รายพระนามรัชทายาทกรีซ

Standard and Arms of the Crown Prince of Greece

รายพระนามต่อไปนี้ รวบรวมบุคคลทั้งหมดที่เคยเป็นลำดับแรกในการสืบราชบัลลังก์กรีซ ไม่ว่าจะเป็นทายาทผู้มีสิทธิโดยตรงหรือทายาทโดยสันนิษฐาน ตั้งแต่ 1832 (ดูเพิ่มที่ มกุฎราชกุมารกรีซ) ตัวหนาหมายถึงบุคคลที่ได้รับราชบัลลังก์จริง

(ราชวงศ์วิตเตลส์บาค)

พระมหากษัตริย์	พระนามรัชทายาท	สถานะ	ความสัมพันธ์กับพระมหากษัตริย์	กลายเป็นรัชทายาท; สาเหตุ	เลิกเป็นรัชทายาท; สาเหตุ	ทายาทลำดับถัดไป, ความเกี่ยวข้องกับรัชทายาท
ออตโตที่ 1	มกุฎราชกุมารลุทโพลด์ คาร์ล	ทายาทโดยสันนิษฐาน	พระอนุชา	27 พฤษภาคม 1832; การจัดตั้งราชอาณาจักร	23 ตุลาคม 1862; พระเชษฐาถูกถอดจากราชสมบัติ	เจ้าชายอดาลด์เบิร์ด วิลเฮล์ม, 1832–1845, พระอนุชา
						เจ้าชายลุดวิก ลุทโพลด์, 1845–1862, พระโอรส

(ราชวงศ์กลึคส์บวร์ค)

พระมหากษัตริย์	พระนามรัชทายาท	สถานะ	ความสัมพันธ์กับพระมหากษัตริย์	กลายเป็นรัชทายาท; สาเหตุ	เลิกเป็นรัชทายาท; สาเหตุ	ทายาทลำดับถัดไป, ความเกี่ยวข้องกับรัชทายาท
พระเจ้าจอร์จที่ 1	มกุฎราชกุมารคอนสแตนติน	ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง	พระราชโอรส	2 สิงหาคม 1868; ประสูติ	18 มีนาคม 1913; เสวยราชย์	ไม่มี, 1868–1869
						เจ้าชายจอร์จ, 1869–1890, พระอนุชา
						เจ้าชายจอร์จ, 1890–1913, พระราชโอรส
พระเจ้าคอนสแตนติน	มกุฎราชกุมารจอร์จ	ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง	พระราชโอรส	18 มีนาคม 1913; พระราชบิดาขึ้นเสวยราชสมบัติ	11 มิถุนายน 1917; พระราชบิดาสละราชสมบัติ	เจ้าชายอเล็กซานเดอร์, 1913–1917, พระอนุชา
พระเจ้าอเล็กซานเดอร์	ว่าง			11 มิถุนายน 1917	25 ตุลาคม 1920
พระเจ้าคอนสแตนติน	มกุฎราชกุมารจอร์จ	ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง	พระราชโอรส	19 ธันวาคม 1920; พระราชบิดากลับคืนสู่ราชสมบัติ	27 September 1922; พระราชบิดาสละราชสมบัติ	เจ้าชายพอล, 1920–1922, พระอนุชา
พระเจ้าจอร์จที่ 2	เจ้าชายพอล	ทายาทโดยสันนิษฐาน	พระอนุชา	27 กันยายน 1922; พระเชษฐาขึ้นเสวยราชสมบัติ	1 เมษายน 1947; พระเชษฐาสวรรคต	เจ้าชายจอร์จ, 1922–1940, พระปิตุลา
						เจ้าชายคอนสแตนติน, 1940–1947, พระราชโอรส
พระเจ้าพอลที่ 1	มกุฎราชกุมารคอนสแตนติน	ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง	พระราชโอรส	1 เมษายน 1947; พระราชบิดาขึ้นเสวยราชสมบัติ	6 มีนาคม 1964; พระราชบิดาสวรรคต	เจ้าชายจอร์จ, 1947–1952, พระอัยกา
						เจ้าหญิงโซเฟีย, 1952–1962, พระขนิษฐา
						เจ้าหญิงไอรีน, 1962–1964, พระขนิษฐา
พระเจ้าคอนสแตนตินที่ 2	เจ้าหญิงไอรีน	ทายาทโดยสันนิษฐาน	พระขนิษฐา	6 มีนาคม 1964; พระเชษฐาขึ้นเสวยราชสมบัติ	10 กรกฎาคม 1965; พระมหากษัตริย์มีพระราชธิดา	เจ้าชายไมเคิล, 1964–1965, พระญาติ
						ว่าง, 1965; ไม่มีคนในราชวงศ์คนอื่นที่มีคุณสมบัติเหมาะสมเหลือในเวลานั้น
	เจ้าหญิงอเล็กเซีย	ทายาทโดยสันนิษฐาน	พระราชธิดา	10 กรกฎาคม 1965; ประสูติ	20 พฤษภาคม 1967; พระมหากษัตริย์มีพระราชโอรส	เจ้าหญิงไอรีน, 1965–1967, พระปิตุจฉา
	มกุฎราชกุมารเปาโลส	ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง	พระราชโอรส	20 พฤษภาคม 1967; ประสูติ	1 มิถุนายน 1973; ระบอบกษัตริย์ถูกล้มล้าง	เจ้าหญิงอเล็กเซีย, 1967–1969, พระเชษฐภคินี
						เจ้าชายนิโคลอส, 1969–1973, พระอนุชา

รัชทายาทอ้างสิทธิ์(ราชวงศ์กลึคส์บวร์ค)

พระมหากษัตริย์	พระนามรัชทายาท	สถานะ	ความสัมพันธ์กับพระมหากษัตริย์	กลายเป็นรัชทายาท; สาเหตุ	เลิกเป็นรัชทายาท; สาเหตุ	ทายาทลำดับถัดไป, ความเกี่ยวข้องกับรัชทายาท
อดีตพระเจ้าคอนสแตนตินที่ 2	มกุฎราชกุมารเปาโลส	ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง	พระราชโอรส	1 มิถุนายน 1973; ระบอบกษัตริย์ถูกล้มล้าง	รัชทายาทองค์ปัจจุบัน	เจ้าชายนิโคลอส, 1973–1995, พระอนุชา
						เจ้าหญิงมาเรีย โอลิมเปีย, 1996–1998, พระธิดา
						เจ้าชายคอนสแตนติน อเล็กโซส, 1998–ปัจจุบัน, พระโอรส

ดูเพิ่ม

• ดยุคแห่งสปาร์ต้า