สมเด็จพระราชินีนูร์แห่งจอร์แดน

พระราชวงศ์จอร์แดน
	;
	สมเด็จพระราชาธิบดีแห่งจอร์แดน; สมเด็จพระราชินีแห่งจอร์แดน มกุฎราชกุมารแห่งจอร์แดน; เจ้าหญิงอีมาน บินต์ อับดุลลอฮ์; เจ้าหญิงซัลมา บินต์ อับดุลลอฮ์; เจ้าชายฮาเชม บิน อับดุลลอฮ์; สมเด็จพระราชินีนูร์ ในสมเด็จพระราชาธิบดีฮุซัยน์แห่งจอร์แดน เจ้าชายฮัมซา บิน ฮุสเซน; เจ้าหญิงบัสมาห์ บานิ อาหมัด; เจ้าชายฮาชิม บิน ฮุสเซน; เจ้าหญิงฟาริดา มูฮัมหมัด อับดุลลายา; เจ้าหญิงอิมาน บินต์ ฮุสเซน; เจ้าหญิงไรยา บินต์ ฮุสเซน; เจ้าหญิงมูนา พระราชชนนี เจ้าชายไฟซาห์ บิน ฮุสเซน; เจ้าหญิงซีไน อัลไฟซาห์; เจ้าหญิงอิชฮา บินต์ ฮุสเซน; เจ้าหญิงซิไน บินต์ ฮุสเซน; เจ้าชายอาลี บิน ฮุสเซน; เจ้าหญิงเรียม อัล-อาลี; เจ้าหญิงฮายา บินต์ ฮุสเซน; เจ้าหญิงอิลา บินต์ ฮุสเซน;
ด; ค; ก;

พระนามเต็ม
	นูร์ อัลฮุซัยน์

สมเด็จพระราชินีนูร์แห่งจอร์แดน
สมเด็จพระราชินีนูร์แห่งจอร์แดน
	สมเด็จพระราชินีนูร์ในปีพ.ศ. 2553
สมเด็จพระราชินีแห่งจอร์แดน
ดำรงพระยศ	15 มิถุนายน พ.ศ. 2521 – 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2542 (20 ปี 237 วัน)
ก่อนหน้า	สมเด็จพระราชินีอาลียา
ถัดไป	สมเด็จพระราชินีรานยา
พระราชสวามี	สมเด็จพระราชาธิบดีฮุซัยน์แห่งจอร์แดน
พระราชบุตร	เจ้าชายฮัมซา; เจ้าชายฮาชิม; เจ้าหญิงอิมาน; เจ้าหญิงไรยา
พระนามเต็ม
	นูร์ อัลฮุซัยน์
ราชวงศ์	ฮัชไมต์ (อภิเษกสมรส)
พระราชบิดา	นายนาจีบ ฮัลลาบี
พระราชมารดา	นางดอริส คาร์ลควิสต์
พระราชสมภพ	23 สิงหาคม พ.ศ. 2494 (68 พรรษา); กรุงวอชิงตัน ดี.ซี., ประเทศสหรัฐอเมริกา; ลิซ่า นาจีบ ฮัลลาบี
ศาสนา	ศาสนาอิสลาม

สมเด็จพระราชินีนูร์ อัลฮุซัยน์ (อาหรับ: الحسين نور‎; เดิม: ลิซ่า นาจีบ ฮัลลาบี; พระราชสมภพ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2494 ณ กรุงวอชิงตัน ดี.ซี. ประเทศสหรัฐอเมริกา) เป็นพระมเหสีหม้ายในสมเด็จพระราชาธิบดีฮุซัยน์แห่งจอร์แดน ทรงเป็นพระอัครมเหสีพระองค์ที่สี่และพระบรมราชินีในช่วงระหว่างปีพ.ศ. 2521 จนถึงปีพ.ศ. 2542

