วัดสระบัว (กรุงเทพมหานคร)

วัดสระบัว
อุโบสถ
ชื่อสามัญ	วัดสระบัว, วัดแคนอก
ที่ตั้ง	เลขที่ 2 ถนนพระรามที่ 1 แขวงรองเมือง เขตปทุมวัน กรุงเทพมหานคร 10330
ประเภท	วัดราษฎร์
นิกาย	มหานิกาย
เจ้าอาวาส	พระครูโกมุทสราภิวัฒน์ (สาย)
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา

วัดสระบัว เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในแขวงรองเมือง เขตปทุมวัน กรุงเทพมหานคร เจ้าอาวาสรูปปัจจุบันคือ พระครูโกมุทสราภิวัฒน์ (สาย)

ประวัติ

วัดสระบัวสร้างเมื่อ พ.ศ. 2406 ในสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว สร้างโดยพระเจ้าจันทรเทพประภาคุณ (เจ้าจันทะราด) และได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. 2407 ชื่อของวัดที่ปรากฏในแผนที่กรุงเทพ จ.ศ. 1249 (พ.ศ. 2430) เรียกว่า วัดแคนอก ส่วนชื่อวัดสระบัวน่าจะมาจากบริเวณนั้นในอดีตเป็นสระบัว ต่อมาได้รับการบูรณะโดยท่านผู้หญิงจันทร์ ภริยาสมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาประยูรวงศ์ (ดิศ บุนนาค) ภายหลังพื้นที่ของวัดถูกแบ่งพื้นที่ตัดถนนและทางรถไฟทำให้พื้นที่วัดเล็กลงดังในปัจจุบัน

พระประธานในอุโบสถ เป็นพระพุทธชินราชจำลอง

อาคารเสนาสนะ

สถาปัตยกรรมโดยรวมเป็นแบบช่างหลวงผสมศิลปะออกแบบช่างพื้นบ้าน

เจดีย์

อุโบสถหลังเก่าสร้างในปี พ.ศ. 2415 น่าจะช่วงเดียวกับที่ท่านผู้หญิงจันทร์บูรณะวัด เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก มี 2 ชั้น มีขนาด 5 ห้อง มีมุขหน้าและหลัง หลังคาซ้อน 3 ชั้น หน้าบันด้านตะวันตกประดับรูปนารายณ์ทรงครุฑ มีซุ้มประตูหน้าต่างเป็นซุ้มยอดปราสาท ภายนอกอุโบสถมีใบเสมาเก่าตั้งอยู่ เป็นหินแกะสลัก รูปทรงค่อนข้างเตี้ย ปลายเป็นกระหนกตวัดงอนขึ้น มีดอกไม้ประดับที่ยอดและตรงกลาง เป็นทรงของเสมาโหลที่นิยมในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ภายในอุโบสถประดิษฐานพระประธานเป็นพระพุทธชินราชจำลอง มีรูปพระอัครสาวกยืนพนมมืออยู่ 2 ข้าง บนฐานชุกชีประดิษฐานพระพุทธรูปปางมารวิชัย 2 องค์ที่ด้านซ้ายและขวา มีจิตรกรรมฝาผนัง ผนังสกัดหน้าหรือผนังตรงข้ามพระประธานเขียนภาพมารผจญ ผนังสกัดหลังเขียนภาพเขาพระสุเมรุ ผนังแปหรือผนังด้านยาวตอนบนเขียนภาพเทพชุมนุมนั่งเรียงกันเป็นแถว ผนังระหว่างช่องประตูหน้าต่างเขียนภาพทศชาติชาดก

นอกกำแพงแก้วอุโบสถด้านทิศเหนือ มีเจดีย์ทรงกลมหรือทรงระฆังอยู่องค์หนึ่ง ตั้งอยู่บนฐานบัว มีชุดรองรับองค์ระฆังเป็นมาลัยเถา 2 ชั้นและฐานบัว 1 ชั้น บัลลังก์อยู่ในผังแปดเหลี่ยม ปล้องไฉนเป็นบัวคลุ่มเถาหรือรูปกลับบัวซ้อนกันขึ้นไป

กุฏิหลังคาทรงปั้นหยา มีจารึกว่า "นางสิทธิสาร (อิน มฤคทัต) สร้าง พ.ศ. 2478" ศาลาการเปรียญเป็นอาคารทรงโรง หลังคาเครื่องไม้ประดับเครื่องลำยอง หน้าบันแกะสลักเป็นรูปดอกบัวล้อมรอบด้วยลายเครือเถา