ร่างทรง (ภาพยนตร์)
| ร่างทรง | |
|---|---|
 ใบปิดภาพยนตร์ | |
| กำกับ | บรรจง ปิสัญธนะกูล |
| เขียนบท |
|
| เนื้อเรื่อง |
|
| อำนวยการสร้าง | นา ฮง-จิน บรรจง ปิสัญธนะกูล |
| นักแสดงนำ |
|
| กำกับภาพ | นฤพล โชคคณาพิทักษ์ |
| ตัดต่อ | ธรรมรัตน์ สุเมธศุภโชค |
| ดนตรีประกอบ | ชาติชาย พงษ์ประภาพันธ์ |
| บริษัทผู้สร้าง | |
| ผู้จัดจำหน่าย | จีดีเอช (ไทย) โชว์บอกซ์ (เกาหลีใต้) |
| วันฉาย | 14 กรกฎาคม ค.ศ. 2021 (เกาหลีใต้) 28 ตุลาคม ค.ศ. 2021 (ไทย) |
| ความยาว | 130 นาที |
| ประเทศ | ไทย เกาหลีใต้ |
| ภาษา | ภาษาไทย ภาษาอีสาน |
| ทำเงิน | 250 ล้านบาท (เกาหลีใต้)[1] 54.1 ล้านบาท (กรุงเทพ ปริมณฑล และเชียงใหม่) 112.19 ล้านบาท (ทั่วประเทศไทย) |
ร่างทรง (อังกฤษ: The Medium, เกาหลี: 랑종) เป็นภาพยนตร์ไทยแนวระทึกขวัญ–สยองขวัญ ร่วมทุนผลิตโดยจีดีเอช จากประเทศไทย และ โชว์บอกซ์ จากประเทศเกาหลีใต้ กำกับโดย บรรจง ปิสัญธนะกูล และอำนวยการสร้างโดย นา ฮง-จิน เข้าฉายรอบปฐมทัศน์ในเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติพูช็อน ครั้งที่ 25 เมื่อวันที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2564[2] ต่อมาเข้าฉายในโรงภาพยนตร์เกาหลีใต้ เมื่อวันที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2564[3] สำหรับประเทศไทย มีกำหนดเข้าฉายอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2564[ต้องการอ้างอิง]
ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับรางวัลภาพยนตร์ยอดเยี่ยม (Best of Bucheon) ในเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติพูช็อน ครั้งที่ 25 ด้วยมติเป็นเอกฉันท์จากคณะกรรมการ พร้อมทั้งเป็นภาพยนตร์ทำเงินลำดับที่ 15 ของบอกซ์ออฟฟิศเกาหลีใต้ประจำปี พ.ศ. 2564 ด้วยยอดรายได้ 7.35 ล้านเหรียญสหรัฐ และยอดผู้ชม 831,126 คน[4] นอกจากนี้สมาพันธ์สมาคมภาพยนตร์แห่งชาติได้เสนอชื่อภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นตัวแทนจากประเทศไทย เข้าชิงรางวัลออสการ์ ครั้งที่ 94 สาขาภาพยนตร์นานาชาติยอดเยี่ยม[5] แต่ไม่ได้ถูกรับเลือกให้เข้าชิง
ภาคต่อของภาพยนตร์ “MINK” (มิ้ง) กำลังอยู่ในขั้นตอนการพัฒนา
เนื้อเรื่อง[แก้]
เรื่องราวการถ่ายทำสารคดีติดตามชีวิตครอบครัวที่สืบเชื้อสายร่างทรง "ย่าบาหยัน" มาหลายชั่วอายุคน ซึ่งเชื่อกันว่าจะเลือกแต่ร่างของผู้หญิงเพื่อสืบทอดทายาท โดยมี ป้านิ่ม (สวนีย์ อุทุมมา) เป็นผู้สืบทอดสายเลือดร่างทรงคนปัจจุบัน ระหว่างการถ่ายทำกำลังดำเนินอยู่นั้น ทุกคนเริ่มพบอาการแปลกประหลาดหลายอย่างเกิดขึ้นกับ มิ้ง (นริลญา กุลมงคลเพชร) หลานสาวคนเดียวของตระกูล ทุกคนจึงคาดกันว่ามิ้งน่าจะถูกรับเลือกให้เป็นทายาทร่างทรงคนต่อไป แต่เมื่อเวลาผ่านไปมิ้งกลับมีอาการน่ากลัวขึ้นเรื่อย ๆ จนสมาชิกในครอบครัวเริ่มสงสัยกันว่าจริง ๆ แล้วสิ่งที่เข้ามาอยู่ในร่างของมิ้งอาจจะไม่ใช่ย่าบาหยันอย่างที่ทุกคนคิด
