หมื่นปี
%C2%BB._%D0%92%D0%BE%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D0%B0%D1%8F_%D1%8D%D0%BD%D1%86%D0%B8%D0%BA%D0%BB%D0%BE%D0%BF%D0%B5%D0%B4%D0%B8%D1%8F_%D0%A1%D1%8B%D1%82%D0%B8%D0%BD%D0%B0_(%D0%A1%D0%B0%D0%BD%D0%BA%D1%82-%D0%9F%D0%B5%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%B1%D1%83%D1%80%D0%B3,_1911-1915).jpg)
ในภาษาเอเชียตะวันออกหลายภาษา คำว่า "หมื่นปี" ใช้อวยพรให้อายุยืน มีที่มาจากคำถวายพระพรฮ่องเต้ว่า "ทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นปี หมื่น ๆ ปี" (จีน: 吾皇萬歲，萬歲，萬萬歲; พินอิน: wú huáng wànsuì, wànsuì, wàn wàn suì; "May His Majesty live for ten thousand years, ten thousand years, ten thousand of ten thousand years")
การออกเสียง[แก้]
- ภาษาจีนกลาง: วั่นซุ่ย (จีน: 萬歲; จีน: 万岁; พินอิน: wàn suì)
- ภาษาญี่ปุ่น: บันไซ (ญี่ปุ่น: 万歳 โรมาจิ: ばんざい ทับศัพท์: banzai)
- ภาษาเกาหลี: มันเซ (เกาหลี: 만세)
- ภาษาเวียดนาม: ม็วนเนิม (เวียดนาม: muôn năm)
ประเทศจีน[แก้]
คำว่า "หมื่นปี" (萬歲; ten thousand years) นั้นเดิมใช้อวยพรให้บุคคลมีอายุยืนนาน ครั้นสมัยราชวงศ์ถัง ถ้อยคำดังกล่าวสงวนไว้สำหรับพระเจ้าแผ่นดิน พระเจ้าแผ่นดินจึงได้ชื่อว่า "พระหมื่นปี" (จีนตัวย่อ: 万岁爷; จีนตัวเต็ม: 萬歲爺; พินอิน: wànsuì ye; Lord of Ten Thousand Years)[1][2] ถึงยุคห้าราชวงศ์สิบอาณาจักร ได้ใช้สำหรับข้าราชการชั้นผู้ใหญ่อยู่ช่วงสั้น ๆ ช่วงหนึ่ง เพราะต่อมาถือกันว่า ถ้าใช้แก่ผู้อื่นนอกจากพระเจ้าแผ่นดินเป็นความผิดอุกฉกรรจ์[3]
อนึ่ง ตามธรรมเนียมแล้ว ฮองเฮาและฮองไทเฮาจะได้รับถวายพระพรว่า "พันปี" (千歲; thousand years) แต่ปรากฏว่าพระนางซูสีไทเฮา (慈禧太后) ได้ใช้คำถวายพระพรว่า "หมื่นปี" และภาพถ่ายพระนางหลายภาพมีป้ายว่า "ฮองไทเฮาผู้เป็นอริยมารดาพระองค์ปัจจุบันแห่งชิงอันยิ่งใหญ่ ทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่น ๆ ปี" (大清國當今聖母皇太后萬歲萬歲萬萬歲; "The Incumbent Holy Mother, the Empress Dowager of the Great Qing, [will live and reign for] ten thousand years, ten thousand years, ten thousand of ten thousand years")[4] นอกจากนี้ ในคราวที่พระเจ้าแผ่นดินไร้ความสามารถ ขันทีผู้ทรงอำนาจหลายคน เช่น เว่ย์ จงเสียน (魏忠賢) และหลิว จิ่น (劉瑾) ได้กำหนดให้อวยพรพวกตนว่า "เก้าพันปี" (九千歲, 9000 years) เพื่อแสดงว่าตนเองมีสถานะสูงส่งกว่าผู้อื่นทั้งปวง แต่ก็ยังอยู่ใต้พระยุคลบาท
ประเทศเกาหลี[แก้]
มันเซ[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Current literature, Volume 51. Current Literature Pub. Co. 1911. p. 624. สืบค้นเมื่อ 2011-07-06.
- ↑ Edward Jewitt Wheeler, Frank Crane (1911). Current opinion, Volume 51. The Current Literature Publishing Co. p. 624. สืบค้นเมื่อ 2011-07-06.
- ↑ Ouyang, Xiu. Davies, Richard L. [2004] (2004). Historical Records of the Five Dynasties. Columbia university press. ISBN 0-231-12826-6
- ↑ 瑞丽女性网-生活-揭密慈禧太后奢侈生活
