ห้องข้อเหวี่ยง
ห้องข้อเหวี่ยง (อังกฤษ: Crankcase) คือห้องของเฟืองเพลาข้อเหวี่ยงในเครื่องยนต์สันดาปภายในแบบลูกสูบ ห้องข้อเหวี่ยงของเครื่องยนต์สมัยใหม่จะรวมอยู่ในบล็อกเครื่องยนต์ ห้องข้อเหวี่ยงของเครื่องยนต์ส่วนใหญ่มักตั้งอยู่บริเวณส่วนครึ่งล่างของรองลื่นหลัก (main bearing) แต่เครื่องยนต์บางแบบมีห้องข้อเหวี่ยงอยู่รายล้อมรองลื่นหลัก น้ำมันหล่อลื่นเครื่องยนต์เกินครึ่งจะอยู่ภายในห้องข้อเหวี่ยง
เครื่องยนต์สองจังหวะ[แก้]
เครื่องยนต์สองจังหวะมีการออกแบบให้อัดเชื้อเพลิงภายในห้องข้อเหวี่ยง สภาพสุญญากาศจะดูดไอผสม(เชื้อเพลิง/อากาศ)เข้าสู่ภายในเครื่องยนต์ในขณะที่ลูกสูบเลื่อนขึ้น จากนั้นเมื่อลูกสูบเลื่อนลง ช่องอากาศเข้าเปิดออก ไอผสมที่ถูกบีบอัดถูกดันจากห้องข้อเหวี่ยงไปสู่ห้องเผาไหม้[1]
การออกแบบให้อัดเชื้อเพลิงภายในห้องข้อเหวี่ยงมักใช้กับเครื่องยนต์เบนซินขนาดเล็กสำหรับจักรยานยนต์ เครื่องปั่นไฟ ตลอดจนอุปกรณ์ทำสวน การออกแบบเช่นนี้บางครั้งพบในเครื่องยนต์ดีเซลเช่นกันแต่ไม่เป็นที่นิยม
เครื่องยนต์สี่จังหวะ[แก้]
เครื่องยนต์สี่จังหวะส่วนใหญ่มีห้องข้อเหวี่ยงที่บรรจุน้ำมันหล่อลื่นเครื่องยนต์ รวมไปถึงระบบอ่างน้ำมันและระบบอ่างแห้ง ห้องข้อเหวี่ยงในเครื่องยนต์สี่จังหวะไม่ได้เป็นสถานที่ผสมเชื้อเพลิงเข้ากับอากาศเหมือนดั่งเครื่องยนต์สองจังหวะ
เครื่องยนต์สี่จังหวะมีการหมุนเวียนน้ำมันหล่อลื่น และกิจกรรมที่ว่านี้ก็เกิดขึ้นภายในห้องข้อเหวี่ยง น้ำมันหล่อลื่นจะถูกเก็บไว้ที่ก้นของห้องข้อเหวี่ยง (ในเครื่องยนต์แบบมีอ่างน้ำมัน) หรือถูกเก็บไว้ที่อ่างเก็บน้ำมันที่แยกตัวออกมาต่างหาก (ในระบบแบบอ่างแห้ง)[2] จากจุดนี้ น้ำมันจะถูกดันโดยปั๊ม (และโดยทั่วไปมากไหลผ่านกรองน้ำมันเครื่อง) แล้วจึงถูกพ่นไปที่เฟืองเพลาข้อเหวี่ยง, รองลื่นก้านสูบที่อยู่ต่อกัน และผนังกระบอกสูบ ก่อนที่ท้ายที่สุดจะหยดลงสู่ก้นห้องข้อเหวี่ยง[3]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "How Two-stroke Engines Work". www.howstuffworks.com (ภาษาอังกฤษ). 1 April 2000. สืบค้นเมื่อ 27 September 2019.
- ↑ "Why do some engines use a dry sump oil system?". www.howstuffworks.com (ภาษาอังกฤษ). 1 April 2000. สืบค้นเมื่อ 27 September 2019.
- ↑ "How Car Engines Work". www.howstuffworks.com (ภาษาอังกฤษ). 5 April 2000. สืบค้นเมื่อ 27 September 2019.