ข้ามไปเนื้อหา

วันประกาศอิสรภาพแห่งชาติเกาหลี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
วันฉลองการปลดปล่อยคาบสมุทรเกาหลี
ชาวเกาหลีฉลองการได้รับอิสรภาพในปี 1945
จัดขึ้นโดย
ประเภทวันชาติ
ความสำคัญรำลึกถึงวันชัยเหนือญี่ปุ่น เมื่อเกาหลีได้รับการปลดปล่อยจากการปกครองในฐานะอาณานิคมของญี่ปุ่น และการสถาปนาเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้
การเฉลิมฉลองขบวนพาเหรดของพลเรือนและทหาร, การชุมนุมทางการเมือง
วันที่15 สิงหาคม
ความถี่ประจำปี
ชื่อเกาหลีเหนือ
โชซ็อนกึล
조국해방의 날
ฮันจา
祖國解放의 날
ความหมายตามตัวอักษรวันปลดปล่อยปิตุภูมิ
เอ็มอาร์Chogukhaebangŭi Nal
ชื่อเกาหลีใต้
ฮันกึล
광복절
ฮันจา
光復節
ความหมายตามตัวอักษรวันที่แสงกลับมา
อาร์อาร์Gwangbokjeol
เอ็มอาร์Kwangbokchŏl

วันประกาศอิสรภาพแห่งชาติเกาหลี หรือ วันฉลองการปลดปล่อยคาบสมุทรเกาหลี เป็นวันหยุดราชการที่มีการเฉลิมฉลองเป็นประจำทุกปีในวันที่ 15 สิงหาคม ทั้งในเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้ เป็นการรำลึกถึงวันที่คาบสมุทรเกาหลีได้รับการปลดปล่อยโดยฝ่ายสัมพันธมิตรในปี ค.ศ. 1945 จากการปกครองในฐานะอาณานิคมของญี่ปุ่นเป็นเวลา 35 ปี วันดังกล่าวยังตรงกับวันครบรอบการสถาปนาประเทศสาธารณรัฐเกาหลีในปี ค.ศ. 1945 อีกด้วย[1] วันประกาศอิสรภาพแห่งชาติเป็นวันหยุดทางการเมืองเพียงวันเดียวที่ได้รับการเฉลิมฉลองทั้งในเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้[2][3]

นิรุกติศาสตร์

[แก้]

ในเกาหลีเหนือ วันดังกล่าวเรียกว่า โชกุกแฮบังอึย นัล (조국해방의 날; แปล วันปลดปล่อยปิตุภูมิ) [4]

ในเกาหลีใต้ วันดังกล่าวเรียกว่า ควังบกจอล (เกาหลี광복절; แปล วันที่แสงสว่างหวนคืน) [5] คำว่า ควังบกจอล ใช้คำว่า “ฟื้นฟู” (; bog) แทนคำว่า “เอกราช” (독립; dongnip) เพื่อเน้นย้ำว่าเกาหลีมีเอกราชมาก่อนแล้วก่อนจะถูกญี่ปุ่นยึดครอง[6]

ประวัติศาสตร์

[แก้]

วันนี้ถือเป็นวันครบรอบประจำปีของการประกาศว่าญี่ปุ่นจะยอมจำนนโดยไม่มีเงื่อนไข เมื่อวันที่ 15 สิงหาคม ค.ศ. 1945 กองกำลังทั้งหมดของกองทัพบกจักรวรรดิญี่ปุ่นได้รับคำสั่งให้ยอมจำนนต่อฝ่ายสัมพันธมิตร[5] โดยกองกำลังญี่ปุ่นที่ยึดครองเกาหลีใต้ได้ถอนตัวออกไปภายในสิ้นเดือนกันยายน ค.ศ. 1945 สหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียตได้ตกลงกันในข้อตกลงดูแลร่วมเป็นเวลา 3 ปี ซึ่งในช่วงเวลานั้นจะมีการจัดตั้งรัฐบาลแห่งชาติแยกกันสองฝ่ายสำหรับคาบสมุทรเกาหลี

ทหารอเมริกันลดธงญี่ปุ่นลงที่อาคารรัฐบาลกลางแห่งโชเซ็น กรุงโซล วันที่ 9 กันยายน ค.ศ. 1945

คาบสมุทรเกาหลีตกอยู่ภายใต้การปกครองของอำนาจจากต่างชาติเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์เมื่อปี ค.ศ. 1910 ตามมาด้วยการยึดครองเป็นเวลา 35 ปี ซึ่งในช่วงเวลาดังกล่าวญี่ปุ่นพยายามลบล้างวัฒนธรรมเกาหลีและภาษาเกาหลีอย่างสิ้นเชิง เมื่อวันที่ 1 กันยายน รัฐบาลประชาชนเกาหลีชั่วคราวได้ถูกจัดตั้งขึ้นโดยคณะกรรมการเตรียมการจัดตั้งรัฐบาลแห่งชาติ (조선건국준비위원회) การเจรจาเมื่อวันที่ 15 สิงหาคมระหว่างรยู อุน-ฮยองกับ เอ็นโด ริวซากุ [ja] ผู้แทนของโนบุยูกิ อาเบะ ผู้ว่าราชการทั่วไปของเกาหลีภายใต้การปกครองของญี่ปุ่น ได้ตกลงให้มีการปล่อยตัวนักโทษทั้งหมด และโอนอำนาจในการปกครองและตุลาการให้กับฝ่ายเกาหลี โดยแลกกับการรับประกันความปลอดภัยในการเดินทางกลับของพลเมืองญี่ปุ่น[7]

