โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์
กระทรวงสาธารณสุข
แผนที่
ภูมิศาสตร์
ที่ตั้ง1039 ถนนสถานพยาบาล ตำบลรอบเวียง อำเภอเมืองเชียงราย จังหวัดเชียงราย, ไทย
พิกัด19°54′05″N 99°49′44″E / 19.9013370°N 99.8289415°E / 19.9013370; 99.8289415
หน่วยงาน
ประเภทรัฐ
เครือข่ายคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
บริการสุขภาพ
แผนกฉุกเฉินมี
จำนวนเตียง798 เตียง[1]
ประวัติ
เปิดให้บริการ11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2480
ลิงก์
เว็บไซต์www.crhospital.org/home/index1.php

โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์ ตั้งอยู่ในเขตเทศบาลนครเชียงราย ตำบลรอบเวียง อำเภอเมืองเชียงราย จังหวัดเชียงราย ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2475 เป็นโรงพยาบาลศูนย์ประจำจังหวัดเชียงราย มีจำนวนเตียงทั้งหมด 798 เตียง สังกัดสำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข และเป็นศูนย์แพทยศาสตรศึกษาชั้นคลินิกและสถาบันสมทบเพื่อการผลิตแพทย์ให้กับคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

ประวัติ[แก้]

โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์ เป็นโรงพยาบาลศูนย์ประจำจังหวัดเชียงราย ตั้งอยู่บนถนนสถานพยาบาล (ถนนนี้ตั้งชื่อตามโรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์) เป็นโรงพยาบาลศูนย์ ขนาด 758 เตียง สังกัดสำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข มีพื้นที่ทั้งหมดรวมกว่า 52 ไร่ ประชาชนในท้องที่มักเรียกว่า "โฮงยาไทย" หมายถึง "โรงพยาบาลของไทย" (สาเหตุที่เรียก "โฮงยาไทย" เพราะจังหวัดเชียงรายมีโรงพยาบาลอีกแห่งหนึ่ง คือ โรงพยาบาลโอเวอร์บรุ๊ค ที่มักเรียกกันว่า "โฮงยาฝรั่ง") และมีคำว่าประชานุเคราะห์ต่อท้ายเนื่องจากได้รับการสนับสนุนในการจัดสร้างจากประชาชนซึ่งในปี พ.ศ. 2475 คณะราษฎรได้ทำการเปลี่ยนแปลงการปกครองและมีนโยบายสร้างโรงพยาบาลในหัวเมือง โดยประกาศใช้ พรบ.สาธารณสุข ในปี พ.ศ. 2477 เพื่อแสดงเกียรติภูมิของชาติให้ปรากฏแก่ประเทศเพื่อบ้านที่เป็นอาณานิคมของประเทศตะวันตกตามนโยบาย "อวดธง" ในปี พ.ศ. 2479 พระพนมนครารักษ์ (ฮกไก่ พิศาลบุตร) ผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงราย มีดำริที่จะสร้างโรงพยาบาลประจำจังหวัดเชียงราย ซึ่งประชาชนในจังหวัดเชียงราย นำโดยคหบดีกลุ่มหนึ่งได้บริจาคที่ดิน จำนวน 19 ไร่ และดำเนินการขออนุมัติจากกระทรวงสาธารณสุขดำเนินการก่อสร้างโดยได้รับเงินสนับสนุนจากประชาชนในจังหวัดเชียงราย

โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์ ประกอบพิธีเปิดในวันที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2480 โดยมีแพทย์คนแรกและผู้อำนวยการคนแรกคือ นายแพทย์เสม พริ้งพวงแก้ว ในช่วงแรกโรงพยาบาลได้รับการอนุมัติให้เป็นโรงพยาบาลทั่วไป ขนาด 50 เตียง และได้เพิ่มจำนวนเตียงตามลำดับ ปี พ.ศ. 2531 ได้รับการอนุมัติเป็นโรงพยาบาลศูนย์ ขนาด 600 เตียง และในปี พ.ศ. 2562 มีจำนวนเตียงทั้งหมด 798 เตียง มีแพทย์ จำนวน 228 คนมีพยาบาล จำนวน 986 คน รวมบุคลากรทั้งหมด 1,730 คน[2]

ศูนย์แพทยศาสตรศึกษาชั้นคลินิก[แก้]

ศูนย์แพทยศาสตรศึกษาชั้นคลินิก โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์ ภายใต้โครงการผลิตแพทย์เพื่อชาวชนบท โดยในปีการศึกษา 2550 ได้ร่วมมือกับคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวรในการจัดตั้งศูนย์แพทยศาสตรศึกษาชั้นคลินิก ซึ่งในปัจจุบันได้ผลิตแพทย์ร่วมกับคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ภายใต้โครงการผลิตแพทย์เพิ่มเพื่อชาวชนบท (the Collaborative Project to Increase Production of Rural Doctor : CPIRD) เพื่อแก้ปัญหาการขาดแคลนแพทย์และการกระจายแพทย์ที่ไม่เหมาะสมในชนบท โดยมียุทธศาสตร์เริ่มต้นคือ รับจากชนบท เรียนที่ชนบท และกลับสู่ชนบท และได้ลงนามความร่วมมืออย่างเป็นทางการกับคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ โดยการจัดการเรียน การสอนนักศึกษาชั้นปีที่ 1 จะเรียนกระบวนวิชาในหมวดวิชาศึกษาทั่วไปตามข้อบังคับเพื่อการศึกษา ขั้นปริญญาตรีของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ชั้นปีที่ 2-3 เรียนร่วมกับชั้นปรีคลินิกของคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ส่วนในชั้นคลินิกปีที่ 4-6 เรียนที่ศูนย์แพทยศาสตรศึกษาชั้นคลินิก โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์[3]

หลักสูตรการศึกษา[แก้]

ปัจจุบัน ศูนย์แพทยศาสตรศึกษาชั้นคลินิก โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์ จัดการเรียนการสอนในระดับชั้นคลินิก ตามหลักสูตรแพทยศาสตรบัณฑิต ของคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ใน 1 หลักสูตร คือ

ปริญญาตรี
สถาบันอุดมศึกษา

ระยะเวลาในการศึกษา[แก้]

ใช้ระยะเวลาในการศึกษาตลอดหลักสูตรรวม 6 ปี ดังนี้

ระดับชั้น
สถานที่ศึกษา
  • ระดับชั้นเตรียมแพทยศาสตร์และชั้นปรีคลินิก (ชั้นปี 1 - 3)
  • ระดับชั้นคลินิก (ชั้นปี 4 - 6)
  • มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
  • ศูนย์แพทยศาสตรศึกษาชั้นคลินิก โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์

อ้างอิง[แก้]

  1. ระบบรายงานทรัพยากรสาธารณสุข
  2. "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-12-09. สืบค้นเมื่อ 2020-03-21.
  3. ศูนย์แพทยศาสตรศึกษาชั้นคลินิก โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์http://www.meccr.com/2017/สืบค้นเมื่อ 29 ตุลาคม 2563

ดูเพิ่ม[แก้]