ข้ามไปเนื้อหา

ล่าเสี้ยว

พิกัด: 22°56′N 97°45′E / 22.933°N 97.750°E / 22.933; 97.750
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ล่าเสี้ยว
เมือง
เมืองล่าเสี้ยว
เมืองล่าเสี้ยว
ล่าเสี้ยวตั้งอยู่ในประเทศพม่า
ล่าเสี้ยว
ล่าเสี้ยว
ที่ตั้งเมืองล่าเสี้ยวในประเทศพม่า
พิกัด: 22°56′N 97°45′E / 22.933°N 97.750°E / 22.933; 97.750
ประเทศ พม่า
รัฐ รัฐฉาน
จังหวัดล่าเสี้ยว
อำเภอล่าเสี้ยว
ความสูง2,746 ฟุต (836 เมตร)
ประชากร
 (ค.ศ. 2009)
 • ทั้งหมด131,000 คน
 • ศาสนาหลักพุทธ
เขตเวลาUTC+6:30 (เวลามาตรฐานพม่า)

ล่าเสี้ยว (ไทใหญ่: လႃႈသဵဝ်ႈ; พม่า: လားရှိုး; เอ็มแอลซีทีเอส: la: hrui:, ออกเสียง: [láʃó]) เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดทางตอนเหนือของรัฐฉานในประเทศพม่า อยู่ห่างจากมัณฑะเลย์ไปทางตะวันออกเฉียงเหนือประมาณ 200 กิโลเมตร (120 ไมล์) ตั้งอยู่ท่ามกลางภูเขาต่ำ ซึ่งมีหุบเขานัมเยา ส่วนภูเขาที่สูงที่สุดของรัฐฉาน มีชื่อว่า ล่อยเลง อยู่ห่างไปทางตะวันออกเฉียงใต้ประมาณ 45 กิโลเมตร (28 ไมล์)[1]

เดิมล่าเสี้ยวมีชื่อเป็นภาษาไทใหญ่ว่า "ดอยเย่ว" แปลว่า "ดอยเยี่ยว" เพราะตั้งอยู่บนดอยสูงลาดชันจนผู้ที่ขึ้นไปปัสสาวะราด บ้างก็แปลว่า "ดอยเหยี่ยว" เพราะมีนกเหยี่ยวอยู่มาก[2]

ปัจจุบันล่าเสี้ยวเป็นศูนย์กลางของจังหวัดและอำเภอล่าเสี้ยว แต่ในอดีตเคยเป็นศูนย์กลางของรัฐฉานทางตอนเหนือ จนถึงเดือนเมษายน ค.ศ. 2010 ประชากรในเมืองเพิ่มขึ้นจาก 5,000 คน (ค.ศ. 1960) เป็น 88,590 คน (ค.ศ. 1983) ในระยะเวลา 23 ปี ปัจจุบันคาดว่ามีประชากรประมาณ 130,000 คน[3]

กลุ่มชาติพันธุ์ที่สำคัญในเมืองได้แก่ ชาวไทใหญ่ ชาวพม่าเชื้อสายจีน และชาวพม่า

ภูมิอากาศ

[แก้]

มีลักษณะภูมิอากาศแบบอบอุ่นชื้น มีฝนตกหนักตั้งแต่เดือนพฤษภาคม ถึงเดือนตุลาคม ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยต่อปีคือ 54 นิ้ว (1,400 มิลลิเมตร) อุณหภูมิเฉลี่ยสูงสุดคือ 27 องศาเซลเซียส (81 องศาฟาเรนไฮต์) และเฉลี่ยต่ำสุดคือ 13 องศาเซลเซียส (55 องศาฟาเรนไฮต์)[4][5] อุณหภูมิจะอบอุ่นตลอดทั้งปี แต่ในตอนกลางคืนจะค่อนข้างเย็น ในช่วงเดือนธันวาคม ถึงมีนาคม

การขนส่ง

[แก้]

ตั้งอยู่ปลายสายถนนพม่า และปลายทางรถไฟสายมัณฑะเลย์คุนหลง และยังเป็นจุดสิ้นสุดทางเกวียนจากมัณฑะเลย์ซึ่งมีระยะทาง 178 ไมล์ (286 กิโลเมตร) นอกจากนี้ยังมีสะพานโกะเทะ สะพานรถไฟหอสูงที่สูงที่สุดในประเทศ และยังมีท่าอากาศยานล่าเสี้ยว

การศึกษา

[แก้]

ประกอบไปด้วย มหาวิทยาลัยล่าเสี้ยว, มหาวิทยาลัยคอมพิวเตอร์ล่าเสี้ยว,[7] มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีล่าเสี้ยว[8] และโรงเรียนพยาบาลล่าเสี้ยว

ระเบียงภาพ

[แก้]

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Loi Leng". Peakbagger.com. 2004-11-01. สืบค้นเมื่อ 2014-02-25.
  2. ประทีป ฉายลี (เมษายน–กันยายน 2557). "กว่าแหล่เมืองไต ในการเปลี่ยนผ่านของกาลเวลา (Kalemantai in Transition)". วารสารไทยคดีศึกษา (11:2), หน้า 129
  3. "Population of Lashio, Myanmar". Population.mongabay.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-10-12. สืบค้นเมื่อ 2014-02-25.
  4. [1]
  5. "Maps, Weather, Videos, and Airports for Lashio, Burma". Fallingrain.com. สืบค้นเมื่อ 2014-02-25.
  6. "Lashio Climate Normals 1961-1990". National Oceanic and Atmospheric Administration. สืบค้นเมื่อ January 11, 2013.
  7. "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2006-01-24. สืบค้นเมื่อ May 30, 2011.
  8. "Technological University (Lashio) - Lashio District". Most.gov.mm. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-03-01. สืบค้นเมื่อ 2014-02-25.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]