อากุซ ซาลิม

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก หะยีอากุส ซาลิม)
อากุซ ซาลิม
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศแห่งอินโดนีเซียคนที่ 3
ดำรงตำแหน่ง
3 กรกฎาคม พ.ศ. 2490 – 20 ธันวาคม พ.ศ. 2492
ประธานาธิบดีซูการ์โน
ก่อนหน้าซูตัน ชะฮ์รีร์
ถัดไปโมฮัมมัด รุม
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด8 ตุลาคม พ.ศ. 2427
โกตากาดัง สุมาตราตะวันตก หมู่เกาะอินเดียตะวันออกของเนเธอร์แลนด์
เสียชีวิต4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2497 (70 ปี)
จาการ์ตา อินโดนีเซีย
เชื้อชาติอินโดนีเซีย
ศาสนาศาสนาอิสลาม
วิชาชีพนักหนังสือพิมพ์
ซูการ์โนและอากุซ ซาลิม พ.ศ. 2492
ฮาจี อากุซ ซาลิมในการลงนามข้อตกลงมิตรภาพกับอียิปต์ พ.ศ. 2490

ฮาจี อากุซ ซาลิม (อินโดนีเซีย: Haji Agus Salim) มีชื่อเกิดว่า มาชูดุล ฮัก (Mashudul Haq) เป็นนักการเมืองชาวอินโดนีเซียในสมัยที่เรียกร้องเอกราชจากเนเธอร์แลนด์ เป็นผู้นำซาเรกัตอิซลัม และเป็นผู้ร่วมร่างกฎบัตรจาการ์ตา

ประวัติ[แก้]

ซาลิมเกิดเมื่อ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2427 ที่เมืองโกตากาดัง เกาะสุมาตรา เขาเข้าเป็นสมาชิกพรรคซาเรกัตอิซลัมเมื่อ พ.ศ. 2458 เขาเป็นพวกที่มีแนวคิดสายกลาง เลื่อมใสในนโยบายรวมกลุ่มอิสลาม และการปรับปรุงให้ทัยสมัยกับโลกที่เปลี่ยนแปลงไป เน้นการศึกษาอัลกุรอาน และส่งเสริมสวัสดิการให้แก่คนจน ต่อมาใน พ.ศ. 2464 เขาสนับสนุนให้จกโรอามีโนโต ผู้นำซาเรกัตอิซลัมออกกฎใหม่ ห้ามไม่ให้สมาชิกพรรคเป็นสมาชิกกลุ่มการเมืองอื่น ๆ ทำให้เกิดความแตกแยกภายในพรรคอย่างรุนแรง สมาชิกของพรรคที่นิยมคอมมิวนิสต์ได้แยกออกไปตั้งพรรคของตน

เนื่องจากนโยบายการต่อสู้กับเจ้าอาณานิคมของพรรคคอมมิวนิสต์ได้รับความนิยมจากชาวอินโดนีเซียมากกว่า ความนิยมต่อซาเรกัตอิซลัมจึงลดลง แม้หลังจากที่พรรคคอมมิวนิสต์ถูกปราปรามหลังการปฏิวัติที่ล้มเหลวใน พ.ศ. 2469–2470 ซาเรกัตอิซลัมก็ไม่สามารถขึ้นมาเป็นผู้นำกลุ่มนักการเมืองชาตินิยมได้อีก ซาลิมในฐานะนักชาตินิยมรุ่นเก่าก็มีความเห็นแตกต่างจากนักชาตินิยมรุ่นใหม่ที่ได้รับการศึกษาแบบตะวันตกมาก เขาไม่เห็นด้วยกับการแยกศาสนาออกจากการเมือง และให้ความสำคัญต่อชาตินิยมมากกว่าศาสนาอิสลาม เขาไมเห็นด้วยกับการจัดตั้งสมาคมทางการเมืองแห่งประชาชนอินโดนีเซียของซูการ์โนที่เป็นสมาคมของนักการเมืองชาตินิยมทั้งหมดเพื่อเรียกร้องเอกราช จนซาเรกัตอิซลัมแยกตัวออกมาจากองค์กรนี้ใน พ.ศ. 2473

ต่อมา ใน พ.ศ. 2479 ซาลิมเปลี่ยนความเห็นในการต่อสู้เพื่อเอกราช จึงชักชวนให้ซาเรกัตอิซลัมให้ความร่วมมือกับรัฐบาลอาณานิคมของเนเธอร์แลนด์ แต่ไม่สำเร็จ ซาลิมจึงตั้งกลุ่มของตนเองและให้ความร่วมมือกับรัฐบาล ทำให้เขาถูกขับออกจากพรรค แต่เขาก็ยังได้รับความนิยม เขาได้รับการแต่งตั้งเป็นคณะกรรมการเตรียมการเพื่อให้เอกราชแก่อินโดนีเซีย โดยญี่ปุ่นเมื่อ พ.ศ. 2488 ร่วมกับโมฮัมมัด ฮัตตา และซูการ์โน และร่วมร่างกฎบัตรจาการ์ตา

เมื่อจัดตั้งสาธารณรัฐอินโดนีเซียหลังญี่ปุ่นแพ้สงคราม เขาได้เป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการและว่าการกระทรวงการต่างประเทศระหว่าง พ.ศ. 2489–2492 เขาถึงแก่อนิจกรรมเมื่อ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2497 รวมอายุได้ 70 ปี

อ้างอิง[แก้]

  • สุกัญญา บำรุงสุข. "หะยีอากุส ซาลิม" ใน สารานุกรมประวัติศาสตร์สากลสมัยใหม่: เอเชีย เล่ม 1 อักษร A-B ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน. 2539, หน้า 68–72.