นางน้อย (ศิราณี ญาณกิตติกานต์) แม่ของมิ้ง เป็นคนเดียวในครอบครัวที่ไม่เชื่อว่ามิ้งจะถูกผีร้ายเข้าสิง จึงเร่งให้มีการทำพิธีกรรมรับขันธ์ให้มิ้งเป็นร่างทรงคนต่อไป แต่ป้านิ่มไม่ยอมทำพิธีกรรมให้เพราะเชื่อว่าที่อยู่ในร่างมิ้งไม่ใช่ย่าบาหยัน แต่นางน้อยไม่ยอมจึงนำมิ้งไปทำพิธีกรรมกับหมอผีอื่นตามลำพัง ป้านิ่มตามไปทำลายพิธีกรรมนั้นลงจนมิ้งเกิดอาการคลั่งและเตลิดเปิดเปิงไป เมื่อเป็นเช่นนั้นป้านิ่มจึงถามกับ ลุงมานิต (ยะสะกะ ไชยสร) ว่ามิ้งเคยผิดผีกับ แม็กซ์ พี่ชายของตัวเองหรือไม่ แม้ลุงมานิตไม่ยอมตอบ แต่หลังจากวันนั้นกิจการทุก ๆ อย่างของตระกูลยะสันเทียะ เริ่มพังทลายลงทีละน้อย เมื่อเหตุการณ์ทุกอย่างเริ่มเลวร้ายลง ความลับอันดำมืดของตระกูลก็เริ่มผุดขึ้นมาทีละน้อย สมัยก่อนตระกูลยะสันเทียะเคยรับจ้างฆ่าคนไม่เว้นวัน แม้เลิกราไปนานจนถึงยุคปัจจุบัน คนในตระกูลก็ยังประกอบอาชีพฆ่าสัตว์ ฆ่าหมา ฆ่าวัว ฆ่าควาย เพื่อเอามาชำแหละเนื้อขาย ซึ่งผิดกันกับตระกูลฝ่ายหญิงที่ทำอาชีพร่างทรง ถือศีล ประพฤติตนตามหลักศาสนา ด้วยความลับนี้จึงทำให้ป้านิ่มเชื่อมั่นว่า สิ่งที่อยู่ในร่างมิ้ง ต้องเป็นหนึ่งในเจ้ากรรมนายเวรพวกนี้แน่ จึงเร่งพยายามอัญเชิญย่าบาหยันให้มาทำพิธีไล่ผีและขอขมาเจ้ากรรมนายเวรให้ปลดปล่อยครอบครัวไป แต่ทุกอย่างก็สายเมื่ออยู่ดี ๆ ป้านิ่มก็เสียชีวิตลงจนทำให้ทุกคนเริ่มหมดหวัง
นางน้อยเป็นคนเดียวที่ไม่ยอมแพ้ เธอจึงจัดการหาหมอผีทำพิธีคุณไสย์ ไล่วิญญาณร้ายออกไปจากร่างมิ้ง นางน้อยใช้วิธีใดก็ไม่เป็นผล แต่ทุก ๆ ครั้งที่เธอทำพิธีกรรม ความลับที่ซ่อนเอาไว้ก็เริ่มผุดออกมาว่า จริง ๆ แล้ว นางน้อยคือคนที่ย่าบาหยันเลือกให้เป็นร่างทรงคนต่อไป แต่นางน้อยกลับปฏิเสธด้วยการใส่ยันต์ลงในรองเท้ารวมถึงเปลี่ยนศาสนาเป็นคริสต์ ทำให้ย่าบาหยันไม่เลือกเธอแต่ไปเลือกป้านิ่มแทน เมื่อเป็นเช่นนั้นนางน้อยจึงกลับไปหาย่าบาหยันที่เคยปฏิเสธไป เธอจัดพิธีกรรมรับขันธ์เพื่อรับเอาย่าบาหยันเข้ามา พร้อม ๆ กับผนึกวิญญาณร้ายไปพร้อมกันทีเดียว แต่แล้วผีร้ายกลับบังตา แป้ง (อรุณี วัฒฐานะ) ให้เข้าใจผิดว่าลูกของเธอหายไป เธอจึงพังยันต์เข้าไปหามิ้งเพื่อไปเอาลูกคืน แต่สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าคือมิ้งที่ทำลายยันต์ได้สำเร็จ มิ้งจึงลงมือฆ่าทุกคนที่อยู่ที่นั่น ก่อนบุกไปทำลายพิธีกรรมและฆ่าทุกคนที่ลานพิธีกรรมอย่างเลือดเย็น
