หวัง เกิ่น
| หวัง เกิ่น | |||||||
| ชื่อตัว | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ภาษาจีน | 王艮 （初名“银”，王守仁为其改名“艮”） | ||||||
| |||||||
| ชื่อรอง | |||||||
| ภาษาจีน | 汝止 | ||||||
| |||||||
| สมัญญานาม | |||||||
| ภาษาจีน | 心斎 | ||||||
| |||||||
หวัง เกิ่น (จีน: 王艮; พินอิน: Wáng Gěn; 20 กรกฎาคม ค.ศ. 1483 – 2 มกราคม ค.ศ. 1541) เป็นนักปรัชญาขงจื๊อใหม่ราชวงศ์หมิงที่นำคำสอนของหวัง หยางหมิงให้เป็นที่นิยม[1] หวัง เกิ่นเป็นผู้ก่อตั้งสำนักไท่โจว (จีนตัวย่อ: 泰州学派; จีนตัวเต็ม: 泰州學派; พินอิน: Tàizhōu xuépài)[1]
อ้างอิง
[แก้]- 1 2 Bo Mou, บ.ก. (27 Oct 2008). The Routledge History of Chinese Philosophy. Routledge. p. 421. ISBN 9781134249381. สืบค้นเมื่อ 3 May 2014.
| นานาชาติ | |
|---|---|
| ประจำชาติ | |
| ประชาชน | |
 | บทความประเทศจีน ประวัติศาสตร์จีน หรือภาษาจีนนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |