อดุลย์ ณ สายบุรี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อดุลย์ ณ สายบุรี
เกิดไม่ทราบ
เมืองปัตตานี ประเทศสยาม
เสียชีวิตพ.ศ. 2521
รัฐกลันตัน นิคมช่องแคบ
อาชีพนักการเมือง ทหาร อิหม่าม
มีชื่อเสียงจากขบวนการแนวร่วมปลดแอกแห่งชาติปัตตานี

นายอดุลย์ ณ สายบุรี หรือ ตนกูอับดุลยาลาล์ นาเซร์ ผู้สืบเชื้อสายตระกูลเจ้าเมืองสายบุรีในอดีต ซึ่งเป็นหนึ่งในหัวเมืองเจ้าแขกประเทศราชทั้ง ๗ ฝ่ายใต้ และเป็นผู้ก่อตั้งขบวนการแนวร่วมปลดแอกแห่งชาติปัตตานี[1] ได้รับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทย จังหวัดนราธิวาส ในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2480 เป็นครั้งแรก

ในปี พ.ศ. 2487 นายอดุลย์ ได้อภิปรายในสภาผู้แทนราษฎรกล่าวว่ารัฐบาลจอมพล ป.พิบูลสงคราม ข่มเหงรังแกพี่น้องมุสลิมทำให้ไม่อยากเป็นคนไทย เพราะรู้สึกเป็นการเสื่อมเสียเกียรติและศักดิ์ศรีเป็นอย่างมาก จากเหตุการณ์ที่พี่ชายของนายอดุลย์ ถูกจับกุมเนื่องจากแต่งกายแบบชาวมลายู เดินในตลาดสายบุรี

จากบทบาทดังกล่าว ทำให้ราชการเพ่งเล็งว่าเป็นผู้ยุยงส่งเสริมให้ราษฎรกระด้างกระเดื่องต่อทางราชการ และได้ติดตามพฤติกรรมของนายอดุลย์ จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2488 นายอดุลย์ จึงได้หลบหนีออกจากประเทศไทย ไปอยู่ที่รัฐกลันตัน ประเทศมาเลเซีย และต่อมาได้เป็นประธานขบวนการปลดแอกแห่งชาติปัตตานี โดยให้เหตุผลว่ารับไม่ได้กับนโยบายของจอมพล ป.พิบูลสงคราม[2] จนกระทั่งเสียชีวิตในปี พ.ศ. 2521

อ้างอิง[แก้]

  1. เขาคือ ส.ส. มลายูคนแรกของจังหวัด ‘นราธิวาส’
  2. ""ชวน"ติง"ทักษิณ"ฉีกนโยบายใต้ทิ้ง ปี 43 ต้นเหตุไฟใต้ลาม". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-05. สืบค้นเมื่อ 2012-07-06.