วีรนคร

ป้อมแบรสต์

เลนินกราด

สตาลินกราด

วีรนครแห่งสหภาพโซเวียต

วีรนคร^[1] (รัสเซีย: город-герой, gorod-geroy, ยูเครน: місто-герой, misto-heroy, เบลารุส: горад-герой, horad-heroy) เป็นชื่อเมืองเกียรติยศของสหภาพโซเวียตโดยมอบให้กับ 12 เมืองที่เข้าร่วมในแนวรบด้านตะวันออก^[2] รวมไปถึงป้อมแบรสต์ที่ได้รับเกียรติป้อมวีรชน

วีรนครจะได้รับดาวทองและเครื่องอิสริยาภรณ์เลนินและใบประกาศจากสถาประธานสภาเปรซีเดียมแห่งสภาโซเวียตสูงสุด^[3] เมืองที่ได้จะสร้างอนุสาวรีย์เพื่อเป็นเกียรติ

ประวัติ[แก้]

สำหรับ "วีรนคร" ได้รับการประกาศจากหนังสือพิมพ์ ปราฟดา ในช่วงปี ค.ศ. 1942 โดยประกาศอย่างเป็นทางการประกาศในวันที่ 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1945 โดยโจเซฟ สตาลิน ตามคำสั่งผู้บัญชาการสูงสุดที่ 20 โดยมอบให้กับวีรนคร 5 แห่ง ได้แก่ เลนินกราด, สตาลินกราด, เซวัสโตปอล และออแดซา^[4]

ในวันที่ 22 มิถุนายน ค.ศ. 1961 (ครบรอบ 20 ปีแห่งจุดเรื่มต้นของแนวรบด้านตะวันออก) เคียฟได้รับมอบตำแหน่งใน ประกาศ ได้มีการมอบเครื่องอิสริยาภรณ์เลนินให้เคียฟรวมกับมอบเหรียญ "สำหรับการป้องกันที่เคียฟ"

ต่อมาในวันที่ 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1965 ในช่วงครบรอบ 20 ปีในชัยชนะเหนือเยอรมนีในมหาสงครามของผู้รักชาติ มีประกาศจากคณะกรรมการบริหารสูงสุดแห่งสภาโซเวียตสูงสุด ว่ามีเมืองได้รับเกียรติเป็นวีรนคร คือ เลนินกราด, สตาลินกราด, เคียฟ, เซวัสโตปอล และออแดซา^[3] ได้มีการมอบตำแหน่งให้กับมอสโก และอีกแห่งคือแบรสต์สำหรับ ป้อมวีรชน^[4]

และต่อมาได้มีการมอบยศนี้ต่อเมืองอื่น ๆ ดังนี้

14 กันยายน ค.ศ. 1973: เคียร์ชและโนโวรอสซีสค์^[4]
26 มิถุนายน ค.ศ. 1974: มินสค์^[4]
7 ธันวาคม ค.ศ. 1976: ตูลา^[4]
6 พฤษภาคม ค.ศ. 1985: มูร์มันสค์และสโมเลนสค์^[4]

สมุดภาพอนุสาวรีย์[แก้]

เสาอนุสรณ์แห่งเกียรติภูมิที่วอลโกกราด
เสาอนุสรณ์แห่งเกียรติภูมิที่เคียฟ
เสาอนุสรณ์แห่งเกียรติภูมิที่มินสค์
เสาอนุสรณ์แห่งเกียรติภูมิที่ออแดซา
เสาอนุสรณ์แห่งเกียรติภูมิที่เซวัสโตปอล
เสาอนุสรณ์แห่งเกียรติภูมิที่เคียร์ช

อ้างอิง[แก้]

↑ สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. สารานุกรมประวัติศาสตร์สงครามโลกครั้งที่ ๒ (ในภูมิภาคยุโรป). กรุงเทพฯ: สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, 2562, หน้า 574.
↑ Smorodinskaya, Tatiana; Evans-Romaine, Karen; Goscilo, Helena (2013). Encyclopaedia of Contemporary Russian. Routledge. p. 248. ISBN 1136787852.
↑ ^3.0 ^3.1 Большая Школьная Энциклопедия «Руссика». История России. 20 в (ภาษารัสเซีย). ОЛМА Медиа Групп. pp. 113–114. ISBN 5224035872. {{cite book}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |trans_title= ถูกละเว้น แนะนำ (|trans-title=) (help)
↑ ^4.0 ^4.1 ^4.2 ^4.3 ^4.4 ^4.5 Mikhailov, Andrei (8 May 2015). "Hero Cities still victorious and heroic, despite squabble". Pravda.ru. สืบค้นเมื่อ 13 July 2015.

บทความเกี่ยวกับสหภาพโซเวียตนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล
ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:สหภาพโซเวียต

[1] สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. สารานุกรมประวัติศาสตร์สงครามโลกครั้งที่ ๒ (ในภูมิภาคยุโรป). กรุงเทพฯ: สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, 2562, หน้า 574.

[Encyclopaedia-2] Smorodinskaya, Tatiana; Evans-Romaine, Karen; Goscilo, Helena (2013). Encyclopaedia of Contemporary Russian. Routledge. p. 248. ISBN 1136787852.

[Russika-3] 3.0 ^3.1 Большая Школьная Энциклопедия «Руссика». История России. 20 в (ภาษารัสเซีย). ОЛМА Медиа Групп. pp. 113–114. ISBN 5224035872. {{cite book}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |trans_title= ถูกละเว้น แนะนำ (|trans-title=) (help)

[pravda-4] 4.0 ^4.1 ^4.2 ^4.3 ^4.4 ^4.5 Mikhailov, Andrei (8 May 2015). "Hero Cities still victorious and heroic, despite squabble". Pravda.ru. สืบค้นเมื่อ 13 July 2015.

[1]

[2]

[3]

[4]