ศาสนารีวกีว

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ศาลเจ้าฮาริมิซุในศาสนารีวกีวที่เมืองมิยาโกจิมะ จังหวัดโอกินาวะ

ศาสนารีวกีว หรือ ชินโตแบบรีวกีว (ญี่ปุ่น: 琉球神道โรมาจิRyūkyū Shintō) บ้างเรียก นิไรกาไนชิงโก (ニライカナイ信仰) หรือ อูตากิชิงโก (御嶽信仰) เป็นระบบความเชื่อพื้นเมืองของชาวรีวกีวในหมู่เกาะรีวกีว แต่ละเกาะจะมีตำนาน ประเพณี หรือพิธีกรรมแตกต่างกันออกไป สารัตถะของศาสนารีวกีวคือการบูชาบรรพบุรุษ โดยความเคารพนั้นจะสัมพันธ์กันระหว่างช่วงที่มีชีวิต ช่วงที่ตาย หรือที่เป็นเทพเจ้า หรือแม้แต่การเคารพผีธรรมชาติต่าง ๆ บ้างก็เชื่อเรื่องวิญญาณปกปักรักษาและอื่น ๆ โดยจะมีการแบ่งชนชั้นระหว่างเทพเจ้ากับมนุษย์อันบ่งชี้ถึงขนบการนับถือถือผีแบบโบราณที่มีมาแต่เดิม

ในเวลาต่อมาศาสนารีวกีวก็รับอิทธิพลจากศาสนาพื้นบ้านจีน (ลัทธิขงจื๊อ ลัทธิเต๋า และความเชื่อพื้นบ้าน), ศาสนาพุทธ และลัทธิชินโตของญี่ปุ่น[1] หนึ่งในคุณลักษณะอันเก่าแก่ที่หลงเหลืออยู่คือคติโอนาริงามิ (おなり神) หรือคติหญิงเป็นใหญ่ โดยมีพระเจ้าที่สร้างสรรพสิ่งเป็นอิตถีเพศคืออามามิกีว (阿摩美久) ทำให้มีนักบวชหญิงเรียกว่าโนโระ (ภาษาโอกินาวะเรียก นูรุ) ซึ่งพัฒนามาจากยูตะหรือหญิงคนทรงหรือแม่หมอ

อ้างอิง[แก้]

  1. Edward E. Bollinger. (c. 1965). The Unity of Government and Religion in the Ryukyu Islands to 1,500 A.D.