สมเด็จพระราชินีนูร์ได้ทรงปฏิบัติพระราชกรณียกิจด้วยการริเริ่มประเด็นด้านสิทธิมนุษยชน การศึกษาและการพัฒนาเศรษฐกิจอย่างยั่งยืน^[1] ทรงเป็นองค์ประธานในขบวนการสหวิทยาลัยโลก ทั้งยังทรงเป็นผู้นำที่ร่วมก่อตั้งองค์กร Global Zero ที่เรียกร้องการขจัดอาวุธนิวเคลียร์ให้หมดไปจากโลก ทรงเป็นกรรมการสถาบันแอสเพนและผู้อพยพสากล^[1] รวมไปถึงมูลนิธินูร์อัลฮุซัยน์ ที่ทรงจัดตั้งขึ้นเพื่อให้การช่วยเหลือด้านสิทธิมนุษยชนของสตรีจอร์แดน^[2]

พระราชประวัติ[แก้]

พระชนพ์ชีพช่วงต้นและพื้นฐานครอบครัว[แก้]

สมเด็จพระราชินีนูร์แห่งจอร์แดน เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2494 ณ กรุงวอชิงตัน ดี.ซี. ประเทศสหรัฐอเมริกา ในครอบครัวชาวซีเรีย อเมริกัน มีพระนามเดิมว่า ลิซ่า นาจีบ ฮัลลาบี^[3] เป็นธิดาของนายนาจีบ ฮัลลาบีกับนางดอริส คาร์ลควิสต์ พระชนกของพระองค์เป็นนักบินทดสอบของกองทัพเรือสหรัฐ ผู้บริหารสายการบินและข้าราชการ เขาทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมสหรัฐฯในการบริหารทรูแมน ก่อนที่จะได้รับการแต่งตั้งจากประธานาธิบดีสหรัฐฯ จอหน์ เอฟ. เคนเนดี้ ให้เป็นหัวหน้าฝ่ายบริหารการบินแห่งชาติ นอกจากนี้ นายนาจีบ ฮัลลาบียังมีอาชีพภาคเอกชนโดยทำหน้าที่เป็นผู้บริหารของสายการบินแพนอเมริกันเวิลด์แอร์เวย์ ตั้งแต่ปีพ.ศ. 2512 จนถึงปีพ.ศ. 2515

ครอบครัวฮัลลาบีมีบุตร – ธิดาทั้งหมดสามคน ได้แก่

ลิซ่า บุตรสาวคนโต (ต่อมาคือสมเด็จพระราชินีนูร์แห่งจอร์แดน)

คริสเตียน บุตรชายคนกลาง

อเล็กซ์ซ่า บุตรสาวคนเล็ก

พระชนกและพระชนนีได้หย่าร้างกันในปีพ.ศ. 2520^[4]

นายนาจีบ อีเลียส ฮัลลาบี พระอัยกาของสมเด็จพระราชินีนูร์ เป็นผู้อพยพชาวเลบานอน ซีเรียที่อพยพมาจากประเทศเลบานอน^[5]^[6] เขาเป็นนายหน้าซื้อขายปิโตรเลียมตามบันทึกการสำรวจสำมะโนประชากรปีพ.ศ. 2463^[7]

พ่อค้านามว่า สแตนเลย์ มาร์คัส จำได้ว่าในช่วงกลางทศวรรษปีพ.ศ. 2463 นายฮัลลาบีได้เปิดร้านชื่อว่าฮัลลาบีแกลเลอรี่ ร้านขายพรมและของตกแต่งภายในที่ Neiman Marcus ในแดลลัส เท็กซัส และได้ดำเนินกิจการร่วมกันกับลอร่า วิลกินส์ ภรรยาชาวเท็กซัสของเขา

นายนาจีบ อีเลียส ฮัลลาบีเสียชีวิตหลังจากนั้นไม่นานและที่ดินของเขาไม่สามารถดำเนินธุรกิจใหม่ได้^[8]

การศึกษา[แก้]

