รายชื่อแหล่งมรดกโลกในประเทศมาซิโดเนียเหนือ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

องค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (ยูเนสโก) ได้ขึ้นทะเบียนแหล่งมรดกโลกของประเทศมาซิโดเนียเหนือทั้งสิ้น 2 แหล่ง[1] เป็นแหล่งมรดกโลกทางธรรมชาติ 1 แหล่ง และแหล่งมรดกโลกแบบผสม 1 แหล่ง

สถานที่ที่ได้ขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลก[แก้]

แหล่งมรดกโลกทางธรรมชาติ[แก้]

*หมายเหตุ: ระบุชื่อสถานที่ตามที่ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก
สถานที่ ภาพ ที่ตั้ง ประเภท พื้นที่
(เฮกตาร์)
ปีขึ้นทะเบียน
(พ.ศ./ค.ศ.)
หมายเหตุ อ้างอิง
ป่าบีชโบราณและป่าบีชปฐมภูมิแห่งเทือกเขาคาร์เพเทียนและภูมิภาคอื่นของยุโรป
(ร่วมกับโครเอเชีย, เช็กเกีย, บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา, บัลแกเรีย, เบลเยียม, โปแลนด์, ฝรั่งเศส, ยูเครน, เยอรมนี, โรมาเนีย, สเปน, สโลวาเกีย, สโลวีเนีย, สวิตเซอร์แลนด์, ออสเตรีย, อิตาลี และแอลเบเนีย)
เทศบาลมาวรอวอ
และรอสตูชา

41°45′50.9″N 20°35′22.2″E / 41.764139°N 20.589500°E / 41.764139; 20.589500
ธรรมชาติ:
(ix)
98,124.96;
พื้นที่กันชน 294,716.32
2550/2007;
เพิ่มเติม 2554/2011,
2560/2017
และ 2564/2021
ป่าต้นบีชในประเทศมาซิโดเนียเหนือได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลกเมื่อ พ.ศ. 2564 1133[2]

แหล่งมรดกโลกแบบผสม[แก้]

*หมายเหตุ: ระบุชื่อสถานที่ตามที่ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก
สถานที่ ภาพ ที่ตั้ง ประเภท พื้นที่
(เฮกตาร์)
ปีขึ้นทะเบียน
(พ.ศ./ค.ศ.)
หมายเหตุ อ้างอิง
มรดกธรรมชาติและวัฒนธรรมของภูมิภาคออคริต
(ร่วมกับแอลเบเนีย)
เทศบาลออคริต
40°59′30.6″N 20°42′15.0″E / 40.991833°N 20.704167°E / 40.991833; 20.704167
ผสม:
(i), (iii), (iv), (vii)
94,728.6;
พื้นที่กันชน 15,944.4
2522/1979;
เพิ่มเติม 2523/1980,
2552/2009
และ 2562/2019
เมืองออคริตตั้งอยู่ริมฝั่งทะเลสาบออคริต เป็นหนึ่งในสถานที่ตั้งถิ่นฐานมนุษย์ที่เก่าแก่ที่สุดในยุโรป เดิมขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลกชนิดวัฒนธรรม จนกระทั่ง พ.ศ. 2562 จึงได้เสนอขึ้นทะเบียนร่วมกับประเทศแอลเบเนียในแหล่งมรดกโลกชนิดผสม 99[3]

สถานที่ที่ได้ขึ้นบัญชีรายชื่อเบื้องต้น[แก้]

มาซิโดเนียเหนือมีสถานที่ที่ได้รับขึ้นบัญชีรายชื่อเบื้องต้น (Tentative List) เพื่อพิจารณาเป็นแหล่งมรดกโลกในอนาคตทั้งสิ้น 4 แห่ง[1]

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 "World Heritage Properties in North Macedonia". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ 2023.
  2. "Ancient and Primeval Beech Forests of the Carpathians and Other Regions of Europe". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ 2023.
  3. "Natural and Cultural Heritage of the Ohrid region". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ 2023.