กินทามะ'

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
กินทามะ (ฤดูกาลที่ 5)
(กินทามะ (ฤดูกาลที่ 5))
ประเทศญี่ปุ่น
จำนวนตอน51
การออกอากาศ
เครือข่ายญี่ปุ่น ทีวีโตเกียว
ไทย
ออกอากาศ4 เมษายน พ.ศ. 2554 –
26 มีนาคม พ.ศ. 2555
ลำดับฤดูกาล
← ก่อนหน้า
ซีซั่น 4
รายชื่อตอน

ภาพยนตร์แอนิเมชั่นทางโทรทัศน์ชุด กินทามะ' (ญี่ปุ่น: 銀魂') สร้างขึ้นจากผลงานมังงะชุด "กินทามะ" ของฮิเดอากิ โซราจิ เนื้อหาในแอนิเมชั่นชุดนี้ยังคงกล่าวถึงชีวิตประจำวันอันยุ่งเหยิงของซากาตะ กินโทกิ ซามูไรเจ้าของร้านรับจ้างสารพัดกินจัง ชิมูระ ชินปาจิ ผู้ช่วยของกินโทกิ และคางุระ เด็กสาวจากต่างดาวที่มาอาศัยอยู่ที่ร้านรับจ้างสารพัด ทั้งสามคนต้องช่วยกันทำงานเพื่อหาเงินเป็นค่าเช่าบ้านและเอาตัวรอดท่ามกลางยุคสมัยแห่งความตกต่ำของซามูไร

แอนิเมชั่นชุดดังกล่าวนี้ถือเป็นภาพยนตร์แอนิเมชั่นทางโทรทัศน์ปีที่ 5 ของเรื่องกินทามะ ซึ่งออกอากาศตอนสุดท้าย (ตอนที่ 201) ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2553 ผลิตโดยบริษัทซันไรส์ กำกับรายการโดย โยอิจิ ฟูจิตะ ออกอากาศทุกวันจันทร์ทางสถานีโทรทัศน์ทีวีโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น โดยเริ่มตั้งแต่วันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2554 ถึงวันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2555 นอกจากนี้ยังมีการแพร่ภาพทางระบบอินเทอร์เน็ตแบบลิขสิทธิ์ถูกต้องผ่านทางเว็บไซต์ Crunchyroll [1]

สำหรับในประเทศไทย บริษัทโรส มีเดีย แอนด์ เอ็นเตอร์เทนเมนท์ ได้ซื้อลิขสิทธิ์ภาพยนตร์การ์ตูน กินทามะ' และวางจำหน่ายในรูปแบบดีวีดี 13 แผ่น ส่วนการออกอากาศทางโทรทัศน์นั้นมีออกอากาศครั้งแรกทางช่องทรูสปาร์ก ในชื่อเรื่องว่า กินทามะ อะโพสโทรฟี่ นอกจากนี้ยังเคยมีการออกอากาศทางช่องจีเอ็มเอ็มวัน ช่องจีเอ็มเอ็มแชนเนล และช่องแก๊งการ์ตูนแชนเนล

รายชื่อตอน[แก้]