พระองค์ทรงเข้าเรียนที่โรงเรียนในนิวยอร์กและแคลิฟอร์เนีย ก่อนทรงเข้าศึกษาต่อที่โรงเรียนมหาวิหารแห่งชาติจากเกรดสี่ถึงเกรดแปด ทรงเข้าเรียนที่โรงเรียน Chapin ในนครนิวยอร์กเป็นเวลาสองปี^[9] จากนั้นทรงสำเร็จการศึกษาจาก คองคอร์ด อะคาเดมี่ โรงเรียนมัธยมในคองคอร์ด แมสซาชูเซตส์ ต่อมาทรงเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยพรินซ์ตันด้วยชั้นปีแรกในสหศึกษาและได้รับปริญญาตรีด้านสถาปัตยกรรมและการวางผังเมืองในปีพ.ศ. 2517^[10]

การทำงาน[แก้]

หลังจากที่พระองค์ทรงสำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน พระองค์ได้ทรงย้ายไปที่ออสเตรเลียและทรงทำงานให้กับบริษัทที่เชี่ยวชาญในการวางแผนผังเมืองใหม่ด้วยความสนใจเป็นอย่างมากในตะวันออกกลาง หลังจากผ่านไปหนึ่งปี ในปีพ.ศ. 2518 พระองค์ทรงยอมรับข้อเสนองานจาก เวลีน เดวีส์ บริษัทสถาปัตยกรรมและการวางแผนของอังกฤษ ซึ่งได้รับการว่าจ้างให้ออกแบบแบบจำลองเมืองหลวงในกรุงเตหะราน ประเทศอิหร่าน เมื่อมีการเพิ่มความไม่มีเสถียรภาพทางการเมือง ทำให้บริษัทต้องย้ายถิ่นฐานไปยังสหราชอาณาจักร พระองค์จึงทรงเดินทางไปยังโลกอาหรับและตัดสินใจสมัครเรียนวารสารศาสตร์บัณฑิตของมหาวิทยาลัยโคลัมเบีย ในขณะที่ทรงทำงานวิจัยสิ่งอำนวยความสะดวกด้านการบินชั่วคราวในอัมมาน พระองค์ได้ทรงออกจากอาหรับแอร์ และทรงรับงานกับอาลียาแอร์ไลน์ เพื่อเป็นผู้อำนวยการฝ่ายวางแผนและออกแบบสิ่งอำนวยความสะดวก^[11]

สมเด็จพระราชินี[แก้]

อภิเษกสมรส[แก้]

สมเด็จพระราชินีนูร์ ณ เมืองฮัมบูร์ก ประเทศเยอรมนี ในปีพ.ศ. 2521

สมเด็จพระราชินีนูร์และสมเด็จพระราชาธิบดีฮุซัยน์กับ Richard von Weizsäcker ประธานาธิบดีแห่งเยอรมนีตะวันตกและสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่ง Marianne von Weizsäcker ประเทศจอร์แดน ในปีพ.ศ. 2528

พระองค์ทรงเป็นพระสหายกับสมเด็จพระราชาธิบดีฮุซัยน์แห่งจอร์แดน ในขณะที่สมเด็จพระราชาธิบดียังทรงโทมนัสต่อการสวรรคตของสมเด็จพระราชินีอาลียา พระอัครมเหสีของพระองค์จากอุบัติเหตุเฮลิคอปเตอร์พระที่นั่งตก เมื่อปีพ.ศ. 2520 มิตรภาพระหว่างพระองค์และพระราชสวามีได้เริ่มพัฒนามากยิ่งขึ้นและทรงหมั้นในปีพ.ศ. 2521^[11]

ทรงเข้าพระราชพิธีราชาภิเษกสมรสกับสมเด็จพระราชาธิบดีฮุซัยน์แห่งจอร์แดน เมื่อวันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2521 ณ กรุงอัมมาน และทรงได้รับการสถาปนาให้ขึ้นดำรงพระอิสริยยศ สมเด็จพระราชินีแห่งจอร์แดน^[12]

