ความสูง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก สูง)
วัตถุทรงสี่เหลี่ยมมุมฉาก แสดงความกว้าง (Width) ความยาว (Length) และความสูง (Height)

ความสูง คือการวัดระยะทางตามแนวตั้ง ใช้อธิบายว่าวัตถุใด ๆ อยู่สูงเท่าไรจากระดับอ้างอิงเช่น ความสูงของเครื่องบินจากพื้นโลก ความสูงของภูเขา ความสูงจากระดับน้ำทะเล ความสูงสามารถเรียกว่า ส่วนสูง หรือระดับความสูง (อังกฤษ: altitude) คำว่า ความสูง สามารถตีความหมายได้สองแบบ คือ วัตถุนั้นสูงยืนจากพื้นเท่าไร หรือ วัตถุหรืออยู่เหนือจากพื้นเท่าไร ตัวอย่างเช่น เราสามารถพูดได้ว่า "นั่นเป็นตึกสูง" (สูงยืนจากพื้น) หรือ "เครื่องบินบินอยู่สูงบนฟ้า" (เหนือจากพื้น) ซึ่งทั้งสองแบบสามารถใช้เป็นความสูงค่าหนึ่งของวัตถุ เช่น "ตึกหลังนั้นสูง 50 เมตร" หรือ "ความสูงของเครื่องบินอยู่ที่ 10,000 เมตร" เป็นต้น ค่าความสูงจะวัดจากจุดหนึ่งไปยังจุดหนึ่งขนานกับแกนตั้งตามแนวดิ่ง (แกน Y)

ดูเพิ่ม[แก้]