สเปซเอ็กซ์สตาร์ชิป

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สตาร์ชิป
หน้าที่sub-orbital spaceflight, orbital spaceflight, interplanetary spaceflight Edit this on Wikidata
ผู้ผลิตสเปซเอ็กซ์ Edit this on Wikidata
ประเทศสหรัฐ Edit this on Wikidata
ขนาด
สูง122 เมตร, 400 ฟุต Edit this on Wikidata
เส้นผ่านศูนย์กลาง9 เมตร, 29.5 ฟุต Edit this on Wikidata
มวล5,000 ตัน, 11,000,000 ปอนด์ Edit this on Wikidata
ความจุ
น้ำหนักบรรทุกสู่ วงโคจรต่ำของโลก
มวล150 ตัน, 330,000 ปอนด์ Edit this on Wikidata
ปริมาตร1,000 ลูกบาศก์เมตร, 35,000 Edit this on Wikidata
น้ำหนักบรรทุกสู่ geostationary transfer orbit
มวล100 ตัน, 220,000 ปอนด์ Edit this on Wikidata
ปริมาตร1,000 ลูกบาศก์เมตร, 35,000 Edit this on Wikidata
น้ำหนักบรรทุกสู่ ดวงจันทร์
มวล100 ตัน, 220,000 ปอนด์ Edit this on Wikidata
ปริมาตร1,000 ลูกบาศก์เมตร, 35,000 Edit this on Wikidata
น้ำหนักบรรทุกสู่ ดาวอังคาร
มวล100 ตัน, 220,000 ปอนด์ Edit this on Wikidata
ปริมาตร1,000 ลูกบาศก์เมตร, 35,000 Edit this on Wikidata
ประวัติการบิน
จุดส่งตัวStarbase Launch Site, Kennedy Space Center Launch Complex 39A Edit this on Wikidata
ท่อนที่หนึ่ง – Super Heavy
ความยาว71 เมตร, 232 ฟุต Edit this on Wikidata
เส้นผ่านศูนย์กลาง9 เมตร, 30 ฟุต Edit this on Wikidata
มวลรวม3,600 ตัน, 7,900,000 ปอนด์ Edit this on Wikidata
เครื่องยนต์Raptor sea-level (33) Edit this on Wikidata
แรงส่ง74,500,000 นิวตัน, 7,590, 16,700,000 Edit this on Wikidata
เชื้อเพลิงออกซิเจนเหลว, liquid methane Edit this on Wikidata
ท่อนที่สอง – Starship
ความยาว50 เมตร, 164 ฟุต Edit this on Wikidata
เส้นผ่านศูนย์กลาง9 เมตร, 30 ฟุต Edit this on Wikidata
มวลรวม1,300 ตัน, 2,900,000 ปอนด์ Edit this on Wikidata
เครื่องยนต์Raptor sea-level (3), Raptor Vacuum (3) Edit this on Wikidata
แรงส่ง14,700,000 นิวตัน, 1,500, 3,300,000 Edit this on Wikidata
เชื้อเพลิงออกซิเจนเหลว, liquid methane Edit this on Wikidata

ระบบยานอวกาศสตาร์ชิปสเปซเอ็กซ์ (อังกฤษ: SpaceX Starship) เป็นยานพาหนะยิงจรวดแบบสองขั้นตอนสู่วงโคจรที่สามารถนำกลับมาใช้ใหม่ได้อย่างสมบูรณ์ ภายใต้การพัฒนาโดย SpaceX ตั้งแต่ปี ค.ศ. 2012 โดยเป็นโครงการเที่ยวบินอวกาศส่วนตัวที่หาทุนด้วยตนเอง[1]

จรวดขั้นที่สอง — ซึ่งเรียกอีกอย่างว่า "สตาร์ชิป" — ได้รับการออกแบบให้เป็นดู้เก็บสินค้าระยะยาวและเป็นยานอวกาศบรรทุกผู้โดยสารในที่สุด มันถูกนำมาใช้ในตอนแรกโดยไม่มีขั้นตอนบูสเตอร์ใด ๆ เลย ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของโครงการพัฒนาที่ครอบคลุมเพื่อพิสูจน์การปล่อยตัวและการลงจอดและทำซ้ำในรายละเอียดการออกแบบที่หลากหลาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนที่เกี่ยวกับการกลับเข้าสู่ชั้นบรรยากาศของยาน[2] ในขณะที่ยานอวกาศกำลังได้รับการทดสอบด้วยตัวมันเองที่ระดับความสูงต่ำกว่าฐานในช่วงปี พ.ศ. 2562-2563 แต่ต่อมาจะถูกนำไปใช้ในการปล่อยสู่วงโคจรโดยมีจรวดขั้นบูสเตอร์เพิ่มเติมคือ ซูเปอร์เฮฟวี ซึ่งยานจะทำหน้าที่เป็นทั้งขั้นที่สองในระบบปล่อยยานอวกาศสู่วงโคจรแแบบสองขั้นตอนและทำหน้าที่เป็นยานโคจรระยะยาวในอวกาศ[3]

อ้างอิง[แก้]

  1. Berger, Eric (29 September 2019). "Elon Musk, Man of Steel, reveals his stainless Starship". Ars Technica. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 December 2019. สืบค้นเมื่อ 30 September 2019.
  2. Musk, Elon [@elonmusk] (19 November 2018). "Starship is the spaceship/upper stage and Super Heavy is the rocket booster needed to escape Earth's deep gravity well (not needed for other planets or moons)" (ทวีต). สืบค้นเมื่อ 10 August 2019 – โดยทาง ทวิตเตอร์.
  3. Boyle, Alan (19 November 2018). "Goodbye, BFR... hello, Starship: Elon Musk gives a classic name to his Mars spaceship". GeekWire. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 December 2019. สืบค้นเมื่อ 22 November 2018. Starship is the spaceship/upper stage and Super Heavy is the rocket booster needed to escape Earth's deep gravity well (not needed for other planets or moons)