สี่สุดยอดวรรณกรรมจีน
หน้าตา
ผู้ประพันธ์ | หลอกว้านจง (สามก๊ก) อู๋ เฉิงเอิน (ไซอิ๋ว) ชือ ไน่อัน (ซ้องกั๋ง) เฉา เสฺวี่ยฉิน (ความฝันในหอแดง) |
---|---|
ชื่อเรื่องต้นฉบับ | (จีน: 四大名著; พินอิน: sì dà míng zhù) |
ประเทศ | จีน |
ภาษา | ภาษาจีน |
ประเภท | วรรณกรรมจีน |
ชนิดสื่อ | หนังสือ |
สี่สุดยอดวรรณกรรมจีน (จีน: 四大名著; พินอิน: sì dà míng zhù) คือนวนิยายของจีน 4 เรื่องซึ่งเหล่าบัณฑิตยอมรับว่าเป็นวรรณกรรมอันยิ่งใหญ่และมีอิทธิพลต่อวรรณกรรมเรื่องอื่นๆ ของประเทศ ประกอบด้วย
- สามก๊ก (อังกฤษ: Romance of the Three Kingdoms; จีน: 三國演義; พินอิน: sān guó yǎn yì) - พ.ศ. 1873 (ค.ศ. 1330)
- ซ้องกั๋ง (อังกฤษ: Water Margin; จีน: 水滸傳; พินอิน: shuǐ hǔ zhuàn) - พ.ศ. 2116 (ค.ศ. 1573)
- ไซอิ๋ว (อังกฤษ: Journey to the West; จีน: 西遊記; พินอิน: xī yóu jì) - พ.ศ. 2133 (ค.ศ. 1590)
- ความฝันในหอแดง (อังกฤษ: Dream of the Red Chamber; จีน: 紅樓夢; พินอิน: hóng lóu mèng) - พ.ศ. 2335 (ค.ศ. 1792)
แต่บางคนก็นับ บุปผาในกุณฑีทอง (อังกฤษ: The Plum in the Golden Vase; จีน: 金瓶梅, จินผิงเหมย (จีนกลาง), กิมปังบ๊วย (จีนแต้จิ๋ว)) เป็นวรรณกรรมคลาสสิกเรื่องที่ห้าด้วย ในช่วงปลายราชวงศ์หมิงถึงต้นราชวงศ์ชิง บุปผาในกุณฑีทอง นับว่าเป็นหนึ่งในสี่สุดยอดวรรณกรรมจีนร่วมกับนวนิยายอีกสามเรื่องแรก เรียกรวมกันว่า "สี่วรรณกรรมอันยิ่งใหญ่" (四大奇書,四大奇书) แต่ต่อมาเรื่อง บุปผาในกุณฑีทอง ถูกต่อต้าน รัฐบาลจีนจึงแบนนวนิยายเรื่องนี้เนื่องจากมีเนื้อหาเกี่ยวข้องกับเซ็กซ์มากเกินไป และจัดให้ ความฝันในหอแดง ขึ้นมาเป็นหนึ่งในสี่สุดยอดวรรณกรรมจีนแทนที่
อ้างอิง
[แก้]- Four great classical novels of Chinese literature เก็บถาวร 2008-12-10 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Shenzhen Daily