ล่าเถียว
ประเภท | ขนม | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
แหล่งกำเนิด | ประเทศจีน | ||||||
ภูมิภาค | อำเภอผิงเจียง มณฑลหูหนาน | ||||||
ส่วนผสมหลัก | แป้งสาลี พริก เกลือ เครื่องเทศ | ||||||
ส่วนผสมที่มักใช้ | ผงชูรส สารเติมแต่งอาหาร น้ำมันพืช | ||||||
375 กิโลแคลอรี (1570 กิโลจูล) | |||||||
| |||||||
ล่าเถียว (จีนตัวย่อ: 辣条; จีนตัวเต็ม: 辣條; แปลตรงตัว: "เส้นเผ็ด") เป็นขนมยอดนิยมของจีน ทำจากแป้งสาลีและพริก โดยผสมแป้งเข้ากับพริก เกลือ น้ำตาล น้ำ สีผสมอาหาร และอื่น ๆ แล้วอัดรีดด้วยอุณหภูมิสูง ก่อนผสมพริกและเครื่องปรุงอย่างอื่น ซึ่งรวมถึงสารกันเสีย[1] กระบวนการผลิตขนมนี้ก่อให้เกิดความเสี่ยงบางประการ โดยเฉพาะในเรื่องคุณภาพของน้ำมันที่ใช้ สารเติมแต่งอาหารที่ใช้ เช่น ชาดลิ้นจี่ และอนามัยในการปรุง[1]
ล่าเถียวเดิมเรียก "เมี่ยนจิน" (麵筋) กำเนิดขึ้นในอำเภอผิงเจียง มณฑลหูหนาน ซึ่งเป็นพื้นที่ที่มีประวัติการผลิตซอสแห้ง ซอสเผ็ด และเต้าเจี้ยวเผ็ด อันเป็นอุตสาหกรรมสำคัญของผิงเจียง จุดกำเนิดของล่าเถียวอยู่ใน ค.ศ. 1998 ซึ่งเป็นช่วงที่มีอุทกภัยในหูหนาน ทำให้ขาดแคลนผลิตผลทางเกษตรกรรม และทำให้เต้าเจี้ยว วัตถุดิบหลักในอุตสาหกรรมผลิตซอส มีการผลิตลดลงอย่างยิ่ง ส่งผลโดยตรงถึงการผลิตซอสแห้ง ชาวนาบางตระกูลจึงนำแป้งสาลีมาใช้แทนแป้งเต้าหู้ โดยนำแป้งนั้นมาบดอัด แล้วผสมพริก พริกไทย ขมิ้น น้ำตาล เกลือ น้ำมันพืช และอื่น ๆ จึงเกิดเป็นล่าเถียว ต่อมาใน ค.ศ. 1990 ล่าเถียวได้รับการเปิดตัวสู่สาธารณชนและกลายเป็นที่นิยมอย่างรวดเร็วทั่วทั้งจีน แรกเริ่มวางขายในร้านเล็ก ๆ ก่อนขยายไปยังห้างสรรพสินค้า[1]
ล่าเถียวเป็นที่นิยมถึงกับก่อให้เกิดคำติดปากหลายคำในหมู่ชาวจีน เช่น "กินล่าเถียวอันเดียวก็ทำให้อารมณ์เย็นลงได้"[1] อย่างไรก็ดี กระบวนการผลิตล่าเถียวนั้นเป็นปัญหามาตลอด ใน ค.ศ. 2019 ซีซีทีวีของจีนเปิดเผยผลการตรวจสอบว่า ล่าเถียวที่ผลิตในไคเฟิง หูหนาน ปนเปื้อนฝุ่นและจาระบีจากเครื่องจักร สารเติมแต่งที่ใช้ในล่าเถียวก็เห็นวางกองอยู่ตามพื้น และบางแห่งบรรจุล่าเถียวโดยใช้มือเปล่า และไม่สวมหน้ากาก เป็นต้น[2]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 The true in China–Latiao: the memory in the younger generations, shirley351,21/01/2017.
- ↑ Latiao makers exposed in CCTV program, 00:15 UTC+8, 2019-03-16.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Latiao