อาชิกางะ โยชิอากิระ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก อะชิกะงะ โยะชิอะกิระ)
 
อาชิกางะ โยชิอากิระ
ยุคปลายยุคคามากูระ→ต้นยุคมูโรมาจิ
เกิดวันที่ 18 เดือน 6 ปีเก็นโตกุ ที่ 2
(4 กรกฎาคม ค.ศ. 1330)
ถึงแก่กรรม28 ธันวาคม ค.ศ. 1367(1367-12-28) (37 ปี)
จักรพรรดิจักรพรรดิโกะ-มูรากามิ
บิดามารดาอาชิกางะ ทากาอูจิ
ภรรยาชิบูกาวะ โคชิ

อาชิกางะ โยชิอากิระ (足利 義詮, 4 กรกฎาคม 1330 – 28 ธันวาคม 1367) เป็นโชกุนคนที่ 2 ของรัฐบาลโชกุนอาชิกางะซึ่งดำรงตำแหน่งตั้งแต่ ค.ศ. 1358 ถึง ค.ศ. 1367 ในยุคมูโรมาจิ โยชิอากิระเป็นบุตรชายของผู้ก่อตั้งและโชกุนคนแรกของรัฐบาลโชกุนมูโรมาจิอาชิกางะ ทากาอูจิส่วนแม่ของเขาคืออากาฮาชิ โทชิ หรือที่รู้จักในชื่อโฮโจ นาริโกะ[1]

ชื่อในวัยเด็กของเขาคือ เซ็นจูโอ (千寿王) เขาใช้เวลาในวัยเด็กของเขาในคามากูระเป็นตัวประกันของตระกูลโฮโจ ทากาอูจิบิดาของเขาเข้าร่วมกองกำลังกับจักรพรรดิโกไดโงะที่ถูกเนรเทศ จักรพรรดิโกไดโงะกบฏต่อรัฐบาลโชกุนคามากูระในการฟื้นฟูเค็มมุ[2] โยชิอากิระช่วยนิตตะ โยชิซาดะในการโจมตีรัฐบาลโชกุนคามากูระ[3]

ในปี ค.ศ. 1349 ความวุ่นวายภายในของรัฐบาลทำให้โยชิอากิระถูกเรียกกลับไปที่เกียวโต ซึ่งเขาพบว่าตัวเองได้รับการประกาศชื่อว่าเป็นทายาทสืบทอดตำแหน่งของทากาอูจิ เมื่อวันที่ 5 เมษายน ค.ศ. 1352 กองกำลังผู้ภักดีที่นำโดย คิตาบาตาเกะ อากิโยชิ, คูซูโนกิ มาซาโนริ และ ชิงูซะ อากิสึเนะ ได้ยึดครองเกียวโตเป็นเวลา 20 วันก่อนที่โยชิอากิระจะสามารถยึดเมืองกลับคืนมาได้ กองกำลังผู้ภักดีที่นำโดย มาซาโนริ และ ยามานะ โทกิอูจิ ยึดครองเกียวโตอีกครั้งในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1353 แต่ถูกโยชิอากิระขับไล่ในเดือนสิงหาคม ในเดือนมกราคม ค.ศ. 1355 กองกำลังผู้ภักดีที่นำโดย โมโมโนอิ, ทาดาฟูยุ และ ยามานะ ได้ยึดครองเกียวโตอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม เกียวโตถูกยึดครองอีกครั้งในวันที่ 25 เมษายนโดยกองกำลังผสมของทากาอูจิและโยชิอากิระ[4] โยชิอากิระสืบทอดตำแหน่งต่อจากทากาอูจิบิดาของเขาในฐานะโชกุนหลังจากที่บิดาของเขาเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1358[5]

หมายเหตุ[แก้]

  1. "足利 義詮" [Ashikaga Yoshiakira]. Nihon Jinmei Daijiten (日本人名大辞典) (ภาษาญี่ปุ่น). Tokyo: Shogakukan. 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-08-25. สืบค้นเมื่อ 2012-07-31.
  2. Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 290–294., p. 290, ที่ Google Books
  3. "足利義詮" [Ashikaga Yoshiakira]. Dijitaru Daijisen (ภาษาญี่ปุ่น). Tokyo: Shogakukan. 2012. OCLC 56431036. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-08-25. สืบค้นเมื่อ 2012-07-31.
  4. Sansom, George (1961). A History of Japan, 1334–1615. Stanford University Press. pp. 81, 87–89, 92–97. ISBN 0804705259.
  5. Titsingh, p. 304., p. 304, ที่ Google Books