วัดมารวิชัย (จังหวัดพระนครศรีอยุธยา)
วัดมารวิชัย | |
---|---|
ชื่อสามัญ | วัดมารวิชัย, วัดผจญมาร |
ที่ตั้ง | หมู่ที่ 3 ตำบลบางนมโค อำเภอเสนา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา |
ประเภท | วัดราษฎร์ |
นิกาย | มหานิกาย |
สถานีย่อยพระพุทธศาสนา |
วัดมารวิชัย เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ริมคลองขนมจีน ในตำบลบางนมโค อำเภอเสนา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา มีเนื้อที่ 21 ไร่ 65 ตารางวา
วัดมารวิชัย เดิมมีนามว่า วัดผจญมาร ตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2379 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. 2445[1]
สันนิษฐานว่าเป็นวัดตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาโดยพบว่าหลังอุโบสถด้านเหนือมีเนินดินที่ชาวบ้านขุดพบซากกำแพงเก่าที่สร้างด้วยอิฐมอญขนาดใหญ่ สันนิษฐานว่า ถูกพม่าเผาทำลายแล้วทับถมกันจนกลายเป็นโคก ซึ่งต่อมาชาวบ้านเรียกโคกนี้ว่า โคกวิหารน่าจะเป็นวัดที่ถูกทหารพม่าเผาทำลายไปในช่วงเสียกรุง แต่พระประธานในอุโบสถ พระพุทธวิชิตมาร รอดพ้นจากการเผาทำลายมาได้ ต่อมาในสมัยของหลวงพ่อมี ซึ่งเป็นเจ้าอาวาสรูปที่ 11 ของวัดมารวิชัย เห็นว่าชื่อวัดผจญมารไม่เป็นมงคล จึงเปลี่ยนมาเป็น "วัดมารวิชัย" หลวงพ่อมีได้ปกครองวัดและพัฒนาวัดรวมถึงชุมชนละแวกวัดอย่างต่อเนื่อง ท่านได้จัดตั้งและสนับสนุนโรงเรียนประชาบาลวัดมารวิชัยและโรงเรียนเด็กเล็กวัดมารวิชัย[2]
รายนามเจ้าอาวาส
[แก้]- หลวงตามืด พ.ศ. 2379–2395 (มรณภาพ)
- หลวงพ่อสุวรรณ พ.ศ. 2395–2437 (มรณภาพ)
- พระอาจารย์พัน พ.ศ. 2437–2440 (ลาสิกขา)
- พระอาจารย์ไผ่ พ.ศ. 2440–2444 (ลาสิกขา)
- พระอาจารย์หลง พ.ศ. 2444–2446 (ลาสิกขา)
- พระอาจารย์ทอง พ.ศ. 2446–2449 (ลาสิกขา)
- พระอาจารย์เทียน พ.ศ. 2449–2451 (ลาสิกขา)
- พระอาจารย์เทศน์ พ.ศ. 2451–2459 (ลาสิกขา)
- พระอาจารย์เผื่อน พ.ศ. 2459–2471 (ลาสิกขา)
- หลวงพ่อคล้าย พ.ศ. 2471–2481 (ลาสิกขา)
- หลวงพ่อมี พ.ศ. 2481–2542 (มรณภาพ)
- พระครูสังฆรักษ์ชุมพล พ.ศ. 2542–ปัจจุบัน
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "วัดมารวิชัย". สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
- ↑ "วัดมารวิชัย (เกษม ปกาสิตอนุสรณ์)". เทศบาลตำบลบางนมโค.