วัลเทอร์ โกรพีอุส

วัลเทอร์ โกรพีอุส
วัลเทอร์ โกรพีอุส
	วัลเทอร์ โกรพีอุส (ภาพถ่ายประมาณปี ค.ศ. 1919) ภาพถ่ายโดยหลุยส์ เฮลด์ (Louis Held)
เกิด	วัลเทอร์ แอดอล์ฟ เกออร์ค โกรพีอุส ; Walter Adolph Georg Gropius; 18 พฤษภาคม ค.ศ. 1883; เบอร์ลิน, ราชอาณาจักรปรัสเซีย, จักรวรรดิเยอรมัน
เสียชีวิต	5 กรกฎาคม ค.ศ. 1969 (86 ปี); บอสตัน, รัฐแมสซาชูเซตส์, สหรัฐอเมริกา
คู่สมรส	อัลมา มาเลอร์ (Alma Mahler); (แต่งในปี 1915; หย่าร้างปี 1920); ไอส์ โกรพีอุส (Ise Gropius); (แต่งในปี 1923)
บุตร	2 คน, รวมถึง มานอน โกรพีอุส (Manon Gropius)
รางวัล	รางวัลเหรีญทองจากสถาบันสถาปนิกอเมริกัน (1959); เหรียญอัลเบิร์ต(1961); รางวัลเกอเทอ(1961);
การทำงาน	ปีเตอร์ เบหเรนส์ (Peter Behrens) (1908–10); The Architects' Collaborative (1945–69);
ผลงานสำคัญ	โรงงานฟากัส; อาคารนิทรรศการเวิกบันด์; เบาเฮาส์; บ้านโกรพีอุส; มหาวิทยาลัยแบกแดด; อาคารสำนักงานกลางจอห์น เอฟ. เคเนดี; อาคารแพนแอม;

วัลเทอร์ อาด็อล์ฟ เกออร์ค โกรพีอุส (เยอรมัน: Walter Adolph Georg Gropius; 18 พฤษภาคม ค.ศ. 1883 – 5 กรกฎาคม ค.ศ. 1969) หรือที่เรียกกันโดยทั่วไปว่า วัลเทอร์ โกรเพียส เป็นสถาปนิกชาวชาวเยอรมันและเป็นผู้ก่อตั้งเบาเฮาส์ ในไวมาร์ เมื่อปี ค.ศ. 1919^[1]^[2] ซึ่งถือเป็นโรงเรียนด้านการออกแบบและศิลปะสมัยใหม่แห่งแรก ๆ ของโลก ที่เริ่มผสานความสวยงามเข้ากับการใช้สอยในชีวิตประจำวัน

โกรพีอุส ถือเป็นหนึ่งในมาสเตอร์คนสำคัญด้านสถาปัตยกรรมที่ได้รับการยกย่องเช่นเดียวกับอัลวาร์ อาลโต ลูทวิช มีส ฟัน แดร์ โรเออ แฟรงก์ ลอยด์ ไรต์ และเลอกอร์บูซีเย ว่าเป็นผู้บุกเบิกสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ ซึ่งได้กลายเป็นรากฐานการเรียนและการออกแบบมาจนถึงปัจจุบัน หรือที่เรียกว่า สถาปัตยกรรมสากล^[3]

เขาเกิดและเติบโตในตระกูลที่ค่อนข้างมีฐานะในราชอาณาจักรปรัสเซีย จักรวรรดิเยอรมัน โดยมีญาติหลายคนเป็นสถาปนิกรวมถึงนักการเมือง เขาได้รับใช้ชาติโดยการเป็นทหารในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 จนเมื่อสงครามยุติเขาได้หันมาสนใจในสถาปัตยกรรม จนได้มาเปิดโรงเรียนเบาเฮาส์ขึ้นในปี 1919 และในเวลาต่อมาในกลายเป็นโรงเรียนการออกแบบที่มีชื่อเสียงที่สุดแห่งหนึ่งของโลก ต่อมาในช่วงที่นาซีเยอรมนีได้เข้ามามีอิทธิพลมากขึ้น ซึ่งมีแนวคิดด้านสถาปัตยกรรมต่างจากของโกรพีอุสอย่างรุนแรง จึงทำให้เขาต้องปิดโรงเรียนเบาเฮาส์ลง แล้วลี้ภัยออกจากเยอรมนีภายใต้การช่วยเหลือจากเพื่อนสถาปนิกชาวอังกฤษ จากนั้นโกรพีอุส ก็ได้เดินทางไปปูรากฐานด้านสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ที่สหรัฐอเมริกา ที่รัฐแมสซาชูเซตส์ โดยเขาได้เป็นอาจารย์และคณบดีประจำบัณฑิตวิทยาลัยการออกแบบ มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด ตั้งแต่ปี 1937-1952 นอกจากนี้เขายังเป็นอาจารย์พิเศษในช่วงท้าย ๆ ของชีวิตที่ MIT ก่อนจะเสียชีวิตลงเมื่อวันที่ 5 กรกฎาคม ค.ศ. 1969

อ้างอิง[แก้]

↑ Bauhaus เก็บถาวร 2012-03-31 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (อังกฤษ), Tate|The Tate Collection, เรียกข้อมูลวันที่ 2008-05-18
↑ Caves, R. W. (2004). Encyclopedia of the City. Routledge. p. 319.
↑ "International Style | architecture". Encyclopedia Britannica (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-09-17.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

Masters of Modernism
Walter Gropius' house, Lincoln, Massachusetts เก็บถาวร 2004-09-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
On the Interbau apartments เกี่ยวกับอะพาร์ตเมนต์อินเทอร์เบา
Impington Village College — ตัวอย่างงานของโกรพีอุสในสหราชอาณาจักร
Fagus works เก็บถาวร 2008-03-10 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (เยอรมัน)
Bauhaus in America เก็บถาวร 2007-06-02 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน ภาพยนตร์สารคดี "เบาเฮาส์ในอเมริกา" สร้างในปี ค.ศ. 1995 แสดงอิทธิพลทางความคิดของโกรพีอุสและคนอื่น ๆ ในวงการออกแบบและสถาปัตยกรรมอเมริกัน
Designer portrait on rosenthalusa.com
ข้อมูลเกี่ยวกับปีแรก ๆ ของโกรพีอุสในเบาเฮาส์

บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] Bauhaus เก็บถาวร 2012-03-31 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (อังกฤษ), Tate|The Tate Collection, เรียกข้อมูลวันที่ 2008-05-18

[2] Caves, R. W. (2004). Encyclopedia of the City. Routledge. p. 319.

[3] "International Style | architecture". Encyclopedia Britannica (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-09-17.

[1]

[2]

[3]