สโมสรฟุตบอลแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดในฤดูกาล 1993–94

แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด
ฤดูกาล 1993–94
ประธานสโมสร	มาร์ติน เอ็ดเวิดส์
ผู้จัดการทีม	อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน
กัปตันทีม	ไบรอัน ร็อบสัน
พรีเมียร์ลีก	แชมป์
ผู้ทำประตูสูงสุด	ลีก: เอริก ก็องโตนา (18); ทั้งหมด: เอริก ก็องโตนา (25)
ผู้เข้าชมในบ้านเฉลี่ย	44,244
← 1992–93	1994–95 →

ฤดูกาล 1993–94 เป็นฤดูกาลที่ 2 ของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดในพรีเมียร์ลีกและเป็นฤดูกาลที่ 19 ติดต่อกันบนลีกสูงสุดของฟุตบอลอังกฤษ^[1] แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดคว้าแชมป์พรีเมียร์ลีกและเอฟเอคัพ เป็นสโมสรที่สี่ในศตวรรษที่ 20 ที่คว้าดับเบิลแชมป์ ความพ่ายแพ้ 1–3 ต่อแอสตันวิลลา ในลีกคัพรอบชิงชนะเลิศทำให้พวกเขาไม่สามารถคว้าเทรเบิลแชมป์ในประเทศได้

พวกเขานำเป็นจ่าฝูงของตารางพรีเมียร์ลีกตั้งแต่นัดที่ 4 เป็นต้นไป และจบลงด้วยการคว้าแชมป์พรีเมียร์ลีกสมัยที่ 2 และตำแหน่งแชมป์ลีกสมัยที่ 9 ของสโมสร โดยทิ้งห่างรองแชมป์อย่างแบล็กเบิร์นโรเวอส์ 8 แต้ม พวกเขานำเป็นจ่าฝูงของตารางโดยทิ้งห่างรองจ่าฝูงถึง 16 คะแนนเมื่อผ่านครึ่งฤดูกาล เอริก ก็องโตนากองหน้าชาวฝรั่งเศสยิงได้ 25 ประตูในทุกรายการและได้รับการโหวตให้เป็นนักฟุตบอลยอดเยี่ยมของพีเอฟเอ ในเอฟเอคัพรอบชิงชนะเลิศ ยูไนเต็ดบดขยี้เชลซีภายใต้การคุมทีมของเกล็น ฮอดเดิล 4-0 จากจุดโทษ 2 ลูกของเอริก ก็องโตนา และอีกคนละประตูจากมาร์ก ฮิวส์และไบรอัน แมคแคลร์

รอย คีนในฐานะนักฟุตบอลที่แพงที่สุดในอังกฤษ เป็นมิดฟิลด์ตัวกลางตัวหลักของสโมสรร่วมกับพอล อินซ์ ในขณะที่ผู้เล่นตัวเก๋าอย่าง มาร์ค ฮิวส์, ไบรอัน แมคแคลร์ และสตีฟ บรูซ ยังคงเก่งอย่างต่อเนื่องแม้จะอายุมากแล้วก็ตาม เมื่อจบฤดูกาล ผู้เล่นและกัปตันร่วมที่รับใช้สโมสรยาวนานที่สุดไบรอัน ร็อบสันออกจากโอลด์แทรฟฟอร์ดหลังจากรับใช้มา 13 ปีเพื่อเป็นผู้เล่น-ผู้จัดการทีมของ มิดเดิลส์เบรอ นอกจากนี้ ยังมีผู้เล่นที่มุ่งหน้าออกจากโอลด์แทรฟฟอร์ดเมื่อจบฤดูกาล ได้แก่ เลส ซีลีย์ (ผู้รักษาประตู), เคลย์ตัน แบล็กมอร์ (กองหลัง), ไมค์ ฟีแลน (กองกลาง), โคลิน แมคกี และจูลิอาโน ไมโอรานา ดิออน ดับลิน ซึ่งไม่สามารถกลับมาเป็นตัวจริงในทีมชุดใหญ่ได้ มีข่าวเชื่อมโยงกับการย้ายออกจากโอลด์แทรฟฟอร์ดเกือบทั้งฤดูกาล แต่การย้ายไปเอฟเวอร์ตันในเดือนพฤศจิกายนกลับล้มเหลว และเขายังคงอยู่ที่สโมสรเมื่อจบฤดูกาล

ด้วยทีมยูไนเต็ดมีผู้เล่นที่ยอดเยี่ยม มีการเซ็นสัญญากับผู้เล่นคนเดียวในช่วงปิดฤดูกาลของเฟอร์กูสันคือเดวิด เมย์จากแบล็กเบิร์นโรเวอส์ เมย์ วัย 24 ปี ถูกเฟอร์กูสันเซ็นสัญญาคว้าตัวด้วยความหวังว่าเขาจะพัฒนาเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งของสตีฟ บรูซ ยูไนเต็ดยังมีจุดแข็งด้วยผู้เล่นวัยรุ่นที่น่าจับตามองอย่างเดวิด เบ็คแคม, นิคกี บัตต์, แกรี เนวิลและพอล สโคลส์

เหตุการณ์ในฤดูกาล[แก้]

ฤดูกาล 1992-93 ยูไนเต็ดสิ้นสุดการรอคอย 26 ปีสำหรับตำแหน่งแชมป์ลีก โดยสู้กับคู่แข่งแย่งแชมป์ลีกอย่างแอสตันวิลลา (รอน แอตกินสัน อดีตกุนซือยูไนเต็ดคุมทีม) และนอริชซิตีซึ่งคุมทีมโดยไมค์ วอล์คเกอร์

เกือบจะทันทีที่จบฤดูกาล ยูไนเต็ดตกเป็นข่าวว่ากำลังตามล่ารอย คีน กองกลางทีมชาติสาธารณรัฐไอร์แลนด์วัย 21 ปี ของนอตทิงแฮมฟอเรสต์ ที่เพิ่งตกชั้น หลังจากต่อสู้กับอาร์เซนอลและแบล็กเบิร์นโรเวอส์มาหลายสัปดาห์ คีนก็ย้ายไปร่วมทีมยูไนเต็ดด้วยค่าตัวเป็นสถิติที่ 3.75 ล้านปอนด์ในวันที่ 19 กรกฎาคม

การแข่งขันนัดแรกของเขาเกิดขึ้นในวันที่ 7 สิงหาคมใน FA Charity Shield กับอาร์เซนอลที่สนามกีฬาเวมบลีย์ ซึ่ง มาร์ก ฮิวส์ ทำให้ยูไนเต็ดขึ้นนำก่อนที่เอียน ไรท์จะตีเสมอให้อาร์เซนอลและเล่นต่อเวลาพิเศษจากนั้นดวลจุดโทษ ยูไนเต็ดชนะจุดโทษเพิ่มโล่เข้าไปในตู้ถ้วยรางวัลของพวกเขา