นางน้อยที่รับเอาย่าบาหยันเข้ามาสำเร็จ จึงทำพิธีกรรมไล่ผีร้ายออกไปจากมิ้งตามลำพัง แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือมิ้งหลอกล่อให้นางน้อยตายใจ ก่อนใช้มีดแทงคอนางน้อยให้ล้มลงและเผาร่างนางน้อยทั้งเป็น พริบตาที่เพลิงลุกไหม้ กล้องที่ล้มลงไปก็จับภาพได้พอดีว่ามีตุ๊กตาสาปแช่งคนตระกูลยะสันเทียะวางอยู่ใกล้ ๆ และภาพก็ตัดลง
ทีมงานนำบันทึกสัมภาษณ์ป้านิ่มครั้งสุดท้ายก่อนเสียชีวิตมาเปิด ภาพที่ปรากฏคือป้านิ่มทำพิธีไหว้ย่าบาหยันตามปกติ แต่เมื่อไหว้เสร็จป้ากลับโยนถาดทิ้งแบบไม่พอใจ ทีมงานจึงถามป้าว่าทำไมทำเช่นนั้น ป้านิ่มจึงสารภาพว่า ตัวเธอเองยังไม่รู้เลยว่าย่าบาหยันเข้าร่างจริงหรือไม่ ก่อนหนีไปร้องไห้ตามลำพังเพียงคนเดียว
นักแสดง[แก้]
- นริลญา กุลมงคลเพชร รับบท มิ้ง
- สวนีย์ อุทุมมา รับบท นิ่ม (น้าของมิ้ง)
- ศิราณี ญาณกิตติกานต์ รับบท น้อย (แม่ของมิ้ง)
- ยะสะกะ ไชยสร รับบท มานิต (ลุงของมิ้ง)
- บุญส่ง นาคภู่ รับบท สันติ (เพื่อนของนิ่ม)
- อรุณี วัฒฐานะ รับบท แป้ง (ภรรยาของมานิต)
- ธนัชพร บุญแสง รับบท ลิซ่า (เพื่อนมิ้ง)
- ภัคพล ศรีรองเมือง รับบท โปรดิวเซอร์
- อัครเดช รัตนะวงค์ รับบท ป้อง (ลูกของแป้ง)
- ชัชวัฒน์ แสนเวียน รับบท ตากล้อง 1
- ยศวัศ สิทธิวงค์ รับบท ตากล้อง 2
- อานนท์ โล่ศิริปัญญา รับบท ตากล้อง 3
- กลางชล เชื้อขำ รับบท ตากล้อง 4
- ปูน มิตรภักดี รับบท แม็ค (พี่ชายของมิ้ง)
- ประพฤติธรรม คุ้มชาติ รับบท วิโรจน์ (พ่อของมิ้ง)
- เม็ด สุขบัว รับบท ยายตาบอด
งานสร้าง และการประชาสัมพันธ์[แก้]
ภาพยนตร์เรื่องนี้ มีสถานที่ถ่ายทำส่วนใหญ่อยู่ในจังหวัดเลย แถบภาคอีสานของประเทศไทย[6][7]
ภาพยนตร์เรื่องนี้เปิดตัวครั้งแรกในงานแถลงข่าว GDH Xtraordinary 2021 Line-up เมื่อวันที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2563 ณ พารากอนซีนีเพล็กซ์ ศูนย์การค้าสยามพารากอน โดยเปิดตัวว่าเป็นภาพยนตร์ภายใต้ความร่วมมือระหว่างไทยและเกาหลีใต้ โดยมีโปรดิวเซอร์คือ นา ฮง-จิน จากค่ายโชว์บอกซ์[8] ก่อนจะประกาศเปิดตัวอย่างเป็นทางการเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2564[9] และมีแผนเข้าฉายในเกาหลีใต้ช่วงเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2564[10] ต่อมาในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2564 ภาพยนตร์เรื่องนี้เริ่มมีความเคลื่อนไหว โดยได้เปิดเผยตัวอย่างแรก และอธิบายเนื้อเรื่องว่าเกี่ยวข้องกับคนทรง และความเชื่อของชาวไทยถิ่นอีสาน
