สารป้องกันแรงดันออสโมติก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ไบยังการนำทาง ไปยังการค้นหา

สารป้องกันแรงดันออสโมติก (osmoprotectant) เป็นสารที่มีโมเลกุลขนาดเล็กทำหน้าที่ในการรักษาสมดุลของน้ำ และแรงดันออสโมติกภายในเซลล์กับสิ่งแวดล้อม[1] ทำให้สิ่งมีชีวิตสามารถปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมได้ กลไกในการสะสมสารป้องกันแรงดันออสโมติกมี 2 แบบคือ การสังเคราะห์ขึ้นด้วยเซลล์สิ่งมีชีวิตเอง(osmoprotectant synthesis) และการนำสารป้องกันแรงดันออสโมติกจากสิ่งแวดล้อมเข้าสู่เซลล์สิ่งมีชีวิต(osmoprotectant uptake)

สารป้องกันแรงดันออสโมติกมีหลายประเภท ได้แก่ไขมัน น้ำตาล อนุพันธ์ของน้ำตาล (กรดอะมิโนและอนุพันธ์ของกรดอะมิโน ตัวอย่างสารป้องกันแรงดันออสโมติกได้แก่ กลีเซอรอล (glycerol) ซูโครส (sucrose) เทรฮาโลส โพรลีน (proline) และบีเทนหรือไกลซีนบีเทน (glycine-betaine)

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ Lang F (October 2007). "Mechanisms and significance of cell volume regulation". J Am Coll Nutr 26 (5 Suppl): 613S–623S. PMID 17921474. 
Katomic.svg บทความเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:วิทยาศาสตร์
ดึงข้อมูลจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=สารป้องกันแรงดันออสโมติก&oldid=4742987"