ต่อมาในช่วงกลางเดือนกันยายน กองทัพสหรัฐฯ ได้ยกพลขึ้นบกในภาคใต้ของประเทศ และประกาศว่ารัฐบาลชั่วคราวนั้นเป็นโมฆะ

วันที่ 15 สิงหาคม ยังถูกเฉลิมฉลองในหลายประเทศในฐานะวันชัยเหนือญี่ปุ่น (Victory over Japan Day) ซึ่งเป็นวันที่จักรพรรดิญี่ปุ่นประกาศยอมแพ้สงคราม อย่างไรก็ตาม สหรัฐอเมริกาจะรำลึกถึงวันนี้ในเดือนกันยายน เมื่อมีการลงนามในเอกสารยอมจำนนอย่างเป็นทางการ[6]

เกาหลีเหนือ

[แก้]
โปสเตอร์วันประกาศอิสรภาพในเปียงยาง ประเทศเกาหลีเหนือ

ในประเทศเกาหลีเหนือ โดยทั่วไปมักมีการจัดงานแต่งงานในวันหยุดนี้[8][9]

วันหยุดนี้มักมีการเฉลิมฉลองด้วยขบวนพาเหรดทางทหารที่จัตุรัสคิม อิล-ซ็องในปีครบรอบใหญ่ (เช่น ครบ 25, 40, 50, 60, 70 ปี) โดยมีประธานคณะกรรมาธิการกิจการแห่งรัฐและผู้บัญชาการสูงสุดแห่งกองทัพเกาหลีเหนือเข้าร่วม ขบวนพาเหรดครั้งแรกจัดขึ้นในปี 1949 ที่สถานีเปียงยาง มีการจัดอีกครั้งในปี 1953 และจัดต่อเนื่องทุกปีจนถึงปี 1960 จากนั้นหยุดไปจนถึงช่วงต้นทศวรรษ 2000[10]

การเปลี่ยนเขตเวลาในปี 2015

[แก้]

เมื่อวันที่ 5 สิงหาคม ค.ศ. 2015 รัฐบาลเกาหลีเหนือได้ตัดสินใจเปลี่ยนเขตเวลากลับไปใช้UTC+08:30 โดยมีผลในวันที่ 15 สิงหาคม 2015 และประกาศว่าเขตเวลาใหม่นี้จะมีชื่อว่า เวลาเปียงยาง (PYT) [11][12] รัฐบาลเกาหลีเหนือระบุว่าการตัดสินใจครั้งนี้เป็นการ “ตัดขาดจากลัทธิจักรวรรดินิยม” โดยการเปลี่ยนแปลงเขตเวลาดังกล่าวมีผลในวันครบรอบ 70 ปีของการปลดปล่อยคาบสมุทรเกาหลี[13] อย่างไรก็ตาม เกาหลีเหนือได้ยกเลิกการเปลี่ยนแปลงนี้ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2018[14]

เกาหลีใต้

[แก้]

วันหยุดราชการ

[แก้]

ในประเทศเกาหลีใต้ มีกิจกรรมและงานเฉลิมฉลองมากมายจัดขึ้นในวันหยุดนี้ รวมถึงพิธีการอย่างเป็นทางการที่ประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐเข้าร่วม ซึ่งจัดขึ้นที่หออนุสรณ์อิสรภาพแห่งเกาหลีในช็อนอัน หรือที่ศูนย์ศิลปะการแสดงเซจง[5][15] ระหว่างงานเฉลิมฉลอง ธงชาติของประเทศต่าง ๆ ทั่วโลกที่แขวนอยู่บนถนนบริเวณจัมชิลดง ระหว่างสนามกีฬาสำหรับโอลิมปิกกรุงโซลกับสวนโอลิมปิกแห่งกรุงโซล จะถูกปลดลงและแทนที่ด้วยธงชาติของเกาหลีใต้[6]

อาคารและบ้านเรือนทุกแห่งได้รับการส่งเสริมให้แสดงธงชาติเกาหลีใต้ หรือ "แทกึกกี" (Taegukgi) ไม่เพียงแต่พิพิธภัณฑ์และสถานที่สาธารณะส่วนใหญ่จะเปิดให้ทายาทของนักเคลื่อนไหวเพื่อเอกราชเข้าฟรีในวันหยุดนี้ แต่พวกเขายังสามารถใช้บริการขนส่งสาธารณะและรถไฟระหว่างเมืองได้โดยไม่เสียค่าใช้จ่าย[5]