ด้วยเนื้อหาของภาพยนตร์บางส่วนที่มีฉากไม่เหมาะสมอย่างการนำสุนัขมาชำแหละ หรือนำสุนัขลงไปต้มในน้ำเดือดทั้งเป็น ผู้สร้างภาพยนตร์ยังได้มีการขึ้นคำชี้แจงไว้ในช่วงท้ายของภาพยนตร์ว่าทั้งหมดเป็นเพียงเทคนิคการถ่ายทำ และไม่มีสัตว์ใด ๆ ได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิตจากการถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องนี้
การออกฉาย และรายได้[แก้]
ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับการซื้อขายในตลาดภาพยนตร์ยุโรป ผ่านทาง Finecut ลิขสิทธิ์ของภาพยนตร์เรื่องนี้ตกเป็นของ The Jokers สำหรับการเข้าฉายในฝรั่งเศส[11] และ Koch Films สำหรับการเข้าฉายในประเทศที่พูดภาษาเยอรมัน[12] และในช่วงเดือนกันยายน พ.ศ. 2564 ผู้ให้บริการสตรีมมิ่งภาพยนตร์สยองขวัญชื่อดังอย่าง Shudder และ เน็ตฟลิกซ์ ได้รับสิทธิ์สตรีมภาพยนตร์เรื่องนี้ในสหรัฐ เริ่มออกฉายสตรีมครั้งแรกเมื่อวันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2564[13]
ในแถบเอเชีย ภาพยนตร์เรื่องนี้ถูกหลายบริษัทซื้อไปเข้าฉายในหลายประเทศ เช่น Edko Films ในมาเก๊า กับฮ่องกง, MovieCloud ใน ไต้หวัน, Synca Creations ในญี่ปุ่น, Encore Films ในมาเลเซีย กับอินโดนีเซีย, Golden Village ในสิงคโปร์, M Pictures ในลาว กับกัมพูชา และ Lumix Media ในเวียดนาม[12] พร้อมทั้งกวาดเสียงวิจารณ์และรายได้ในหลายประเทศ เช่น เป็นภาพยนตร์ไทยที่ทำรายได้สูงสุดในรอบ 8 ปีที่สิงคโปร์, เป็นภาพยนตร์เรท R ที่ทำรายได้เปิดตัวสูงสุดแห่งปีที่ไต้หวัน และเป็นภาพยนตร์ไทยทำเงินสูงสุดตลอดกาลในอินโดนีเซีย แซงหน้าภาพยนตร์ พี่มาก..พระโขนง[14]
ภาพยนตร์เรื่องนี้เข้าฉายรอบปฐมทัศน์ในเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติแห่งพูช็อน ครั้งที่ 25 เมื่อวันที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2564[2] ต่อมาเข้าฉายในโรงภาพยนตร์เกาหลีใต้ เมื่อวันที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2564[3] ด้วยจำนวนโรงสูงถึง 1403 โรง[1] เปิดตัววันแรกขึ้นอันดับหนึ่งบอกซ์ออฟฟิศเกาหลีใต้ ด้วยยอดผู้ชม 129,917 คน แซงหน้าภาพยนตร์จากมาร์เวลสตูดิโอส์อย่างแบล็ค วิโดว์ ไปได้ในวันเดียวกัน หลังจากเข้าฉายได้ 4 วัน กลายเป็นภาพยนตร์สยองขวัญที่ทำรายได้สูงสุดในเกาหลีใต้ ด้วยรายได้ราว 2.67 ล้านเหรียญสหรัฐ และมียอดผู้ชมสะสมอยู่ที่ 403,019 คน[15] รายได้รวมตลอดการฉายในเกาหลีใต้อยู่ที่ 7.32 ล้านเหรียญสหรัฐ (ราว 250 ล้านบาท) และมียอดผู้ชมรวมทั้งสิ้น 831,126 คน
ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่สามารถเข้าฉายในไทยพร้อมกับเกาหลีใต้ได้ เนื่องจากสถานการณ์การระบาดทั่วของโควิด-19[ต้องการอ้างอิง] ภายหลังจีดีเอชได้ประกาศกำหนดเข้าฉายอย่างเป็นทางการในวันที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2564 โดยมีงานแถลงข่าวและเปิดให้ชมภาพยนตร์ในรอบสื่อ ณ โรงภาพยนตร์เอสเอฟเวิลด์ ซีเนม่า ศูนย์การค้าเซ็นทรัลเวิลด์ สามารถทำรายได้เปิดตัววันแรกในเขตกรุงเทพมหานคร ปริมณฑล และจังหวัดเชียงใหม่ ไปได้ 3.68 ล้านบาท (รายได้ทั่วประเทศ 8.69 ล้านบาท) กลายเป็นภาพยนตร์ไทยรายได้เปิดตัววันแรกสูงเป็นลำดับที่สอง ประจำปี พ.ศ. 2564[16] (ลำดับที่ 1 เป็นของ 4 KINGS อาชีวะ ยุค 90 ทำรายได้ 3.85 ล้านบาท) ภายหลังเข้าฉายได้ 4 วัน ทำรายได้ในเขตกรุงเทพมหานคร ปริมณฑล และจังหวัดเชียงใหม่ รวม 19.2 ล้านบาท (รายได้ทั่วประเทศ 40.02 ล้านบาท)[17]
สิ้นสุดวันหยุดสุดสัปดาห์ที่สอง หลังจากการเข้าฉายในเขตกรุงเทพมหานคร ปริมณฑล และจังหวัดเชียงใหม่ ทำรายได้รวม 38.59 ล้านบาท (รายได้ทั่วประเทศ 81.58 ล้านบาท)[18] สิ้นสุดวันหยุดสุดสัปดาห์ที่สาม ทำรายได้รวมในเขตกรุงเทพมหานคร ปริมณฑล และจังหวัดเชียงใหม่ 47.94 ล้านบาท (รายได้ทั่วประเทศ 101.09 ล้านบาท) กลายเป็นภาพยนตร์ไทยเรื่องแรกของปี พ.ศ. 2564 ที่ทำรายได้ทั่วประเทศทะลุ 100 ล้านบาท[19] สิ้นสุดโปรแกรมการฉาย หลังเข้าฉายไปได้ 6 สัปดาห์ ทำรายได้รวมในเขตกรุงเทพมหานคร ปริมณฑล และจังหวัดเชียงใหม่ 54.1 ล้านบาท (รายได้ทั่วประเทศ 112.19 ล้านบาท)
รางวัล[แก้]
| ปี | ผู้มอบรางวัล | สาขาที่เข้าชิง | ผู้ได้รับเสนอชื่อ | ผล |
|---|---|---|---|---|
| 2564 | เทศกาลภาพยนตร์นานาชาติพูช็อน ครั้งที่ 25[20] | ภาพยนตร์ยอดเยี่ยม | ร่างทรง | ชนะ |
| เทศกาลภาพยนตร์นานาชาติมานิแอติก 2021[21] | ชนะ | |||
| เทศกาลภาพยนตร์สยองขวัญและแฟนตาซีซาน เซบาสเตียน ครั้งที่ 32[22] |
ชนะ | |||
| เทศกาลภาพยนตร์สยองขวัญนานาชาติมอลินส์ 2021[23] | กำกับภาพยอดเยี่ยม | นฤพล โชคคณาพิทักษ์ | ชนะ | |
| 2565 | Fever Awards ครั้งที่ 5[24] | ภาพยนตร์ฟีเวอร์แห่งปี | ร่างทรง | ชนะ |
| นักแสดงนำหญิงสาขาภาพยนตร์ฟีเวอร์ | นริลญา กุลมงคลเพชร | ชนะ | ||
| Thailand Zocial Awards 2022[25] | Best Entertainment on Social Media สาขาภาพยนตร์ไทย | ร่างทรง | ชนะ | |
| คมชัดลึก อวอร์ด ครั้งที่ 18[26] | ภาพยนตร์ไทยยอดเยี่ยม | ชนะ | ||
| ผู้กำกับยอดเยี่ยม | บรรจง ปิสัญธนะกุล | เสนอชื่อเข้าชิง | ||
| นักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม | นริลญา กุลมงคลเพชร | ชนะ | ||
| นักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยม | บุญส่ง นาคภู่ | เสนอชื่อเข้าชิง | ||
| ยะสะกะ ไชยสร | เสนอชื่อเข้าชิง | |||
| นักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยม | สวนีย์ อุทุมมา | ชนะ | ||
| ศิราณี ญาณกิตติกานต์ | เสนอชื่อเข้าชิง | |||
| บทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม | บรรจง ปิสัญธนะกูล, ฉันทวิชช์ ธนะเสวี, ศิววุฒิ เสวตานนท์ | ชนะ | ||
| รางวัลชมรมวิจารณ์บันเทิง ครั้งที่ 30[27] | ภาพยนตร์ยอดเยี่ยม | ร่างทรง | เสนอชื่อเข้าชิง | |
| ผู้กำกับภาพยนตร์ยอดเยี่ยม | บรรจง ปิสัญธนะกุล | เสนอชื่อเข้าชิง | ||
| นักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม | นริลญา กุลมงคลเพชร | ชนะ | ||
| สวนีย์ อุทุมมา | เสนอชื่อเข้าชิง | |||
| นักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยม | ศิราณี ญาณกิตติกานต์ | เสนอชื่อเข้าชิง | ||
| นักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยม | บุญส่ง นาคภู่ | เสนอชื่อเข้าชิง | ||
| ยะสะกะ ไชยสร | เสนอชื่อเข้าชิง | |||
| บทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม | ร่างทรง | ชนะ | ||
| กำกับภาพยนตร์ยอดเยี่ยม | เสนอชื่อเข้าชิง | |||
| ลำดับภาพยนตร์ยอดเยี่ยม | เสนอชื่อเข้าชิง | |||
| ออกแบบงานสร้างยอดเยี่ยม | ชนะ | |||
| ดนตรีประกอบภาพยนตร์ยอดเยี่ยม | เสนอชื่อเข้าชิง | |||
| รางวัลสุพรรณหงส์ ครั้งที่ 30[28] | ผู้แสดงนำหญิงยอดเยี่ยม | นริลญา กุลมงคลเพชร | ชนะ | |
| ผู้แสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยม | สวนีย์ อุทุมมา | ชนะ | ||
| ผู้กำกับภาพยนตร์ยอดเยี่ยม | บรรจง ปิสัญธนะกูล | ชนะ | ||
| ผู้แสดงสมทบชายยอดเยี่ยม | บุญส่ง นาคภู่, ยะสะกะ ไชยสร | เสนอชื่อเข้าชิง | ||
| บทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม | ฉันทวิชช์ ธนะเสวี, ศิววุฒิ เสวตานนท์, บรรจง ปิสัญธนะกูล | ชนะ | ||
| ถ่ายภาพยอดเยี่ยม | นฤพล โชคคณาพิทักษ์ | ชนะ | ||
| ภาพยนตร์ยอดเยี่ยม | ร่างทรง | ชนะ | ||
| กำกับศิลป์ยอดเยี่ยม | อรรคเดช แก้วโคตร | ชนะ | ||
| ดนตรีประกอบยอดเยี่ยม | ชาติชาย พงษ์ประภาพันธ์ | ชนะ | ||
| ออกแบบเครื่องแต่งกาย | ชญานุช เสวกวัฒนา | ชนะ | ||
| ลำดับภาพยอดเยี่ยม | ธรรมรัตน์ สุเมธศุภโชค | เสนอชื่อเข้าชิง | ||
| เทคนิคการสร้างภาพพิเศษ | บริษัท กันตนา แอนนิเมชั่น สตูดิโอ จำกัด | ชนะ | ||
| บันทึกเสียงและผสมเสียง | นฤเบศ เปี่ยมใย | ชนะ | ||
| เทคนิคพิเศษการแต่งหน้า | พิเชษฐ วงศ์จันทร์สม | ชนะ |
ภาคต่อ[แก้]
จากความสำเร็จของภาพยนตร์ นาฮงจิน ผู้อำนวยการสร้าง ได้ประกาศข่าวให้เหล่าแฟน ๆ ในงาน SHOWBOX: Fun for Tomorrow ประกาศสร้างหนัง “ภาคต่อ” โดยจะใช้ชื่อเรื่องว่า “MINK” (มิ้ง)[29]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 "KOFIC, KOBIS (Korean Box Office Information System) The Medium box office (2021)". KOFIC. สืบค้นเมื่อ September 26, 2021.
