สนธิสัญญาฟงแตนโบล (ค.ศ. 1814)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
นโปเลียนลงนามสนธิสัญญาฟงแตนโบล

สนธิสัญญาฟงแตนโบล (ฝรั่งเศส: Traité de Fontainebleau) ซึ่งได้รับการลงนามในวันที่ 11 เมษายน ค.ศ. 1814 ที่กรุงปารีส และต่อมาได้รับสัตยาบันในวันที่ 14 เมษายน โดยจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 แห่งฝรั่งเศส ที่พระราชวังฟงแตนโบล เป็นข้อตกลงระหว่างนโปเลียนกับบรรดาผู้แทนของจักรวรรดิออสเตรีย จักรวรรดิรัสเซีย และราชอาณาจักรปรัสเซีย ซึ่งเป็นการยุติสงครามสหสัมพันธมิตรครั้งที่หก

สนธิสัญญาฉบับนี้ประกอบด้วย 21 ข้อซึ่งมีสาระสำคัญดังนี้

  • นโปเลียนที่ 1 สละราชสมบัติฝรั่งเศสและอิตาลี[1]
  • นโปเลียนที่ 1 และมารี หลุยส์ ยังคงดำรงพระยศเป็นจักรพรรดิและจักรพรรดินี[2]
  • มารดา พี่น้อง หลานชายหลานสาว ของนโปเลียนที่ 1 ยังคงดำรงฐานันดรศักดิ์ไม่ว่าอยู่ที่ใด
  • นโปเลียนที่ 1 จะเนรเทศพระองค์ไปยังเกาะเอลบา และมีทหารตามเสด็จไม่เกิน 400 นาย
  • สถาปนาเกาะเอลบาเป็นราชรัฐ และให้อยู่ในการปกครองของจักรพรรดินโปเลียน
  • ทายาทและญาติวงศ์ของนโปเลียนที่ 1 ห้ามมีอำนาจใดในฝรั่งเศส
  • ปาร์มา, ปิอาเซนซา และกูอัสตาลา ให้เป็นดินแดนของจักรพรรดินีมารี หลุยส์
  • นโปเลียนที่ 1 ยอมให้อสังหาริมทรัพย์ทั้งปวงของพระองค์ในฝรั่งเศส ตกเป็นของหลวงฝรั่งเศส
  • ลดเงินบำนาญต่อปีของจักรพรรดินีโฌเซฟีนเหลือหนึ่งล้านฟรังก์
  • ชาวฝรั่งเศสผู้ตามเสด็จนโปเลียน หากมิประสงค์สูญเสียสัญชาติฝรั่งเศส ต้องกลับฝรั่งเศสภายในสามปี เว้นแต่ได้รับการขยายเวลาจากรัฐบาลฝรั่งเศส

อ้างอิง[แก้]

  1. Alphonse de Lamartine, p. 202. (ข้อที่ 1) His Majesty the Emperor Napoleon renounces, for himself, his successors and descendants as well as for each of the members of his family, all right of sovereignty and domination, as well as over the French Empire and the kingdom of Italy as over all other countries.
  2. Alphonse de Lamartine, p. 202. (ข้อที่ 2) Their Majesties the Emperor Napoleon and the Empress Marie-Louise, will preserve their titles and qualities to enjoy them during their lives. The mother, brothers, sisters nephews and nieces of the Emperor shall equally preserve, wherever they may be sojourning, the titles of princes of his family.