ลิซโซ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ลิซโซ
Lizzo poses on the red carpet at the Grammy Awards
เกิดเมลิสซา วิเวียน เจฟเฟอร์สัน
(1988-04-27) 27 เมษายน ค.ศ. 1988 (35 ปี)
ดีทรอยต์ รัฐมิชิแกน สหรัฐ
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยฮิวสตัน
อาชีพ
  • นักร้อง
  • แร็ปเปอร์
  • นักแต่งเพลง
  • นักแสดง
ปีปฏิบัติงาน2010–ปัจจุบัน
รางวัลรายการทั้งหมด
อาชีพทางดนตรี
ที่เกิดมินนีแอโพลิส รัฐมินนิโซตา สหรัฐ
แนวเพลง
เครื่องดนตรี
  • เสียงร้อง
  • ฟลูต[1]
ค่ายเพลง
เว็บไซต์lizzomusic.com

เมลิสซา วิเวียน เจฟเฟอร์สัน (อังกฤษ: Melissa Viviane Jefferson; เกิด 27 เมษายน ค.ศ. 1988)[2] หรือชื่อในวงการคือ ลิซโซ (Lizzo) เป็นนักร้อง-นักแต่งเพลง แร็ปเปอร์ และนักแสดงชาวอเมริกัน ลิซโซเกิดในดีทรอยต์ รัฐมิชิแกน ต่อมาย้ายไปยังเมืองฮิวสตัน รัฐเท็กซัส เธอเริ่มสนใจงานดนตรีก่อนจะย้ายไปยังเมืองมินนีแอโพลิสและทำดนตรีเพลงฮิปฮอป ก่อนจะได้เซ็นสัญญากับไนซ์ไลฟ์เรเคิดดิงคอมปานีและแอตแลนติกเรเคิดส์ ลิซโซออกอัลบั้มสองชุด ได้แก่ ลิซโซแบนเกอส์ (2013) และ บิกเกิร์ลสมอลล์เวิลด์ (2015) และยังออกอีพีแรกกับค่ายเพลงหลัก โคโคนัตออยล์ ซึ่งออกใน ค.ศ. 2016

ลิซโซประสบความสำเร็จในกระแสหลักด้วยการออกอัลบั้มชุดที่สาม คัสไอเลิฟยู ขึ้นถึงอันดับสี่บนบิลบอร์ด 200 อัลบั้มนี้ก่อให้เกิดซิงเกิล "จูซ" และ "เทมโป" เวอร์ชันดีลักซ์ของอัลบั้ม มีซิงเกิล "ทรูธเฮิร์ตส์" ที่ออกใน ค.ศ. 2017 กลายเป็นเพลงไวรอลวิดีโอที่ประสบความสำเร็จระยะเวลานาน (sleeper hit) สองปีหลังจากออกจำหน่าย เพลงขึ้นอันดับหนึ่งบนชาร์ตบิลบอร์ด ฮอต 100 นานเจ็ดสัปดาห์ กลายเป็นเพลงเดี่ยวของแร็ปเปอร์หญิงที่ขึ้นอันดับหนึ่งนานที่สุด ในระหว่างนี้ ซิงเกิลของเธอเมื่อ ค.ศ. 2016 อย่าง "กูดแอสเฮลล์" ยังไต่ชาร์ตขึ้นไปถึงสิบอันดับแรกบนบิลบอร์ด ฮอต 100 และชาร์ตซิงเกิลแห่งสหราชอาณาจักร ลิซโซได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงถึงแปดสาขาที่งานประกาศรางวัลแกรมมีครั้งที่ 62 ซึ่งมากกว่าศิลปินใด ๆ ในปีนั้น รวมถึงได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลใหญ่แต่ละหมวดหมู่ที่เรียกว่า "บิกโฟร์" ท้ายที่สุดก็ได้รับรางวัลอัลบั้มเพลงเออร์เบินร่วมสมัยยอดเยี่ยม, การแสดงเดี่ยวป็อปยอดเยี่ยม จากเพลง "กูดแอสเฮลล์" และการแสดงอาร์แอนด์บีดั้งเดิมยอดเยี่ยม จากเพลง "เจอโรม"

ใน ค.ศ. 2021 ลิซโซออกซิงเกิล "รูเมอส์" ร้องรับเชิญโดยคาร์ดิ บี เปิดตัวในห้าอันดับแรกบนชาร์ตบิลบอร์ด ฮอต 100 อัลบั้มชุดที่สี่ สเปเชียล นำด้วยซิงเกิล "อะเบาต์แดมน์ไทม์" ขึ้นถึงอันดับหนึ่งบนฮอต 100

นอกจากงานดนตรี ลิซโซยังเริ่มงานแสดงโดยพากย์เสียงให้กับภาพยนตร์แอนิเมชันเรื่อง ผจญแดนตุ๊กตามหัศจรรย์ (2019) และปรากฏอยู่ในภาพยนตร์เรื่อง ยั่ว สวย รวย แสบ (2019) นอกจากนั้นเธอยังเป็นพิธีกรรายการเรียลลิตีทางโทรทัศน์ของแอมะซอนไพรม์วิดีโอ ในเรื่อง ลิซโซส์วอตช์เอาต์ฟอร์เดอะบิกเกิร์ล ซึ่งทำให้เธอได้รับรางวัลไพรม์ไทม์เอมมี สาขารายการแนวแข่งขันยอดเยี่ยม[3] ใน ค.ศ. 2019 นิตยสาร ไทม์ ยกให้ลิซโซเป็น "ผู้ให้ความบันเทิงแห่งปี" จากความนิยมที่พุ่งสูงขึ้นและการมีส่วนร่วมทางดนตรีของเธอ[4] นอกจากจะได้รับรางวัลแกรมมีสามครั้งแล้ว เธอยังได้รับรางวัลบิลบอร์ดมิวสิกอะวอดส์, เบตอะวอดส์ และโซลเทรนมิวสิกอะวอดส์อีกสองครั้ง

อ้างอิง[แก้]

  1. Schwartz, Danny (February 8, 2019). "Lizzo's Flute, Sasha Flute, Is the Most Legendary Flute of All Time". Vulture.com.
  2. Fischer, Reed (December 27, 2013). "Lizzo: All I knew was mainstream and 'hood". City Pages. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 1, 2014. สืบค้นเมื่อ August 1, 2019.
  3. "Lizzo". Television Academy (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2022-08-18.
  4. "Lizzo Is TIME's 2019 Entertainer of the Year". Time (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-01-05.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]