รายพระนามผู้ปกครองซัคเซิน

ราชธิปไตย; แห่งซัคเซิน
	ราชาธิปไตยในอดีต
	รัฐ
	Coat of Arms of the Kingdom of Saxony 1806-1918.svg
	Royal coat of arms
	ฟรีดริช เอากุสต์ที่ 3
ปฐมกษัตริย์	ฮาดูกาโต
องค์สุดท้าย	ฟรีดริช เอากุสต์ที่ 3
อิสริยยศ	ฝ่าละอองธุลีพระบาท
เริ่มระบอบ	531
สิ้นสุดระบอบ	13 November 1918
ผู้อ้างสิทธิ์	เป็นที่ถกเถียง: เจ้าชายรือดีเกร์; or เจ้าชายอเล็กซานเดอร์

เจ้าผู้คัดเลือกแห่งซัคเซิน[แก้]

เจ้าผู้คัดเลือกแห่งซัคเซิน
ราชวงศ์อัสคาเนีย
พระรูป	พระนาม	เริ่มรัชกาล	สิ้นรัชกาล	หมายเหตุ
	รูดอล์ฟที่ 1	10 มกราคม 1356	11 มีนาคม 1356	ดยุคแห่งแซ็กซ์-วิทเทินเบิร์กตั้งแต่ 1298
	รูดอล์ฟที่ 2	11 มีนาคม 1356	6 ธันวาคม 1370	พระราชโอรส
	เวนเซล Wenzel	6 ธันวาคม 1370	15 พฤษภาคม 1388	พระอนุชา
	รูดอล์ฟที่ 3	15 พฤษภาคม 1388	9 มิถุนายน 1419	พระราชโอรส
	อัลเบรชที่ 3 Albrecht II	9 มิถุนายน 1419	12 พฤศจิกายน 1422	พระอนุชา
ราชวงศ์เวททิน
พระรูป	พระนาม	เริ่มรัชกาล	สิ้นรัชกาล	หมายเหตุ
	ฟรีดริชที่ 1 Friedrich I	6 มกราคม 1423	4 มกราคม 1428	มีพระสมัญญาว่า "ผู้โปรดปรานสงคราม" หลังราชวงศ์อัสคาเนียสายวิทเทนเบิร์กสิ้นสุดลงโดยปราศจากทายาท, รัฐผู้คัดเลือกถูกส่งต่อไปยังฟรีดริช มาร์เกรฟแห่งไมเซินและแลนด์กราฟแห่งทูริงเกียแห่งราชวงศ์เวททิน
	ฟรีดริชที่ 2 Friedrich II	4 มกราคม 1428	7 กันยายน 1464	มีพระสมัญญาว่า "ผู้อ่อนโยน" พระราชโอรสในฟรีดริชที่ 1 ปกครองร่วมกับเหล่าพระอนุชาในซัคเซิน but was the sole holder of the Electorate. Father of Ernest and Albert, founders of the Ernestine (continuing below) and Albertine Saxon lines (see section Albertine Dukes of Saxony above in this article).
ราชสกุลเออร์เนสไทน์
	แอร์นสต์ Ernst	7 กันยายน 1464	26 สิงหาคม 1486	พระราชโอรสในฟรีดริชที่ 2 ทรงแบ่งซัคเซินให้พระอนุชา, ได้ วิทเทินเบิร์ก, ไมเซินเหนือ, และทูริงเกียใต้. ได้รับทูริงเกียในค.ศ. 1482 ปกครองร่วมกับอัลเบิร์ตถึง 1485
	ฟรีดริชที่ 3 Friedrich III	26 สิงหาคม 1486	5 พฤษภาคม 1525	มีพระสมัญญาว่า "ผู้ทรงปัญญา" พระราชโอรสในแอร์นส์ เป็นผู้พิทักษ์มาร์ติน ลูเทอร์, แต่ทรงเป็นคาทอลิกมาตลอดพระชนม์ชีพ
	โยฮัน Johann	5 พฤษภาคม 1525	16 สิงหาคม 1532	มีพระสมัญญาว่า "ผู้มุ่งมั่น" พระอนุชาในฟรีดริชที่ 3 ทรงรับรองนิกายลูเทอรันในดินแดนนี้ 1527.