พระองค์ได้เข้ารีตศาสนาอิสลามตามพระราชสวามีก่อนอภิเษกสมรส ทรงเปลี่ยนพระนามจากเดิม ลิซ่า ฮัลลาบี เป็นพระนาม นูร์ อัลฮุซัยน์ (แสงสว่างของฮุซัยน์) พระราชพิธีราชาภิเษกสมรสเป็นพระราชพิธีแบบดั้งเดิมของชาวมุสลิม การเปลี่ยนมานับถือศาสนาอิสลามและการอภิเษกสมรสกับกษัตริย์แห่งจอร์แดนของพระองค์ได้รับการรายงานข่าวอย่างกว้างขวางในสื่อตะวันตก หลายคนคิดว่าพระองค์จะทรงถูกมองว่าเป็นคนแปลกหน้าในประเทศเพราะพระองค์ทรงเป็นคนอเมริกันเชื้อสายยุโรปส่วนใหญ่ที่ถูกเลี้ยงดูในศาสนาคริสต์ อย่างไรก็ตาม เนื่องด้วยพระอัยกาเชื้อสายซีเรียของพระองค์ ทำให้พระองค์ทรงได้รับการพิจารณาจากประชากรส่วนใหญ่ว่าเป็นชาวอาหรับที่ได้เดินทางกลับบ้านมากกว่าชาวต่างชาติ ในไม่นานพระองค์ทรงมีอำนาจและอิทธิพลจากการใช้บทบาทของพระองค์ในฐานะที่ทรงเป็นพระอัครมเหสีในสมเด็จพระราชาธิบดีฮุซัยน์ และการศึกษาของพระองค์ในการวางผังเมืองสำหรับการปฏิบัติพระราชกรณียกิจทางการกุศลและการปรับปรุงเศรษฐกิจของประเทศเช่นเดียวกับการเสริมสร้างศักยภาพของสตรีในชีวิตทางเศรษฐกิจของจอร์แดน^[13]

พระราชสันตติวงศ์[แก้]

สมเด็จพระราชินีนูร์และสมเด็จพระราชาธิบดีฮุซัยน์แห่งจอร์แดน มีพระราชบุตรและพระราชธิดาสี่พระองค์

เจ้าชายฮัมซา (ประสูติเมื่อวันที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2523 ณ กรุงอัมมาน) ทรงเป็นมกุฎราชกุมารแห่งจอร์แดนตั้งแต่ปีพ.ศ. 2542 ถึง พ.ศ. 2547 มีพระธิดาห้าพระองค์และพระโอรสหนึ่งพระองค์

เจ้าชายฮาชิม (ประสูติเมื่อวันที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2524 ณ กรุงอัมมาน) มีพระธิดาสามพระองค์และพระโอรสสองพระองค์

เจ้าหญิงอิมาน (ประสูติเมื่อวันที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2526 ณ กรุงอัมมาน) มีพระโอรสหนึ่งพระองค์

เจ้าหญิงไรยา (ประสูติเมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2529 ณ กรุงอัมมาน)

สมเด็จพระราชินีนูร์ ในสมเด็จพระราชาธิบดีฮุซัยน์แห่งจอร์แดน[แก้]

หลังการสวรรคตของพระราชสวามี[แก้]

สมเด็จพระราชินีนูร์ในปีพ.ศ. 2542

สมเด็จพระราชาธิบดีฮุซัยน์แห่งจอร์แดน เสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2542 ด้วยพระโรคมะเร็งต่อมน้ำเหลือง พระราชโอรสพระองค์แรกของพระองค์กับเจ้าหญิงมูนา อัลฮุซัยน์ อดีตพระราชชายา เจ้าชายอับดุลลอฮ์ มกุฎราชกุมารแห่งจอร์แดนเสด็จขึ้นเถลิงถวัลยราชสมบัติเป็นสมเด็จพระราชาธิบดีแห่งจอร์แดน และได้ทรงสถาปนาเจ้าชายฮัมซาขึ้นเป็นพระรัชทายาท ทว่าในปีพ.ศ. 2547 เจ้าชายฮัมซาทรงถูกถอดพระราชอิสริยยศโดยมิได้ทรงคาดคิด^[14]^[15]^[16] เนื่องด้วยสมเด็จพระราชาธิบดีอับดุลลอฮ์ที่ 2 มีพระราชประสงค์ที่จะทรงสถาปนาเจ้าชายฮุซัยน์ พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ของพระองค์ขึ้นแทน ในวันที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2552^[15]

