วัดกลาง (อำเภอเมืองบุรีรัมย์)
| วัดกลาง | |
|---|---|
 | |
 | |
| ชื่อสามัญ | วัดกลาง, วัดกลางบุรีรัมย์, วัดแปะใหญ่ |
| ที่ตั้ง | ตำบลในเมือง อำเภอเมืองบุรีรัมย์ จังหวัดบุรีรัมย์ |
| ประเภท | พระอารามหลวงชั้นตรีชนิดสามัญ |
| นิกาย | มหานิกาย |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา | |
วัดกลาง หรือ วัดกลางบุรีรัมย์ เป็นพระอารามหลวงชั้นตรีชนิดสามัญ สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในตำบลในเมือง อำเภอเมืองบุรีรัมย์ จังหวัดบุรีรัมย์ มีพระราชปริยัติกวี เป็นเจ้าคณะจังหวัดบุรีรัมย์ และเจ้าอาวาสวัดกลาง
วัดกลางตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2320 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. 2325[1] มีประวัติเล่าว่าสมัยกรุงธนบุรี เจ้าพระยามหากษัตริย์ศึก (พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช) นำทัพไปปราบเจ้าเมืองนางรองซึ่งเป็นกบฏและได้หยุดพักทัพที่บริเวณนี้ซึ่งมีสระน้ำขนาดใหญ่อยู่ จึงโปรดเกล้าให้ยกวัดร้างเป็นวัดมีพระสงฆ์ให้ชื่อว่า วัดแปะใหญ่ ต่อมาในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้เปลี่ยนชื่อเป็น "วัดกลาง"[2] ยกฐานะเป็นพระอารามหลวงแห่งแรกของบุรีรัมย์เมื่อ พ.ศ. 2533 เป็นที่ตั้งโรงเรียนพระปริยัติธรรม เป็นที่ตั้งศูนย์ศึกษาพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ เป็นศูนย์พุทธศาสตร์ หน่วยเผยแพร่ศีลธรรม[3]
อาคารเสนาสะที่สำคัญ มีอุโบสถ 1 หลัง ศาลาหอพระไตรปิฎก ที่ใช้เป็นสถานที่จัดกิจกรรมของสำนักงานวัฒนธรรมจังหวัด ภายในบริเวณวัดยังมี สระสิงโต เป็นสระน้ำโบราณซึ่งได้นำน้ำทูลเกล้าฯ ถวายในพระราชพิธีถือน้ำพิพัฒน์สัตยา เมื่อครั้งมีพระราชพิธีเฉลิมพระชนมพรรษาพระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ครบ 5 รอบ วันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2530[4]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "วัดกลาง(กลางบุรีรัมย์)". สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
- ↑ "วัดกลาง (พระอารามหลวง)". กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
- ↑ "วัดกลางพระอารามหลวง". ศูนย์ข้อมูลกลางทางวัฒนธรรม.
- ↑ "วัดกลางพระอารามหลวง". การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.).