ตอนที่ ชื่อตอน วันที่ออกอากาศครั้งแรก
01 (202) Haruyasumi Ake ha Mina Chotto Otona ni Mieru In English, หลังช่วงหยุดฤดูใบไม้ผลิทุกคนก็เริ่มดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้น 1 (春休み明けは皆ちょっと大人に見える) 4 เมษายน พ.ศ. 2554
หลังจากพักการออกอากาศตอนใหม่ไป 1 ปี ชินปาจิไปที่ร้านรับจ้างสารพัดอีกครั้ง ก็ได้พบว่าบรรดาคนที่เขารู้จักทั้งหมดล้วนเปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง เพราะเวลาในเรื่องได้ผ่านไปถึง 2 ปีโดยที่ตนเองไม่รู้เรื่องอะไรเลยแม้แต่น้อย 
02 (203) หลังช่วงหยุดฤดูใบไม้ผลิทุกคนก็เริ่มดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้น 2 (夏休み明けも皆けっこう大人に見える) 11 เมษายน พ.ศ. 2554
ฝันร้ายแห่งการข้ามเวลาของชินปาจิยังคงดำเนินต่อไปโดยมีฮิจิคาตะ โทชิโร่ แห่งชินเซ็นงุมิเป็นเพื่อนร่วมชะตากรรม จนกระทั่งในที่สุดพวกเขาทั้งสองก็ได้พบสาเหตุอันคาดไม่ถึงแห่งการข้ามเวลาครั้งนี้ 
03 (204) (年賀状は筆ペンでいけ)18 เมษายน พ.ศ. 2554
(カカオよりココロ)
ร้านรับจ้างสารพัดได้รับส.ค.ส. ปีใหม่จำนวนมากจากลูกค้า ทีมงานผลิตมังงะเรื่องกินทามะ และบรรดาคนรู้จักของร้านรับจ้างสารพัด / คางุระได้ช็อคโกแล็ตวันวาเลนไทน์มาจากโอทาเอะ (พี่สาวของชินปาจิ) เธอจึงคิดจะมอบช็อคโกแล็ตแก่กินโทกิและชินปาจิให้ได้ แต่ด้วยความอายเกินกว่าที่จะเอาช็อคโกแล็ตไปให้ตรงๆ เธอจึงไหว้วานให้ซึคุโยะและซัทจังช่วยหาทางเอาช็อคโกแลตไปให้ชาวร้านรับจ้างสารพัดด้วย 
04 (205) (食事はバランスを考えろ)25 เมษายน พ.ศ. 2554
(人は皆運命と戦う戦士)
ภารกิจสอดแนมของยามาซากิ ซางารุ แห่งกลุ่มชินเซ็นงุมิ ซึ่งต้องเผชิญกับความกดดันจากการทนกินแต่นมกล่องกับขนมปังถั่วแดง (อันปัง) เป็นเสบียงของตนเองตลอดภารกิจ / คอนโดได้รับคำชวนจากโอทาเอะให้ไปดูเบสบอลด้วยกัน แต่เมื่อถึงวันนัดปรากฏว่ามีอุปสรรคหลายอย่างมาขัดขวางเขาไว้ราวกับว่าฟ้าดินคอยกลั่นแกล้งตลอดเวลา 
05 (206) ถ้าคุยเรื่องสาวในโปสเตอร์ในร้านโปสเตอร์แล้วสับสนนักล่ะก็ เรียกพวกเธอว่าสาวป้ายโฆษณาดีกว่า (看板屋の看板娘はもう面倒なんで二枚の板と呼べ) 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2554
แคทเธอรีนถูกผู้ชายปอกลอกด้วยความฝันของเธอ ซึ่งได้แก่การเปิดร้านเหล้าตามความฝันของตนให้ดีเท่าเทียมกันร้านของโอโทเซะ 
06 (207) แว่นตาคือส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณ (メガネは魂の一部です) 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2554
เมื่อแว่นตาของนินจาสาวซัทจังแตกเพราะกินโทกิเป็นต้นเหตุ เขาจึงจำใจซื้อแว่นตาอันหนึ่งให้เธอใช้ไปพลางระหว่างเอาแว่นที่แตกไปซ่อม แต่เมื่อซ่อมแว่นตาเสร็จแล้วเธอกลับไม่รับแว่นอันเก่าคืนและจะขอใส่แว่นที่อันกินโทกิซื้อให้ตลอดไป ซึ่งแว่นที่เธอใส่อยู่นั้นไม่ได้ทำมาสำหรับระยะสายตาของเธอ ทำให้อาชีพนักกวาดล้างของเธอมีปัญหาและถูกเบื้องบนสั่งเก็บในที่สุด ซัทจังกลับรอดตายมาได้ในสภาพบาดเจ็บสาหัส ร้านรับจ้างสารพัดจึงหาทางคุ้มครองเธอจากเหล่านักลงทัณฑ์ของเบื้องบน โดยอาศัยความร่วมมือ (แบบจำใจ) ของฮัตโตริ เซ็นโซ เพื่อนร่วมอาชีพนินจาของซัทจัง 
07 (208) มีบางสิ่งบางอย่างที่ไม่อาจมองเห็นผ่านแว่นตาได้ (メガネじゃ見えないものがある) 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2554
การเผชิญหน้าระหว่างร้านรับจ้างสารพัด กับบรรดานักลงทัณฑ์ซึ่งมุ่งหวังจะสังหารซัทจังที่บ้านของฮัตโตริ เซ็นโซ 
08 (209) อย่าคิดว่าจะมีฉายตลอดไปพ่อแม่กับเงิน กับความหนุ่มสาว กับห้อง กับทีเชิร์ต กับฉันกับเธอ กับกินทามะอนิเมะ (いつまでもあると思うな以下略) 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

     ร้านรับจ้างสารพัดพยายามใช้ฉากเก่าๆ ในเรื่องมาออกอากาศซ้ำ โดยอ้างปัญหาการขาดแคลนงบประมาณการผลิต เนื้อหาแบ่งเป็นช่วงย่อยๆ 4 ช่วง
     ช่วงแรก เป็นมิวสิกวิดีโอของฮาเซงาว่า ซึ่งเป็นเพลงใหม่ที่แทรกอยู่ในตอนที่ 2 ของแอนิเมชั่นชุดนี้ (หากนับต่อเนื่องกับสี่ปีแรกจะนับเป็นตอนที่ 203)
     ช่วงที่สอง เป็นการนำเอา OVA Gintama: Shiroyasha Koutan มาตัดต่อออกอากาศใหม่ เพื่ออ้างว่าจะมีการสร้างกินทามะฉบับภาพยนตร์จอเงินเป็นเรื่องที่ 2 ต่อจากเรื่อง Gintama: Shinyaku Benizakura-Hen
     ช่วงที่สาม เป็นมุมตอบคำถามโดยฮิเดอากิ กินปาจิ ตัวละครของกินโทกิในนิยายเรื่อง 3-Nen Z-Gumi GinPachi-sensei

