สงครามฉู่–ฮั่น
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
| สงครามฉู่–ฮั่น | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||
| คู่ขัดแย้ง | |||||||
| ฮั่น | ฉู่ตะวันตก | ||||||
| ผู้บัญชาการหรือผู้นำ | |||||||
| หลิว ปัง | เซี่ยง อฺวี่ † | ||||||
| กำลังพลสูญเสีย | |||||||
| ราว 200,000 คน | |||||||
สงครามฉู่-ฮั่น (206–202 ปีก่อนคริสตกาล) เป็นยุคสมัยที่ว่างกษัตริย์ในระหว่างราชวงศ์ฉินกับราชวงศ์ฮั่น เกิดขึ้นเมื่อราชวงศ์ฉินล่มสลายในปีที่ 206 ก่อนคริสตกาล เซี่ยง อฺวี่ (項羽) ขุนศึกฉิน จึงนำจักรวรรดิฉินไปรวมกับอาณาจักรทั้งสิบแปด ต่อมา อาณาจักรเหล่านี้แย่งชิงความเป็นใหญ่ซึ่งกันและกัน รัฐฉู่ตะวันตกกับรัฐฮั่นซึ่งมีกำลังมากได้เข่นเคี่ยวกัน รัฐฉู่ตะวันตกมีเซี่ยง อฺวี่ เป็นผู้นำ รัฐฮั่นมีหลิว ปัง (劉邦) เป็นผู้นำ ในช่วงนั้น รัฐที่เหลือรบรากันเองบ้าง ทำสงครามกับฉู่ตะวันตกหรือฮั่นบ้าง จนปีที่ 202 ก่อนคริสตกาล รัฐฮั่นมีชัยเหนือรัฐอื่นทั้งหมด จึงรวมแผ่นดินจีนเป็นหนึ่งอีกครั้งโดยมีราชวงศ์ฮั่นปกครอง และมีหลิว ปัง เป็นปฐมกษัตริย์
บทความเกี่ยวกับประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ประวัติศาสตร์
