วัดโอกาส
| วัดโอกาส | |
|---|---|
 | |
| ชื่อสามัญ | วัดโอกาส, วัดโอกาสศรีบัวบาน, วัดโอกาส (ศรีบัวบาน) |
| ที่ตั้ง | ตำบลในเมือง อำเภอเมืองนครพนม จังหวัดนครพนม |
| ประเภท | วัดราษฎร์ |
| นิกาย | มหานิกาย |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา | |
วัดโอกาส เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในริมแม่น้ำโขง ตำบลในเมือง อำเภอเมืองนครพนม จังหวัดนครพนม มีพื้นที่ 3 ไร่ 2 งาน 28 วา
วัดโอกาสสร้างเมื่อ พ.ศ. 1994 ในสมัยที่อาณาจักรโคตรบูรยังเจริญรุ่งเรืองอยู่และได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. 2281 เขตวิสุงคามสีมากว้าง 12 เมตร ยาว 17 เมตร เดิมชื่อว่า วัดพระศรีบัวบานพระเจ้าติ้ว ต่อมา พ.ศ. 2281 ราชบุตรพรหมา เจ้าผู้ครองนครบุรีศรีโคตรบูร ทรงบูรณปฏิสังขรณ์วัดพร้อมสร้างอุโบสถและพระประธานในอุโบสถนามว่า หลวงพ่อพระบรมราชาพรหมา อีกทั้งยังอัญเชิญพระติ้วและพระเทียม จากวัดธาตุบ้านสำราญ ตำบลอาจสามารถ อำเภอเมืองนครพนม จังหวัดนครพนม มาประดิษฐานไว้ที่วัด จากนั้นได้เปลี่ยนชื่อมาเป็น "วัดโอกาส" และมีสร้อยตามหลังว่า "ศรีบัวบาน" เป็นวัดโอกาส (ศรีบัวบาน)[1]
ปูชนียวัตถุที่สำคัญ คือ พระติ้วและพระเทียม เป็นพระพุทธรูปไม้ ปางมารวิชัยที่มีพุทธลักษณะเหมือนกันทุกประการ สร้างในสมัยอาณาจักรโคตรบูร เล่ากันว่าพระเจ้าศรีโคตรบูรณ์หลวงทรงให้ขุดเรือโกลนเพื่อใช้เป็นเรือพระที่นั่ง เมื่อขุดเรือสำเร็จแล้ว จึงเคลื่อนเรือลงสู่แม่น้ำโขง โดยใช้เครื่องทุ่นแรงที่เป็นไม้หมอนกลมเล็กจำนวนหลายท่อนวางเป็นแนวใต้ท้องเรือ แต่เมื่อเรือเคลื่อนมาถึงไม้หมอนท่อนหนึ่งซึ่งเป็นไม้ติ้วก็ไม่สามารถเคลื่อนต่อไปได้ เชื่อกันว่าหมอนไม้ติ้วนั้นเป็นพญาไม้ซึ่งมีเทวดาสิงสถิตอยู่ พระเจ้าศรีโคตรบูรหลวงจึงโปรดให้นำไปแกะสลักเป็นพระติ้ว เมื่อวันอังคาร เดือน 7 แรม 8 ค่ำ ปีกุน ตรงกับ พ.ศ. 1327[2] แล้วจัดพิธีสมโภชเป็นพระมิ่งเมืองนครศรีโคตรบูร ต่อมาในรัชสมัยพระเจ้าขัติยวงศาบุตรามหาราช กษัตริย์องค์ต่อมา ได้เกิดไฟไหม้ในหอพระติ้ว พระเจ้าขัติยวงศาบุตรามหาราช จึงโปรดให้นำไม้มงคลมาแกะสลักเป็นพระพุทธรูปขึ้นแทนพระติ้ว เป็นพระพุทธรูปที่เหมือนกัน ในเวลาต่อมาได้พบพระติ้วองค์เดิมในลำน้ำโขง จึงนำพระพุทธรูปทั้งสององค์มาประดิษฐาน[3]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "ไขปริศนา "ประตูผี" วัดโอกาสนครพนม ตะลึง!ใช้โกศคนตายเป็นกำแพงแก้ว". บ้านเมือง.
- ↑ "วัดโอกาส จังหวัดนครพนม". ศิลปะและวัฒนธรรมผสานมุมมองทางวิศวกรรม.
- ↑ "วัดโอกาสศรีบัวบาน". การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.).