ข้ามไปเนื้อหา

วาโรชา (แฟมากูสทา)

พิกัด: 35°06′39″N 33°57′13″E / 35.11083°N 33.95361°E / 35.11083; 33.95361
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
วาโรชา

พื้นที่ชายหาดของเมือง ภาพถ่ายเมื่อปี 2017 ที่ซึ่งรัฐบาลเปิดให้เข้าบางส่วนของชายหาด
พื้นที่ชายหาดของเมือง ภาพถ่ายเมื่อปี 2017 ที่ซึ่งรัฐบาลเปิดให้เข้าบางส่วนของชายหาด
วาโรชาตั้งอยู่ในประเทศไซปรัส
วาโรชา
วาโรชา
พิกัด: 35°06′39″N 33°57′13″E / 35.11083°N 33.95361°E / 35.11083; 33.95361
ประเทศ (โดยนิตินัย) ไซปรัส
อำเภอแฟมากุสตา (Αμμόχωστος)
ประเทศ (โดยพฤตินัย) ไซปรัสเหนือ[1]
อำเภอแฟมากุสตา (Gazimağusa)
ประชากร
 (2011)
 • ทั้งหมด226 คน
 (สำมะโนโดยไซปรัสเหนือ)

วาโรชา (กรีก: Βαρώσια, ท้องถิ่น: [vaˈɾoʃa]; Varosha) หรือ มาราช (ตุรกี: Maraş [maˈɾaʃ] หรือ Kapalı Maraş)[2][3]) เป็นเขตทางใต้ของเมืองแฟมากุสตาในประเทศไซปรัสที่ถูกทิ้งร้างนับตั้งแต่ปี 1974 ก่อนหน้านั้น เมืองวาโรชาเคยเป็นพื้นที่การท่องเที่ยวสมัยใหม่ของเมือง จนกระทั่งชาวเมืองอพยพออกหลังจากการรุกรานไซปรัสโดยตุรกีในปี 1974 ที่ซึ่งแฟมากุสตาตกอยู่ใต้การปกครองของตุรกี และนับจากนั้นจนถึงปัจจุบัน เมืองยังคงถูกทิ้งร้าง อาคารสิ่งก่อสร้างถูกทิ้งให้เสื่อมโทรมไปตามกาลเวลา และบางส่วนถูกงัดแงะขโมย ถนนและเมืองบางส่วนเริ่มถูกกลืนกินด้วยพืชพรรณไม้ ทำให้เมืองนี้มีลักษณะของเมืองผี

ในปี 2014 บีบีซีมีรายงานว่าเริ่มมีเต่าทะเลเข้าวางไข่บนชายหาดของเมือง[4]

ประชากรของเมืองวาโรชาตามสำมะโนประชากรของประเทศไซปรัสเหนืออยู่ที่ 226 คนในปี 2011[5] และในปี 2017 ได้มีการเปิดพื้นที่ชายหาดให้เฉพาะชาวเติร์กเข้าเป็นพิเศษ[6]

ในปี 2019 รัฐบาลไซปรัสเหนือประกาศว่ามีแผนการกลับมาเปิดเมืองวาโรชาใหม่อีกครั้ง โดยมีเป้าหมายว่าจะเปิดในสิ้นปี 2020[7] และในปี 2019 เจ้าหน้าที่รัฐได้ทำการตรวจสอบสภาพอาคารและโครงสร้างที่ถูกทิ้งร้างในเมือง[8] และในวันที่ 8 ตุลาคม 2020 บางส่วนของเมืองได้ถูกเปิดให้ประชาชนเดินทางเข้าออกได้โดยอิสระ ซึ่งเป็นพื้นที่อดีตคลับเจ้าหน้าที่เติร์ก (Officer's Club of Turkish) และโรงแรมโกลเดนแซนดส์ (Golden Sands Hotel)[9]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ในปี 1983 สาธารณรัฐตุรกีไซปรัสเหนือประกาศเอกราชจากสาธารณรัฐไซปรัสฝ่ายเดียว สถานะ ทางนิตินัย ของรัฐนั้นไม่ได้รับการยอมรับโดยรัฐใด ๆ ในสหประชาชาติยกเว้นเพียงตุรกี
  2. Uğur Dağlı; Şehir Plancısı Naciye Doratlı; Şebnem Önal (1998). Gazimağusa Şehrinin Kentsel Gelişiminin Sürdürülebilirliğine Yönelik Çözüm Önerileri (PDF). Gazimağusa Sempozyumu'98 (ภาษาตุรกี). Mağusa: Doğu Akdeniz Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi. p. 19.
  3. Naciye Doratlı; İbrahim Numan; Özgür Dinçyürek (2002). Gazimağusa‟nın Farklı Senaryolara Göre Değişiminin. Morfolojik Açıdan İrdelenmesi (PDF). Gazimağusa Sempozyumu 2001 (ภาษาตุรกี). Mağusa: DAÜ Mimarlık Fakültesi, KKTC. p. 195.
  4. Richard Hooper; Vibeke Venema (14 มกราคม 2014). "The tourist resort abandoned in 1974". BBC News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 12 เมษายน 2020.
  5. "Northern Cyprus, State Planning Organization, The results of census of Northern Cyprus - 2011". Northern Cyprus, State Planning Organization. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (xls)เมื่อ 18 ตุลาคม 2020. สืบค้นเมื่อ 25 มีนาคม 2020.
  6. "Turkish Army opens fenced-off Famagusta beach exclusively to Turkish nationals & Turkish-Cypriots!". Cyprus Tourism, 30.08.2017. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 ตุลาคม 2021. สืบค้นเมื่อ 25 มีนาคม 2020.
  7. "Tatar says aim is to open Varosha by end of 2020". Cyprus Mail. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 มิถุนายน 2021. สืบค้นเมื่อ 9 มิถุนายน 2021.
  8. "Inventory analyses have started in Varosha after 45 years". Hurriyet. สืบค้นเมื่อ 25 มีนาคม 2020.
  9. "Maraş'ın bir bölümü ziyaretlere açıldı!". kibrispostasi.com (ภาษาตุรกี). 8 ตุลาคม 2020.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]