไปอยู่ที่สิงคโปร์อย่างเป็นทางการใน พ.ศ. 2383 หลังจากที่บิดาของเขาเสียชีวิต

งานเขียนที่สำคัญของอับดุลละฮ์คือ ฮิกายัตอับดุลละฮ์ ที่เขียนในเชิงอัตชีวประวัติและสะท้อนภาพของสิงคโปร์ตั้งแต่ พ.ศ. 2362 เป็นต้นมาและสะท้อนให้เห็นความเปลี่ยนแปลงของสังคมมลายูในช่วงที่อังกฤษเข้ามามีอิทธิพลอย่างชัดเจนและเป็นช่วงที่ราชสำนักยะโฮร์เสื่อมอำนาจลง นอกจากนี้ งานเขียนที่สำคัญอีกชิ้นหนึ่งของเขาคือ กซา ปลายารัน อับดุลละฮ์ ซึ่งเป็นการเล่าประสบการณ์การเดินเรือเลียบชายฝั่งทางตะวันออกของคาบสมุทรมลายูใน พ.ศ. 2370 งานเขียนชิ้นสุดท้ายคือบันทึกการเดินทางไปประกอบพิธีฮัจญ์ที่เมกกะที่เขาเสียชีวิตระหว่างการเดินทางใน พ.ศ. 2397

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 Hoiberg, Dale H., บ.ก. (2010). "Abdullah bin Abdul Kadir". Encyclopædia Britannica. Vol. I: A-ak Bayes (15th ed.). Chicago, Illinois: Encyclopædia Britannica Inc. pp. 23. ISBN 978-1-59339-837-8.
  2. Hoiberg, Dale H., บ.ก. (2010). "Abdullah bin Abdul Kadir". Encyclopedia Britannica. Vol. I: A-ak Bayes (15th ed.). Chicago, IL: Encyclopedia Britannica Inc. p. 23. ISBN 978-1-59339-837-8.
  • ชุลีพร พงศ์สุพัฒน์. อับดุลเลาะห์ บิน อับดุล กาดีร์ ใน สารานุกรมประวัติศาสตร์สากลสมัยใหม่: เอเชีย เล่ม 1 อักษร A-B ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กทม.ราชบัณฑิตยสถาน. 2539. หน้า 11 - 14