- ↑ 2.0 2.1 Jeong Jin-wook (July 11, 2021). "'랑종' 부천국제판타스틱영화제서 세계최초 개봉" ['Rangjong' opens for the first time in the world at the Bucheon International Fantastic Film Festival]. News 1 (ภาษาเกาหลี). Naver. สืบค้นเมื่อ July 11, 2021.
- ↑ 3.0 3.1 Park Pan-seok (July 11, 2021). "나홍진 '랑종' 올여름 최고 화제작 등극 '블랙위도우' 제치고 예매율 1위" [Na Hong-jin's 'Rangjong' ranks first in ticket sales, surpassing 'Black Widow' to become the most talked-about film this summer]. Osen (ภาษาเกาหลี). Naver. สืบค้นเมื่อ July 11, 2021.
- ↑ "KOBIS (Korean Box Office Information System) All the films of Year 2021". KOFIC. สืบค้นเมื่อ September 26, 2021.
- ↑ ""ร่างทรง" ได้รับเลือกเป็นตัวแทนหนังไทยเสนอชื่อเข้าชิงออสการ์ ครั้งที่ 94". Komchadluek. 31 October 2021. สืบค้นเมื่อ 31 October 2021.
- ↑ Kim Ye-eun (July 19, 2021). "'랑종', 개봉 첫주 55만 돌파…손익분기점 넘었다" ['Rangjong' surpasses 550,000 in the first week of release... The break-even point has been exceeded]. Export News (ภาษาเกาหลี). Naver. สืบค้นเมื่อ July 19, 2021.
- ↑ "'The Medium' has its predecessor to thank for growing anticipation". koreajoongangdaily.joins.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-08-20.
- ↑ GDH เปิดตัว 5 ภาพยนตร์ใหม่ รับก้าวต่อไปในปีที่ 6 ของการขับเคลื่อนอุตสาหกรรมสร้างสรรค์ไทย
- ↑ Brzeski, Patrick (February 24, 2021). "Berlin: South Korea's Na Hong-jin to Produce Thai Horror Film 'The Medium'". The Hollywood Reporter. สืบค้นเมื่อ February 25, 2021.
- ↑ Seung-hyun, Song (3 June 2021). "Na Hong-jin's Thai-Korean film 'The Medium' coming to theaters in July". The Korea Herald (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 30 June 2021.
- ↑ Frater, Patrick (1 June 2021). "Trailer Drop Heralds Release of Thai-Korean Horror 'The Medium' (EXCLUSIVE)". Variety (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 9 July 2021.
- ↑ 12.0 12.1 "Bifan buzz title 'The Medium' is hot seller for South Korea's Finecut". Screendaily (ภาษาอังกฤษ). 16 July 2021. สืบค้นเมื่อ 16 July 2021.
- ↑ McAndrews, Mary Beth (2021-10-01). "'The Medium': Shudder Drops New Trailer For Thai Found Footage Horror Film". Dread Central (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2021-10-03.
{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์) - ↑ "The Medium Jadi Film Thailand Terlaris di Indonesia". CNN Indonesia (ภาษาอังกฤษ). 2021-11-03. สืบค้นเมื่อ 2021-10-04.
{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์) - ↑ Park Soo-in (July 18, 2021). "'랑종' 40만 관객 돌파, 개봉 4일째 손익분기점 달성" ['Rangjong' surpassed 400,000 audiences and reached break-even point on the 4th day of release]. Newsen (ภาษาเกาหลี). Naver. สืบค้นเมื่อ July 17, 2021.