ช่วงปลายพระชนม์ชีพ[แก้]

สมเด็จพระราชินีนูร์ในปีพ.ศ. 2554

สมเด็จพระราชินีนูร์มิเพียงประทับในประเทศจอร์แดนเพียงเท่านั้น พระองค์ได้เสด็จพระราชดำเนินไปประทับพัก ณ กรุงวอชิงตัน ดี.ซี.และสหราชอาณาจักร ตามแต่พระราชประสงค์ พระองค์ยังคงปฏิบัติพระราชกรณียกิจในนามขององค์กรระหว่างประเทศ^[17] ทรงรับสั่งได้ทั้งภาษาอาหรับ ภาษาอังกฤษและภาษาฝรั่งเศส นอกจากนี้ สมเด็จพระราชินียังทรงโปรดการเล่นสกี สกีน้ำ เทนนิส การทรงเรือใบ การทรงม้า การทรงพระอักษร การทำสวนและการฉายพระรูป^[18]

พระเกียรติยศ[แก้]

พระอิสริยยศ[แก้]

• ลิซ่า นาจีบ ฮัลลาบี (23 สิงหาคม พ.ศ. 2494 – 15 มิถุนายน พ.ศ. 2521)

• เฮอร์มาเจสตี้ สมเด็จพระราชินีแห่งจอร์แดน (15 มิถุนายน พ.ศ. 2521 – 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2542)

• เฮอร์มาเจสตี้ สมเด็จพระราชินีนูร์ ในสมเด็จพระราชาธิบดีฮุซัยน์แห่งจอร์แดน (7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2542 – ปัจจุบัน)

เครื่องราชอิสริยาภรณ์จอร์แดน[แก้]

จอร์แดน: Knight Grand Cordon with Collar of the Order of al-Hussein bin Ali^[19]^[20]^[21]^[22]
จอร์แดน: Knight of the Order of Military Glory^[23]^[24]
จอร์แดน: Knight Grand Cordon of the Supreme Order of the Renaissance, Special Class^[21]^[23]
จอร์แดน: Knight Grand Cordon of the Order of the Star of Jordan^[23]

เครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ[แก้]

ตราอาร์มประจำพระองค์ของสมเด็จพระราชินีนูร์ (Dame of the Order of Charles III)

ออสเตรีย: Grand Star of the Order of Honour for Services to the Republic of Austria^[21]^[25]
บรูไน: Dame Grand Cross of the Order of the Royal Family of Brunei, Special Class^[21]
เดนมาร์ก: Knight of the Order of the Elephant^[21]^[26]
อียิปต์: Grand Cross of the Order of the Virtues, Special Class^[21]
ฝรั่งเศส: Grand Cross of the Order of the Legion of Honour^[23]
อิตาลี: Grand Cross of the Order of Merit of the Italian Republic^[21]^[23]^[27]
ลักเซมเบิร์ก: Dame Grand Cross of the Order of the Gold Lion of the House of Nassau
สเปน: Dame Grand Cross of the Order of Charles III^[28]
สเปน: Dame Grand Cross of the Order of Isabella the Catholic^[29]^[30]
สวีเดน: Member of the Royal Order of the Seraphim^[21]
สหราชอาณาจักร: Dame Grand Cross of the Order of Saint John^[21]^[23]

อ้างอิง[แก้]

