สงครามไบแซนไทน์-อาหรับ
|
เป็นส่วนหนึ่งของ การพิชิตดินแดนของมุสลิม
|
ปืนไฟกรีกใช้เป็นครั้งแรกในราชนาวีไบแซนไทน์ระหว่างสงครามไบแซนไทน์-อาหรับ
|
|
คู่ขัดแย้ง
|
จักรวรรดิไบแซนไทน์[1] จักรวรรดิบัลแกเรีย อาณาจักรครูเสด จักรวรรดิกาสนาวิยะห์[2] นครรัฐอิตาลี
|
จักรวรรดิกาหลิปรอชิดีน, จักรวรรดิกาหลิปอุมัยยะห์, จักรวรรดิกาหลิปอับบาซียะห์, อักห์ลาบิด, อาณาจักร์อิเมียร์แห่งบารี, อาณาจักรอิเมียร์แห่งครีต, ฮัมดานิยะห์แห่งอเล็พโพ, จักรวรรดิกาหลิปฟาติมียะห์, อาณาจักร์อิเมียร์แห่งซิซิลี
|
ผู้บัญชาการหรือผู้นำ
|
จักรพรรดิเฮราคลิอัส, เซอร์จิอัส, ธีโอดอร์ ไทรธีเรียส †, เกรกอรีเดอะพาทริเชียน †, จักรพรรดิคอนสแตนสที่ 2, จักรพรรดิคอนสแตนตินที่ 4, จักรพรรดิจัสติเนียนที่ 2, จักรพรรดิคอนสแตนตินที่ 5, จักรพรรดิลีโอที่ 5 เดอะอาร์มีเนียน, จักรพรรดิธีโอฟิโลส, จอห์น คัวร์คูอัส, ฮิเมริออส, จักรพรรดินิเคโฟรอสที่ 2, จักรพรรดิจอห์นที่ 1, จักรพรรดิบาซิลที่ 2, นิเคโฟรอส อูรานอส, จอร์จ มานิอาคีส, อันโดรนิคอส คอนโทสเตฟานอส
|
ซัยด อิบุน ฮาริษอาห์ †, กาหลิปอะบูบักรฺ, คอลิด อิบุน อัล-วาลีด, กาหลิปอุมัร อบู อุบัยดาห์ อิบุน อัล-จาร์ราห์, อัมร อิบุน อัล-อาศ, ชุราห์บิล อิบุน หะซันนา, ยาซิด อิบุน อบู Yazid ibn Abu ซุฟยาน, อิยาฎ อิบุน ฆอนม, อัล-สุบัยร, อับดุลลาห์ อิบุน ซาด, ยะสีดที่ 1, มุอาวิยะห์, มัสละมะห์ อิบุน อะหมัด, มุอาวิยะห์ อิบุน ฮีชาม, สุไลมาน, ฮารูน อัล-ราชีด, อัล-มามูน,อัล-มูตาซิม, ลีโอแห่งตริโปลี, ซอยฟ อัล-เดาะละ
|
การขยายดินแดนของมุสลิมในสมัยแรก |
---|
| |
|
สงครามไบแซนไทน์-อาหรับ (อังกฤษ: Byzantine–Arab Wars) เป็นสงครามที่ต่อเนื่องกันระหว่างจักรวรรดิกาหลิป และจักรวรรดิไบแซนไทน์ระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 7 ถึง คริสต์ศตวรรษที่ 12 ที่เริ่มตั้งแต่การพิชิตดินแดนของมุสลิมภายใต้จักรวรรดิกาหลิปรอชิดีนและจักรวรรดิกาหลิปอุมัยยะห์ และต่อสู้ต่อเนื่องกันมาด้วยสาเหตุความขัดแย้งของพรมแดนจนถึงสงครามครูเสดเริ่มต้นขึ้น ผลของสงครามคือการเสียดินแดนของจักรวรรดิไบแซนไทน์ หรือชาวอาหรับเรียกว่า “รุม” ในบันทึกทางประวัติศาสตร์
ความขัดแย้งครั้งแรกยืนยาวตั้งแต่ ค.ศ. 634 จนถึง ค.ศ. 718 ที่จบลงด้วยการการล้อมกรุงคอนสแตนติโนเปิลครั้งที่สองที่หยุดยั้งการขยายตัวของจักรวรรดิอาหรับเข้ามายังอนาโตเลีย ความขัดแย้งครั้งเกิดขึ้นระหว่างราว ค.ศ. 800 จนถึง ค.ศ. 1169 เมื่อฝ่ายอิสลามยึดดินแดนทางตอนใต้ของอิตาลีโดยกองกำลังของอับบาซียะห์ระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 9 ถึงคริสต์ศตวรรษที่ 10 แต่ไม่ประสบกับความสำเร็จเท่าใดนักในซิซิลี เมื่อมาถึงสมัยการปกครองของราชวงศ์มาซีโดเนียไบแซนไทน์ก็ยึดบริเวณลว้านคืนมาได้ และบุกต่อไปเพื่อที่จะยึดเยรูซาเลมทางตอนใต้ อาณาจักรอีเมียร์แห่งอเล็พโพและอาณาจักรเพื่อนบ้านกลายเป็นอาณาจักรบริวารของไบแซนไทน์ทางตะวันออก ที่อันตรายส่วนใหญ่มาจากจักรวรรดิกาหลิปฟาติมียะห์ในอียิปต์ สถานะการณ์มาเปลี่ยนแปลงเมื่อราชวงศ์เซลจุครุ่งเรืองขึ้นและทำให้อับบาซียะห์ได้ดินแดนลึกเข้าไปในอนาโตเลีย ซึ่งเป็นผลให้จักรพรรดิไบแซนไทน์อเล็กซิออสที่ 1 โคมเนนอสต้องเขียนพระราชสาส์นไปขอความช่วยเหลือจากสมเด็จพระสันตะปาปาเออร์บันที่ 2ที่การประชุมสภาสงฆ์แห่งปิอาเชนซา ซึ่งเป็นสาเหตุหนึ่งของการเริ่มสงครามครูเสดครั้งที่ 1
อ้างอิง[แก้]
- ↑ The Empire's levies included Christian Armenians, Arab Ghassanids, Mardaites, Slavs, and Rus'
- ↑ "Ghassan." Encyclopædia Britannica. 2006. Encyclopædia Britannica Online. 18 Oct. 2006 [1]
ดูเพิ่ม[แก้]