อภิมหานคร
อภิมหานคร หรือ กลุ่มมหานคร (อังกฤษ: megalopolis, supercity หรือ megaregion) คือกลุ่มของเขตมหานคร ที่เป็นเขตเมืองต่อเนื่องผ่านระบบคมนาคม เศรษฐกิจ ทรัพยากร นิเวศวิทยา และอื่น ๆ ร่วมกัน[1] มีการบูรณาการเพียงพอจนการประสานนโยบายนั้นมีคุณค่า แม้ว่ามหานครที่ประกอบกันจะยังรักษาเอกลักษณ์เฉพาะตัวของตนเอาไว้ก็ตาม[1] แนวคิดเรื่องอภิมหานครมีอิทธิพลอย่างมาก เนื่องจากเป็นแนวคิดใหม่ในระดับใหญ่ขึ้นที่เกี่ยวกับรูปแบบและการเติบโตของเมือง[2]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 Hagler, Yoav (November 2009). "Defining U.S. Megaregions" (PDF). America 2050. สืบค้นเมื่อ February 19, 2022 – โดยทาง RPA.org.
As metropolitan regions continued to expand throughout the second half of the 20th century their boundaries began to blur, creating a new scale of geography now known as the megaregion. Interlocking economic systems, shared natural resources and ecosystems, and common transportation systems link these... The challenge of identifying... emerging regions has been undertaken... The most recent iteration... has been developed by Regional Plan Association (RPA) in partnership with the Lincoln Institute of Land Policy. Eleven such megaregions have been identified... that would make cooperative integrated planning advantageous... Th[e] tradition of geographers and planners attempting to enhance the value of geographic definitions to meet the needs of new generations continued with the first identification of a scale larger than the metro regions by French geographer Jean Gottmann in his 1961 book Megalopolis. This “Megalopolis” referred specifically to the Northeastern United States ... Regional Plan Association also identified this emerging Northeast Megaregion in the 1960s.
- ↑ Caves, R.W. (2004). Encyclopedia of the City. Abingdon-on-Thames: Routledge (Informa/Taylor & Francis. p. 456. ISBN 9780415252256.