ล่าเสี้ยว
ล่าเสี้ยว | |
|---|---|
เมือง | |
 เมืองล่าเสี้ยว | |
  ล่าเสี้ยว ที่ตั้งเมืองล่าเสี้ยวในประเทศพม่า | |
| พิกัด: 22°56′N 97°45′E / 22.933°N 97.750°E | |
| ประเทศ |  พม่า |
| รัฐ |  รัฐฉาน |
| จังหวัด | ล่าเสี้ยว |
| อำเภอ | ล่าเสี้ยว |
| ความสูง | 2,746 ฟุต (836 เมตร) |
| ประชากร (ค.ศ. 2009) | |
| • ทั้งหมด | 131,000 คน คน |
| • ศาสนาหลัก | พุทธ |
| เขตเวลา | UTC+6:30 (เวลามาตรฐานพม่า) |
ล่าเสี้ยว (ไทใหญ่: လႃႈသဵဝ်ႈ; พม่า: လားရှိုး, เอ็มแอลซีทีเอส: la: hrui:, ออกเสียง: [láʃó]) เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดทางตอนเหนือของรัฐฉานในประเทศพม่า อยู่ห่างจากมัณฑะเลย์ไปทางตะวันออกเฉียงเหนือประมาณ 200 กิโลเมตร (120 ไมล์) ตั้งอยู่ท่ามกลางภูเขาต่ำ ซึ่งมีหุบเขานัมเยา ส่วนภูเขาที่สูงที่สุดของรัฐฉาน มีชื่อว่า ล่อยเลง อยู่ห่างไปทางตะวันออกเฉียงใต้ประมาณ 45 km (28 mi)[1]
เดิมล่าเสี้ยวมีชื่อเป็นภาษาไทใหญ่ว่า "ดอยเย่ว" แปลว่า "ดอยเยี่ยว" เพราะตั้งอยู่บนดอยสูงลาดชันจนผู้ที่ขึ้นไปปัสสาวะราด บ้างก็แปลว่า "ดอยเหยี่ยว" เพราะมีนกเหยี่ยวอยู่มาก[2]
ปัจจุบันล่าเสี้ยวเป็นศูนย์กลางของจังหวัดและอำเภอล่าเสี้ยว แต่ในอดีตเคยเป็นศูนย์กลางของรัฐฉานทางตอนเหนือ จนถึงเดือนเมษายน ค.ศ. 2010 ประชากรในเมืองเพิ่มขึ้นจาก 5,000 คน (ค.ศ. 1960) เป็น 88,590 คน (ค.ศ. 1983) ในระยะเวลา 23 ปี ปัจจุบันคาดว่ามีประชากรประมาณ 130,000 คน[3]
กลุ่มชาติพันธุ์ที่สำคัญในเมืองได้แก่ ชาวไทใหญ่ ชาวพม่าเชื้อสายจีน และชาวพม่า
ภูมิอากาศ[แก้]
มีลักษณะภูมิอากาศแบบอบอุ่นชื้น มีฝนตกหนักตั้งแต่เดือนพฤษภาคม ถึงเดือนตุลาคม ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยต่อปีคือ 54 นิ้ว (1,400 มิลลิเมตร) อุณหภูมิเฉลี่ยสูงสุดคือ 27 องศาเซลเซียส (81 องศาฟาเรนไฮต์) และเฉลี่ยต่ำสุดคือ 13 องศาเซลเซียส (55 องศาฟาเรนไฮต์)[4][5] อุณหภูมิจะอบอุ่นตลอดทั้งปี แต่ในตอนกลางคืนจะค่อนข้างเย็น ในช่วงเดือนธันวาคม ถึงมีนาคม
| ข้อมูลภูมิอากาศของล่าเสี้ยว | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| เดือน | ม.ค. | ก.พ. | มี.ค. | เม.ย. | พ.ค. | มิ.ย. | ก.ค. | ส.ค. | ก.ย. | ต.ค. | พ.ย. | ธ.ค. | ทั้งปี |
| อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F) | 24.6 (76.3) |
27.4 (81.3) |
30.7 (87.3) |
32.2 (90) |
31.4 (88.5) |
30.0 (86) |
29.0 (84.2) |
29.0 (84.2) |
29.5 (85.1) |
28.6 (83.5) |
26.3 (79.3) |
24.4 (75.9) |
28.59 (83.47) |
| อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F) | 5.2 (41.4) |
6.2 (43.2) |
9.9 (49.8) |
15.1 (59.2) |
19.3 (66.7) |
21.6 (70.9) |
21.6 (70.9) |
21.5 (70.7) |
20.6 (69.1) |
18.3 (64.9) |
13.1 (55.6) |
7.9 (46.2) |
15.03 (59.05) |
| หยาดน้ำฟ้า มม (นิ้ว) | 6.0 (0.236) |
7.0 (0.276) |
9.0 (0.354) |
61.0 (2.402) |
141.0 (5.551) |
205.0 (8.071) |
230.0 (9.055) |
293.0 (11.535) |
188.0 (7.402) |
151.0 (5.945) |
69.0 (2.717) |
18.0 (0.709) |
1,378 (54.252) |
| แหล่งที่มา: NOAA (ค.ศ. 1961-1990) [6] | |||||||||||||
การขนส่ง[แก้]
ตั้งอยู่ปลายสายถนนพม่า และปลายทางรถไฟสายมัณฑะเลย์–คุนหลง และยังเป็นจุดสิ้นสุดทางเกวียนจากมัณฑะเลย์ซึ่งมีระยะทาง 178 ไมล์ (286 กิโลเมตร) นอกจากนี้ยังมีสะพานโกะเทะ สะพานรถไฟหอสูงที่สูงที่สุดในประเทศ และยังมีท่าอากาศยานล่าเสี้ยว
การศึกษา[แก้]
ประกอบไปด้วย มหาวิทยาลัยล่าเสี้ยว, มหาวิทยาลัยคอมพิวเตอร์ล่าเสี้ยว,[7] มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีล่าเสี้ยว[8] และโรงเรียนพยาบาลล่าเสี้ยว
ระเบียงภาพ[แก้]
ภาพมุมสูง
เจดีย์นากายอน
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Loi Leng". Peakbagger.com. 2004-11-01. สืบค้นเมื่อ 2014-02-25.
- ↑ ประทีป ฉายลี (เมษายน–กันยายน 2557). "กว่าแหล่เมืองไต ในการเปลี่ยนผ่านของกาลเวลา (Kalemantai in Transition)". วารสารไทยคดีศึกษา (11:2), หน้า 129
- ↑ "Population of Lashio, Myanmar". Population.mongabay.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-10-12. สืบค้นเมื่อ 2014-02-25.
- ↑ [1]
- ↑ "Maps, Weather, Videos, and Airports for Lashio, Burma". Fallingrain.com. สืบค้นเมื่อ 2014-02-25.
- ↑ "Lashio Climate Normals 1961-1990". National Oceanic and Atmospheric Administration. สืบค้นเมื่อ January 11, 2013.
- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2006-01-24. สืบค้นเมื่อ May 30, 2011.
{{cite web}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์|deadurl=ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=) (help) - ↑ "Technological University (Lashio) - Lashio District". Most.gov.mm. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-03-01. สืบค้นเมื่อ 2014-02-25.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
 |
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: ล่าเสี้ยว |
- Taipei American Chamber of Commerce; Topics Magazine, Analysis, November 2012. Myanmar: Southeast Asia's Last Frontier for Investment, BY DAVID DUBYNE
- Lashio, April 28, 1942 - Story of War 'Last Man in to Bat'