บทเพลงอย่างเป็นทางการของ "กวังบกจอล" (광복절 노래) จะถูกร้องในพิธีทางการ เพลงนี้มีเนื้อร้องแต่งโดยจอง อิน-โบ (정인보) และทำนองแต่งโดย ยุน ยง-ฮา [ko] (윤용하) [5] เนื้อเพลงกล่าวถึง "การได้สัมผัสดินแดนอีกครั้ง" และ "ทะเลเต้นรำ" พร้อมทั้งกล่าวว่า "วันนี้คือร่องรอยที่หลงเหลือจากเลือดอันเร่าร้อน 40 ปีที่ตกผลึก" และขอให้ "จงปกปักษ์รักษาสิ่งนี้ตลอดกาล"[16]

โดยปกติรัฐบาลจะออกการอภัยโทษพิเศษในวันกวังบกจอล[17][18]

เหตุการณ์พยายามลอบสังหาร

[แก้]

เมื่อเวลา 10:23 น. ของวันที่ 15 สิงหาคม ค.ศ. 1974 มุน เซ-กวัง ชาวเกาหลีในญี่ปุ่นและผู้ฝักใฝ่เกาหลีเหนือ พยายามลอบสังหารประธานาธิบดีพัก จ็อง-ฮีโรงละครแห่งชาติเกาหลีในกรุงโซล ระหว่างพิธีวันกวังบกจอล แม้พักจะไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่ภริยาของเขา ยุก ย็อง-ซู ซึ่งเป็นสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งของประเทศเกาหลีใต้ในขณะนั้นเสียชีวิต[19][20]

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 김, 경제, "광복절 (光復節)", 한국민족문화대백과사전 [Encyclopedia of Korean Culture] (ภาษาเกาหลี), Academy of Korean Studies, สืบค้นเมื่อ 2024-04-19
  2. "8월 15일 한국만 독립한 거 아냐…또 어디? – 머니투데이". news.mt.co.kr. 15 August 2013.
  3. "北, 공화국 창건 역사 살펴보기". 통일뉴스. 7 September 2014.
  4. Seol Song Ah (7 December 2015). "Kim Jong Un's birthday still not a holiday". Daily NK. สืบค้นเมื่อ 13 January 2017.
  5. 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 (ในภาษาเกาหลี) ควังบกจอล จาก Doosan Encyclopedia
  6. 6.0 6.1 6.2 "National Liberation Day of Korea (Gwangbokjeol) – Celebration of Independence". 22 March 2016.
  7. 윤, 상현, "조선건국준비위원회 (朝鮮建國準備委員會)", 한국민족문화대백과사전 [Encyclopedia of Korean Culture] (ภาษาเกาหลี), Academy of Korean Studies, สืบค้นเมื่อ 2024-08-15
  8. Toimela, Markku; Aalto, Kaj (2017). Salakahvilla Pohjois-Koreassa: Markku Toimelan jännittävä tie Pohjois-Korean luottomieheksi (ภาษาฟินแลนด์). Jyväskylä: Docendo. p. 40. ISBN 978-952-291-369-2.
  9. "North Korea Liberation Day". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 February 2022. สืบค้นเมื่อ 11 September 2019.
  10. "North Korean military parades: 70 years of propaganda, intimidation and unity". Los Angeles Times. 8 September 2018.
  11. "North Korea to introduce new timezone this month". BNO News. 7 August 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 September 2015. สืบค้นเมื่อ 7 August 2015.
  12. "North Korea's new time zone to break from 'imperialism'". BBC News. 7 August 2015. สืบค้นเมื่อ 7 August 2015.
  13. Mathis-Lilley, Ben (7 August 2015). "North Korea Invents New Time Zone, 'Pyongyang Time'". Slate.
  14. "The brief history of North Korea's time zone". Washington Post. 4 May 2018. สืบค้นเมื่อ 15 August 2023.
  15. 기자, 문성규. "세종문화회관서 제64주년 광복절 경축식". n.news.naver.com (ภาษาเกาหลี). สืบค้นเมื่อ 19 June 2010.
  16. narasarang.mpva.go.kr https://web.archive.org/web/20161118040422/http://narasarang.mpva.go.kr/multimedia/motion_sing1.asp. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-11-18. สืบค้นเมื่อ 2025-01-18. {{cite web}}: |title= ไม่มีหรือว่างเปล่า (help)
  17. "광복절 특사, 오늘 오전 11시 대상자 발표". 종합일간지 : 신문/웹/모바일 등 멀티 채널로 국내외 실시간 뉴스와 수준 높은 정보를 제공 (ภาษาเกาหลี). 2009-08-11. สืบค้นเมื่อ 19 June 2010.
  18. 신호 (2009-08-11). "오늘 오전 광복절 특사 대상자 발표". YTN (ภาษาเกาหลี). สืบค้นเมื่อ 19 June 2010.
  19. Keon, Michael (1977). Korean Phoenix: A Nation from the Ashes (Hardback). Prentice-Hall International. p. 199. ISBN 978-013-516823-3.
  20. Jager, Sheila Miyoshi (2013). Brothers at War: The Unending Conflict in Korea (Hardback). London: Profile Books. p. 415. ISBN 978-1-84668-067-0.

ดูเพิ่ม

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]