↑ ^1.0 ^1.1 ราชินีนูร์แห่งจอร์แดน
↑ รายการจอโลก BIOGRAPHY เสนอเรื่องราวของพระราชินีแห่งจอร์แดนพระราชินีนูร์ (QUEEN NOOR)
↑ https://www.biography.com/royalty/queen-noor-of-jordan
↑ Schudel, Matt (30 December 2015). "Doris C. Halaby, mother of Queen Noor of Jordan, dies at 97". The Washington Post (in อังกฤษ). ISSN 0190-8286. สืบค้นเมื่อ 5 January 2016.
↑ Halaby, Najeeb E. (1978). "Crosswinds: an airman's memoir". Doubleday. p. 3. Unknown parameter |url-status= ignored (help)
↑ "Najeeb E. Halaby, Former Airline Executive, Dies at 87". NYTimes.com. Unknown parameter |url-status= ignored (help)
↑ Stout, David (3 July 2003). "Najeeb E. Halaby, Former Airline Executive, Dies at 87". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 22 May 2010.
↑ Stanley Marcus. Minding the Store: A Memoir, 1974, pg. 39.
↑ "Portrait of a Princess to Be: Lisa Halaby's Friends Tell of Her Life Before Hussein". People.com. 5 June 1978. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.
↑ Lucia Raatma, Queen Noor: American-Born Queen of Jordan, 2006.
↑ ^11.0 ^11.1 "Queen Noor of Jordan Biography". biography.com. Archived from the original on 10 June 2011. สืบค้นเมื่อ 20 January 2010. Unknown parameter |url-status= ignored (help)
↑ S.wren, Christopher. "Hussein Marries American And Proclaims Her Queen" (in อังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-06-14.
↑ "Middle East | Battle of the wives". BBC News. 9 February 1999. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.
↑ "Jordan crown prince loses title". BBC News. 29 November 2004. สืบค้นเมื่อ 22 May 2010.
↑ ^15.0 ^15.1 reuters.com: "Jordan's king names son, 15, as crown prince", 3 July 2009
↑ "Analyzing King Abdullah's Change in the Line of Succession - The Washington Institute for Near East Policy". Washingtoninstitute.org. 29 November 2004. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.
↑ "Arab News". Arab News. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.
↑ "Her Majesty Queen Noor of Jordan". Kinghussein.gov.jo. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.
↑ "Photographic image" (JPG). S-media-cache-ak0.pinimg.com. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.
↑ "Photographic image" (JPG). 66.media.tumblr.com. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.
↑ ^21.0 ^21.1 ^21.2 ^21.3 ^21.4 ^21.5 ^21.6 ^21.7 ^21.8 "Jordan3". Royalark.net. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.
↑ "Photographic image" (JPG). Kinghusseinfoundation.org. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.
↑ ^23.0 ^23.1 ^23.2 ^23.3 ^23.4 ^23.5 "Here she wears the medal of the order". Coloreddiamond.info. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.
↑ "Photographic image" (JPG). Theroyalforums.com. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.
↑ "Reply to a parliamentary question about the Decoration of Honour" (PDF) (in German). p. 520. สืบค้นเมื่อ 1 November 2012.
↑ "Photographic image" (JPG). Media.gettyimages.com. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.
↑ Italian Presidency Website, S.M. Noor Regina di Giordania Archived 28 September 2013 at the Wayback Machine.
↑ "Archived copy" (PDF). Archived from the original (PDF) on 3 October 2013. สืบค้นเมื่อ 17 May 2013. Unknown parameter |url-status= ignored (help)
↑ "Archived copy" (PDF). Archived from the original (PDF) on 13 November 2013. สืบค้นเมื่อ 9 June 2014. Unknown parameter |url-status= ignored (help)
↑ "Photographic image" (JPG). S-media-cache-ak0.pinimg.com. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

ก่อนหน้า		สมเด็จพระราชินีนูร์แห่งจอร์แดน		ถัดไป
อาลียา บาฮาอัดดีน โทคัน		สมเด็จพระราชินีแห่งจอร์แดน (ค.ศ. 1978 - 1999)		รานยา อัลยัสซิน
เจ้าฟ้าชายชาร์ลส์แห่งเวลส์		ประธานสหวิทยาลัยโลก (ค.ศ. 1995 - ปัจจุบัน)		ดำรงตำแหน่งปัจจุบัน