- ↑ "รายได้หนังเข้าใหม่ 28 ตุลาคม 2564". Bangkok Critics Assembly. October 29, 2021. สืบค้นเมื่อ November 12, 2021.
- ↑ "รายได้หนังประจำสุดสัปดาห์ วันที่ 28 - 31 ตุลาคม 2564". Bangkok Critics Assembly. November 1, 2021. สืบค้นเมื่อ November 12, 2021.
- ↑ "รายได้หนังประจำสุดสัปดาห์ วันที่ 4 - 7 พฤศจิกายน 2564". Bangkok Critics Assembly. November 8, 2021. สืบค้นเมื่อ November 12, 2021.
- ↑ "'ร่างทรง' หลอน! แรง! ท่วมท้น! ขอขอบคุณคนดูทุกคนที่ร่วมกันสร้างปรากฏการณ์ทะลุ 100 ล้าน 18 วันฉาย ทำรายได้ 101.09 ล้านบาท". GDH. November 15, 2021. สืบค้นเมื่อ November 15, 2021.
- ↑ Kim Ji-eun (July 15, 2021). "4단계 속 부천영화제 폐막…장편 작품상에 '랑종'" [Closing of the Bucheon Film Festival in 4 stages... 'Rangjong' at the Best Feature Film Award]. Newsis (ภาษาเกาหลี). Naver. สืบค้นเมื่อ July 15, 2021.
- ↑ GDH559 (November 3, 2021). "'ร่างทรง' การันตีความหลอนสุดขั้ว! คว้ารางวัลภาพยนตร์ยอดเยี่ยมจากเทศกาล Maniatic 2021 Fantastic Film Festival". Facebook. สืบค้นเมื่อ November 3, 2021.
- ↑ GDH (November 7, 2021). "ย้ำความหลอนทั่วร่าง สร้างความเฮี้ยนทั่วโลก! 'ร่างทรง' คว้ารางวัล The Best Film จากเทศกาล San Sebastián Horror and Fantasy Film Week". Facebook. สืบค้นเมื่อ November 8, 2021.
- ↑ GDH (November 27, 2021). "'ร่างทรง' แพร่สะพัดความสะพรึงถึงชาวสเปน คว้ารางวัล 'ถ่ายภาพยอดเยี่ยม' หรือ Best Cinematography จากเทศกาลภาพยนตร์ MOLINS HORROR FILM FESTIVAL 2021". Facebook. สืบค้นเมื่อ November 27, 2021.
- ↑ Entertainment Report_2 (2022-02-08). "สุดอลังการ! มากันแน่น ทัพดารานักแสดง รับรางวัลคนดังสุดปังฟีเวอร์ Fever Awards 2021". ทรูไอดี. สืบค้นเมื่อ 2022-02-08.
- ↑ "THAILAND ZOCIAL AWARDS ครั้งที่ 10 งานประกาศรางวัลโซเชียลที่ยิ่งใหญ่ที่สุด". สปริงนิวส์. 2022-02-22. สืบค้นเมื่อ 2022-02-22.
- ↑ "ตัวเต็งมาแน่น! เปิดโผผู้เข้าชิง คมชัดลึก อวอร์ด ครั้งที่ 18". TrueID. 2022-02-25.
- ↑ Jeaneration (2022-07-27). "สรุปผลรางวัลชมรมวิจารณ์บันเทิง ครั้งที่ 30 "4Kings" นำ "เอหิปัสสิโก" ซิวหนังแห่งปี". ทรูไอดี. สืบค้นเมื่อ 2022-07-27.
- ↑ "ผลรางวัลสุพรรณหงส์ ครั้งที่ 30 "ร่างทรง" กวาดเพียบ "ญาดา - จ๋าย ไททศมิตร" คว้านักแสดงนำ". PPTV. 2022-09-25. สืบค้นเมื่อ 2022-09-27.
- ↑ "ไฟเขียวลุยสร้างภาคต่อ นาฮงจิน ผู้อำนวยการสร้าง "ร่างทรง" ประกาศสร้างภาคต่อ พร้อมชื่อเรื่องว่า "MINK" (มิ้ง) ตัวเอกของเรื่อง". Mango Zero (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2022-06-20.