	โยฮัน ฟรีดริชที่ 1 Johann Friedrich I	16 สิงหาคม 1532	19 พฤษภาคม 1547	มีพระสมัญญาว่า "ผู้ใจกว้าง" พระราชโอรสในโยฮันผู้มุ่งมั่น ถูกปลดจากตำแหน่งโดยคาร์ลที่ 5 เนื่องจากบทบาทของพระองค์สงครามสมาลคาลดิก สิ้นพระชนม์ 1554.
ราชสกุลอัลเบอร์ไทน์
	มอริตซ์ Moritz	4 มิถุนายน 1547	11 กรกฎาคม 1553	พระญาติในโยฮัน ฟรีดริช, พระราชนัดดาในอัลเบรช นับถือนิกายลูเทอรัน, ทรงเป็นพันธมิตรจักรพรรดิคาร์ลที่ 5 เป็นปฏิปักษ์กับสันนิบาตสมาลคาลดิก ได้รับเลือกจากสายอัลเบอร์ไทน์ในค.ศ. 1547 หลังคาร์ลที่ชนะในยุทธการที่มึนลเบิร์ก
	เอากุสต์ที่ 1 August I	11 กรกฎาคม 1553	12 กุมภาพันธ์ 1586	พระอนุชา ได้รับการรับรองในฐานะเจ้าผู้คัดเลือก ทรงขับไล่ โยฮัน ฟรีดริชในค.ศ. 1554.
	คริสเตียนที่ 1	12 กุมภาพันธ์ 1586	25 กันยายน 1591	พระราชโอรส
	คริสเตียนที่ 2	25 กันยายน 1591	23 มิถุนายน 1611	พระราชโอรส
	โยฮัน เกออร์กที่ 1 Johann Georg I	23 มิถุนายน 1611	8 ตุลาคม 1656	พระอนุชา ปกครองระหว่างสงครามสามสิบปี, ซัคเซินเป็นพันธมิตรกับจักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์และกษัตริย์สวีเดน.
	โยฮัน เกออร์กที่ 2 Johann Georg II	8 ตุลาคม 1656	1 กันยายน 1680	พระราชโอรส
	โยฮัน เกออร์กที่ 3 Johann Georg III	1 กันยายน 1680	22 กันยายน 1691	พระราชโอรส
	โยฮัน เกออร์กที่ 4 Johann Georg IV	22 กันยายน 1691	27 เมษายน 1694	พระราชโอรส
	ฟรีดริช เอากุสต์ที่ 1 Friedrich August I	27 เมษายน 1694	1 กุมภาพันธ์ 1733	พระอนุชา ทรงหันมานับถือคาทอลิก 1697 เพื่อให้ครบคุณสมบัติในการรับราชสมบัติโปแลนด์. ทรงสวมมงกุฎของโปแลนด์ในค.ศ. 1697, การขึ้นครองราชย์ถูกโต้แย้งโดยสตานิสเลาส์ เลสซินสกี้ในค.ศ. 1704, ทรงถูกบังคับให้สละสิทธิ์ในค.ศ. 1706, กลับมาเป็นกษัตริย์ 1709 จนกระทั่งสวรรคต มีพระสมัญญาว่า "ผู้แข็งแรง".
	ฟรีดริช เอากุสต์ที่ 2 Friedrich August II	1 กุมภาพันธ์ 1733	5 ตุลาคม 1763	พระราชโอรส ทรงหันมานับถือคาทอลิก 1712 เป็นกษัตริย์โปแลนด์ 1734–1763. ได้รับฉายา ""ผู้อ้วนท้วม" หรือ (ในโปแลนด์) "ซัคเซิน"
	ฟรีดริช คริสเตียน Friedrich Christian	5 ตุลาคม 1763	17 ธันวาคม 1763	พระราชโอรส, นับถือคาทอลิก
	ฟรีดริช เอากุสต์ที่ 3 Friedrich August III	17 ธันวาคม 1763	20 ธันวาคม 1806	พระราชโอรส ทรงเป็นกษัตริย์กษัตริย์ซัคเซิน ในค.ศ. 1806 มีพระสมัญญาว่า "ผู้ทรงธรรม"

ราชอาณาจักรซัคเซิน[แก้]

ราชวงศ์เวททิน[แก้]

จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์สลายตัวในค.ศ. 1806 อิเล็กเตอร์แห่งซัคเซิน, พันธมิตรของนโปเลียน, จึงจัดตั้งราชอาณาจักรซัคเซินในค.ศ. 1806.

