ข้ามไปเนื้อหา

อนุสัญญาว่าด้วยเอกสารแสดงตนคนประจำเรือ (แก้ไข) พ.ศ. 2546

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อนุสัญญาว่าด้วยเอกสารแสดงตนคนประจำเรือ (แก้ไข) พ.ศ. 2546
C185
อนุสัญญาองค์การแรงงานระหว่างประเทศ
ตกลงรับ19 มิถุนายน 2546
ใช้บังคับ9 กุมภาพันธ์ 2548
จำแนกประเภทคนประจำเรือ
หัวข้อคนประจำเรือ
ก่อนหน้าอนุสัญญาว่าด้วยความปลอดภัยและสุขภาพในภาคการเกษตร พ.ศ. 2544
ถัดไปอนุสัญญาว่าด้วยแรงงานทางทะเล พ.ศ. 2549

อนุสัญญาว่าด้วยเอกสารแสดงตนคนประจำเรือ (แก้ไข) พ.ศ. 2546 (อังกฤษ: Seafarers' Identity Documents Convention (Revised), 2003) เป็นอนุสัญญาขององค์การแรงงานระหว่างประเทศ[1][2]ว่าด้วยหนังสือแสดงตนคนประจำเรือ

ก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. 2501 โดยมีคำนำว่า:

โดยได้มีการจัดประชุมขึ้นที่เจนีวาโดยคณะกรรมการบริหารของสำนักงานแรงงานระหว่างประเทศ และได้ประชุมกันในสมัยประชุมครั้งที่ 91 เมื่อวันที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2546 และคำนึงถึงภัยคุกคามที่ยังคงมีอยู่ต่อความปลอดภัยของผู้โดยสารและลูกเรือ และความปลอดภัยของเรือ ต่อผลประโยชน์ของชาติของรัฐต่าง ๆ และต่อปัจเจกบุคคล และ

คำนึงถึงพันธกิจหลักขององค์การด้วย ซึ่งก็คือการส่งเสริมเงื่อนไขการทำงานที่เหมาะสม และ

เมื่อพิจารณาว่า เนื่องจากอุตสาหกรรมการเดินเรือมีลักษณะทั่วโลก คนเดินเรือจึงต้องการการคุ้มครองเป็นพิเศษ และ

โดยรับทราบหลักการที่รวมอยู่ในอนุสัญญาว่าด้วยเอกสารแสดงตนคนประจำเรือ พ.ศ. 2501 เกี่ยวกับการอำนวยความสะดวกในการเข้าสู่ดินแดนของประเทศสมาชิกโดยคนประจำเรือ เพื่อวัตถุประสงค์ของการลาพักบนบก การผ่าน การโอนย้ายหรือการส่งตัวกลับประเทศ และ..

การปรับเปลี่ยน

[แก้]

อนุสัญญานี้แก้ไข อนุสัญญา C108 อนุสัญญาว่าด้วยเอกสารแสดงตนคนประจำเรือ พ.ศ. 2501

การให้สัตยาบัน

[แก้]

ณ เดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2566 อนุสัญญาดังกล่าวได้รับการให้สัตยาบันจาก 38 รัฐ[3]