บทความเกี่ยวกับชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล

[noo-1] 1.0 ^1.1 ราชินีนูร์แห่งจอร์แดน

[nur-2] รายการจอโลก BIOGRAPHY เสนอเรื่องราวของพระราชินีแห่งจอร์แดนพระราชินีนูร์ (QUEEN NOOR)

[3] ttps://www.biography.com/royalty/queen-noor-of-jordan

[4] Schudel, Matt (30 December 2015). "Doris C. Halaby, mother of Queen Noor of Jordan, dies at 97". The Washington Post (in อังกฤษ). ISSN 0190-8286. สืบค้นเมื่อ 5 January 2016.

[:0-5] Halaby, Najeeb E. (1978). "Crosswinds: an airman's memoir". Doubleday. p. 3. Unknown parameter |url-status= ignored (help)

[6] "Najeeb E. Halaby, Former Airline Executive, Dies at 87". NYTimes.com. Unknown parameter |url-status= ignored (help)

[7] Stout, David (3 July 2003). "Najeeb E. Halaby, Former Airline Executive, Dies at 87". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 22 May 2010.

[mts39-8] Stanley Marcus. Minding the Store: A Memoir, 1974, pg. 39.

[9] "Portrait of a Princess to Be: Lisa Halaby's Friends Tell of Her Life Before Hussein". People.com. 5 June 1978. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.

[10] Lucia Raatma, Queen Noor: American-Born Queen of Jordan, 2006.

[biography-11] 11.0 ^11.1 "Queen Noor of Jordan Biography". biography.com. Archived from the original on 10 June 2011. สืบค้นเมื่อ 20 January 2010. Unknown parameter |url-status= ignored (help)

[12] S.wren, Christopher. "Hussein Marries American And Proclaims Her Queen" (in อังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-06-14.

[bbc-13] "Middle East | Battle of the wives". BBC News. 9 February 1999. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.

[14] "Jordan crown prince loses title". BBC News. 29 November 2004. สืบค้นเมื่อ 22 May 2010.

[r9-15] 15.0 ^15.1 reuters.com: "Jordan's king names son, 15, as crown prince", 3 July 2009

[16] "Analyzing King Abdullah's Change in the Line of Succession - The Washington Institute for Near East Policy". Washingtoninstitute.org. 29 November 2004. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.

[17] "Arab News". Arab News. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.

[18] "Her Majesty Queen Noor of Jordan". Kinghussein.gov.jo. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.

[19] "Photographic image" (JPG). S-media-cache-ak0.pinimg.com. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.

[20] "Photographic image" (JPG). 66.media.tumblr.com. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.

[RArk-21] 21.0 ^21.1 ^21.2 ^21.3 ^21.4 ^21.5 ^21.6 ^21.7 ^21.8 "Jordan3". Royalark.net. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.

[22] "Photographic image" (JPG). Kinghusseinfoundation.org. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.

[CDnd-23] 23.0 ^23.1 ^23.2 ^23.3 ^23.4 ^23.5 "Here she wears the medal of the order". Coloreddiamond.info. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.

[24] "Photographic image" (JPG). Theroyalforums.com. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.

[25] "Reply to a parliamentary question about the Decoration of Honour" (PDF) (in German). p. 520. สืบค้นเมื่อ 1 November 2012.

[26] "Photographic image" (JPG). Media.gettyimages.com. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.

[27] Italian Presidency Website, S.M. Noor Regina di Giordania Archived 28 September 2013 at the Wayback Machine.

[28] "Archived copy" (PDF). Archived from the original (PDF) on 3 October 2013. สืบค้นเมื่อ 17 May 2013. Unknown parameter |url-status= ignored (help)

[29] "Archived copy" (PDF). Archived from the original (PDF) on 13 November 2013. สืบค้นเมื่อ 9 June 2014. Unknown parameter |url-status= ignored (help)

[30] "Photographic image" (JPG). S-media-cache-ak0.pinimg.com. สืบค้นเมื่อ 25 May 2017.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]