พระประมุข	ประสูติ	รัชกาล	สวรรคต	ปกครง	พระมเหสี	หมายเหตุ
ฟรีดริช เอากุสต์ที่ 1 (Friedrich August I der Gerechte)	23 ธันวาคม 1750	20 ธันวาคม 1806 – 5 พฤษภาคม 1827	5 พฤษภาคม 1827	ราชอาณาจักรซัคเซิน	อมาลี แห่งซไวน์บูร์เคิน-บริเคินเฟลด์ 17 มกราคม 1769 มันไฮม์ (ตัวแทน) 29 มกราคม 1769 เครสเดน (บุคคล) 4 พรระองค์	เป็น ดยุคแห่งวอร์ซอ 1807–1813 ไม่มีพระราชโอรส พระอนุชาครองราชย์ต่อ
แอนทอนผู้ใจดี (Anton der Gütige)	27 ธันวาคม 1755	5 พฤษภาคม 1827 – 6 มิถุนายน 1836	6 มิถุนายน 1836	ราชอาณาจักรซัคเซิน	มาเรีย แคโรลินาแห่งซาวอย 29 กันยายน 1781 สตูปิงลี (ตัวแทน) 24 ตุลาคม 1781 เดรสเดน (บุคคล) ไม่มี มาเรีย เทเรซ่าแห่งออสเตรีย 8 กันยายน 1787 ฟลอเรนซ์ (ตัวแทน) 18 ตุลาคม 1787 เดรสเดน (บุคคล) 4 พระองค์	ไม่มีพระโอรส พระภาติยะรับราชสมบัติต่อ
ฟรีดริช เอากุสต์ที่ 2 (Friedrich August II)	18 พฤษภาคม 1797	6 มิถุนายน 1836 – 9 สิงหาคม 1854	9 สิงหาคม 1854	ราชอาณาจักรซัคเซิน	มาเรีย แคโรลินาแห่งออสเตรีย 26 กันยายน 1819 เวียนนา (ตัวแทน) 7 ตุลาคม 1819 เดรสเดน (บุคคล) ไม่มี มาเรีย อันนาแห่งบาวาเรีย 24 เมษายน 1833 เดรสเดน ไม่มี	พระราชโอรสในเจ้าชายแม็กซิมิเลียนแห่งซีคเซิน ไม่มีพระราชโอรส พระอนุชาครองราชย์ต่อ
โยฮัน (Johann I)	12 ธันวาคม 1801	9 สิงหาคม 1854 – 29 ตุลาคม 1873	29 ตุลาคม 1873	ราชอาณาจักรซัคเซิน	อามาลี เอากุสเทอแห่งบาวาเรีย 10 พฤศจิกายน 1822 มิวนิค (ตัวแทน) 21 พฤศจิกายน 1822 เดรสเดน (บุคคล) 9 พระองค์	กลายเป็นผู้ปกครองภายใต้จักรวรรดิเยอรมันหลังการรวมชาติเยอรมัน ในค.ศ. 1871
อัลเบรชผู้ดีงาม (Albrecht der Gute)	23 เมษายน 1828	29 ตุลาคม 1873 – 19 มิถุนายน 1902	19 มิถุนายน 1902	ราชอาณาจักรซัคเซิน	คาโรลาแห่งสวีเดน 18 มิถุนายน 1853 เดรสเดน ไม่มี
เกออร์ค (Georg)	8 สิงหาคม 1832	19 มิถุนายน 1902 – 15 ตุลาคม 1904	15 ตุลาคม 1904	ราชอาณาจักรซัคเซิน	มาเรีย อันนาแห่งโปรตุเกส 11 พฤษภาคม 1859 ลิสบอน 8 พระองค์
ฟรีดริช เอากุสต์ที่ 3 (Friedrich August III)	25 พฤษภาคม 1865	15 ตุลาคม 1904 – 13 พฤศจิกายน 1918	18 กุมภาพันธ์ 1932	ราชอาณาจักรซัคเซิน	หลุยส์แห่งออสเตรีย 21 พฤศจิกายน 1891 เวียนนา (ทรงหย่าโดยพระราชกฤษฎีกาในค.ศ. 1903, หลังพระนามออกไปจากราชสำนัก) 7 พระองค์	พระมหากษัตริย์พระองค์สุดท้าย สละราชสมบัติโดยสมัครใจในการปฏิวัติเยอรมัน 1918–1919^[1]