ประเทศ วันที่ สถานะ
 แอลเบเนีย 11 ตุลาคม 2550 ใช้บังคับ
 แอนทีกาและบาร์บิวดา 28 กรกฎาคม 2564 ใช้บังคับ
 อาเซอร์ไบจาน 17 กรกฎาคม 2549 ใช้บังคับ
 บาฮามาส 14 ธันวาคม 2549 ใช้บังคับ
 บังกลาเทศ 28 เมษายน 2557 ใช้บังคับ
 บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา 18 มกราคม 2553 ใช้บังคับ
 บราซิล 21 มกราคม 2553 ใช้บังคับ
 สาธารณรัฐคองโก 14 พฤษภาคม 2557 ใช้บังคับ
 โครเอเชีย 06 กันยายน 2554 ใช้บังคับ
 ฝรั่งเศส 27 เมษายน 2547 ใช้บังคับ
 จอร์เจีย 03 กุมภาพันธ์ 2558 ใช้บังคับ
 ฮังการี 30 มีนาคม 2548 ใช้บังคับ
 อินเดีย 09 ตุลาคม 2558 ใช้บังคับ
 อินโดนีเซีย 16 กรกฎาคม 2551 ใช้บังคับ
 อิรัก 21 พฤษภาคม 2564 ใช้บังคับ
 จอร์แดน 09 สิงหาคม 2547 ใช้บังคับ
 คาซัคสถาน 17 พฤษภาคม 2553 ใช้บังคับ
 เคนยา 04 กุมภาพันธ์ 2565 ใช้บังคับ
 คิริบาส 06 มิถุนายน 2557 ใช้บังคับ
 ลิทัวเนีย 14 สิงหาคม 2549 ไม่ใช้บังคับ
 ลักเซมเบิร์ก 20 กันยายน 2554 ใช้บังคับ
 มาดากัสการ์ 06 มิถุนายน 2550 ใช้บังคับ
 มัลดีฟส์ 05 มกราคม 2558 ใช้บังคับ
 หมู่เกาะมาร์แชลล์ 24 สิงหาคม 2554 ใช้บังคับ
 มอนเตเนโกร 27 เมษายน 2560 ใช้บังคับ
 พม่า 16 มกราคม 2561 ใช้บังคับ
 ไนจีเรีย 19 สิงหาคม 2547 ใช้บังคับ
 ปากีสถาน 21 ธันวาคม 2549 ใช้บังคับ
 ฟิลิปปินส์ 19 มกราคม 2555 ใช้บังคับ
 เกาหลีใต้ 04 เมษายน 2550 ใช้บังคับ
 มอลโดวา 28 สิงหาคม 2549 ใช้บังคับ
 รัสเซีย 26 กุมภาพันธ์ 2553 ใช้บังคับ
 สเปน 26 พฤษภาคม 2554 ใช้บังคับ
 ศรีลังกา 02 ธันวาคม 2559 ใช้บังคับ
 แทนซาเนีย 11 ตุลาคม 2560 ใช้บังคับ
 ประเทศตูนิเซีย 19 พฤษภาคม 2559 ใช้บังคับ
 เติร์กเมนิสถาน 12 กุมภาพันธ์ 2557 ใช้บังคับ
 วานูวาตู 28 กรกฎาคม 2549 ใช้บังคับ
 เยเมน 06 ตุลาคม 2551 ใช้บังคับ

ความแตกต่างระหว่างอนุสัญญาว่าด้วยเอกสารแสดงตนคนประจำเรือ C185 และ C108

[แก้]

ความแตกต่างหลักระหว่าง C185 และ C108 คือ การใช้ข้อมูลการตรวจพิสูจน์บุคคล (ไบโอเมตริกซ์) เป็นวิธีการระบุตัวตนที่เชื่อถือได้ การนำ C185 ไปใช้อย่างประสบความสำเร็จต้องมีข้อกำหนดหลัก 2 ประการ ได้แก่

  1. การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีไบโอเมตริกซ์ที่จำเป็น
  2. การจัดตั้งโครงสร้างพื้นฐานที่เหมาะสมเพื่อควบคุม ผลิต และรักษาความปลอดภัยกระบวนการผลิตตัวระบุ

ข้อกำหนดที่กำหนดไว้ในอนุสัญญาได้รับการพิสูจน์แล้วว่าสามารถปฏิบัติได้

หนังสือเดินทางอิเล็กทรอนิกส์ (e-passport) และ เอกสารการเดินทางทางการอิเล็กทรอนิกส์ (e-official travel document) ถูกนำมาใช้อย่างแพร่หลายในระดับนานาชาติตั้งแต่มีการนำเอกสารดังกล่าวมาใช้ในปี 2549 และในปี 2561 มีประเทศต่าง ๆ มากกว่า 100 ประเทศที่ออกเอกสารอิเล็กทรอนิกส์แล้ว ซึ่งคาดการณ์ได้ว่าประเทศเหล่านี้จะมีแนวโน้มให้สัตยาบันต่ออนุสัญญา C185[4]

ดูเพิ่ม

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Maritime Authority commemorates Day of Seafarer - Graphic Online".
  2. "Lack of papers risk locking Kenyan seafarers out of jobs". The Star.
  3. "Ratifications of ILO conventions: Ratifications by Convention". www.ilo.org.
  4. "ILO Convention 185 on seafar mention 185 on seafarers' identity document thir ers' identity document thirteen years after entering into force: analysing implementation challenges and future outlook". World Maritime University. สืบค้นเมื่อ 2021-01-07.