ล้อม เพ็งแก้ว

ศาสตราภิชาน ล้อม เพ็งแก้ว ม.ว.ม., ป.ช.
เกิด	4 ธันวาคม พ.ศ. 2479 อำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง
เสียชีวิต	29 กรกฎาคม พ.ศ. 2567 (87 ปี)
ชื่ออื่น	ปราชญ์ชาวบ้าน, ปราชญ์เมืองเพชร
อาชีพ	อาจารย์, นักเขียน, นักประวัติศาสตร์
รางวัล	รางวัลนราธิป พ.ศ. 2564

ศาสตราภิชาน ล้อม เพ็งแก้ว ( 4 ธันวาคม พ.ศ. 2479–29 กรกฎาคม พ.ศ. 2567) เกิดที่อำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง แต่มาใช้ชีวิตอยู่ที่ จังหวัดเพชรบุรี จบการศึกษาระดับปริญญาตรีจากวิทยาลัยวิชาการศึกษาประสานมิตร (ปัจจุบันคือ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร) รับราชการเป็นอาจารย์มาจนกระทั่งเกษียณ โดยที่สุดท้ายเป็นอาจารย์ประจำมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี

นอกจากนี้แล้วยังเป็นผู้บุกเบิกก่อตั้งมหาวิทยาลัยมหาสารคามอีกด้วย

อาจารย์ล้อม เป็นผู้เชี่ยวชาญทางภาษา วรรณคดี ประวัติศาสตร์ และภูมิปัญญาไทยหลายแขนง จนได้รับการขนานนามว่า "ปราชญ์ชาวบ้าน" หรือ "ปราชญ์เมืองเพชร" มีผลงานที่เป็นที่ยอมรับและนับถือมากมาย จากงานเขียนที่สะท้อนความคิดตามนิตยสารต่าง ๆ เช่น มติชนสุดสัปดาห์, เมืองโบราณ, สารคดี เป็นต้น และมีผลงานเป็นหนังสือจำนวนมาก

ปัจจุบัน เป็นที่ปรึกษากลุ่มคนรักเมืองเพชร และเป็นนายกสมาคมสื่อมวลชน จังหวัดเพชรบุรี

ชีวิตส่วนตัว มีบุตรสาวชื่อ นิพัทธ์พร เพ็งแก้ว เป็นนักเขียนสารคดีดีเด่นแห่งปี พ.ศ. 2551 และผู้ดำเนินการองค์การพัฒนาเอกชน (NGO)

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

• พ.ศ. 2538 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)
• พ.ศ. 2533 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์ช้างเผือก (ป.ช.)
• พ.ศ. 2529 – เหรียญจักรพรรดิมาลา (ร.จ.พ.)