     ช่วงสุดท้าย เป็นการ์ตูนสั้นซึ่งรวมเอาบรรดาตัวละครในกินทามะมาเข้าฉากห้องเรียนในเรื่อง 3-Nen Z-Gumi GinPachi-sensei เนื้อหาเป็นการล้อเลียนเรื่องนารูโตะ นินจาจอมคาถา ซึ่งเป็นการ์ตูนในเครือชูเอฉะ สำนักพิมพ์ที่ตีพิมพ์มังงะชุดกินทามะ 
09 (210) Muhō no Machi ni Tsudou wa Kyahhō na Yatsu Bakari In English, ในเมืองที่ไร้ขื่อแป มักมีแต่พวกเฮฮาไปวันๆ มารวมตัวกัน (無法の街に集うはキャッホーな奴ばかり) 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

ภาคสี่ราชันย์สวรรค์แห่งคาบุกิโจ ตอนที่ 1:

     พีราโกะ เด็กสาวผู้มีฉายาในโลกใต้ดินว่า "มือสังหารพีราโกะ" ได้เข้ามาขอเป็นลูกน้องของกินโทกิเพื่อยืมกำลังของเขาไปช่วยล้างแค้นให้กับเพื่อนiร่วมแก๊งของตน ซึ่งถูกกลุ่มของจิโร่โจ 1 ในสี่ราชันย์สวรรค์ผู้ทรงอิทธิพลสูงสุดแห่งคาบุกิโจกวาดล้าง การพบกันของพีราโกะกับชาวร้านรับจ้างสารพัดได้นำไปสู่การปะทะกันกับลูกน้องของกลุ่มจิโร่โจ กินโทกิและพีราโกะเสียทีถูกคาซึโอะผู้เป็นลูกน้องคนสนิทของจิโร่โจจับตัวไป อีกด้านหนึ่งสีราชันย์สวรรค์ซึ่งประกอบด้วยโอโทเซะ ไซโก คาดะ และจิโร่โจ ได้ประชุมกันเพื่อหาทางระงับความตึงเครียดในคาบุกิโจซึ่งพร้อมจะบานปลายได้ตลอดเวลา ทั้งสี่ฝ่ายได้ตกลงกันว่า หากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเริ่มก่อความขัดแย้งขึ้นในเมืองแห่งนี้ จะต้องถูกอีกสามฝ่ายที่เหลือทำลายล้างจนสิ้นซาก 
10 (211) Hakaba de abareru no wa yūrei dake de nai In English, ไม่ใช่มีแต่ผีสางเท่านั้นที่ชอบอาละวาดอยู่ในสุสาน (墓場で暴れるのは幽霊だけではない) 6 มิถุนายน พ.ศ. 2554

ภาคสี่ราชันย์สวรรค์แห่งคาบุกิโจ ตอนที่ 2:

     พีราโกะเปิดเผยความจริงว่าตนเองเป็นลูกสาวของจิโร่โจซึ่งเขาได้ทอดทิ้งให้อยู่กับแม่ที่บ้านนอกมาโดยตลอด เหตุที่มายังคาบุกิโจก็เพื่อต้องการจะช่วยให้พ่อของเธอได้เป็นใหญ่และกลับมาเป็นพ่อคนเดิมของเธออีกครั้งหนึ่ง โดยใช้การทะเลาะของกินโทกิกับลูกน้องของจิโร่โจเป็นชนวนเหตุของสงครามที่กำลังจะเกิดขึ้น พร้อมทั้งยื่นข้อเสนอให้กินโทกิมาอยู่กับฝ่ายเธอเสีย มิฉะนั้นโอโทเซะซึ่งเป็นผู้มีพระคุณของกินโทกิจะกลายเป็นเป้าหมายของการกวาดล้าง กินโทกิปฏิเสธและกระโดดลงน้ำหนีไป
     วันรุ่งขึ้น ไซโกได้ถูกคาดะและพีราโกะข่มขู่ให้ร่วมมือกันทำลายกลุ่มของโอโทเซะตามข้อตกลงของสี่ราชันย์สวรรค์ โดยใช้ลูกชายของไซโกเป็นตัวประกัน พร้อมทั้งเปิดเผยว่าจิโร่โจมีปมในใจกับโอโทเซะเกี่ยวกับเรื่องของเทราดะ ทัตซึโกโร่ สามีของโอโทเซะที่ตายไปแล้วซึ่งเคยเป็นเพื่อนกับจิโร่โจมาก่อน
     จิโร่โจไปพบกับโอโทเซะตามลำพังที่สุสานของทัตซึโกโร่และจัดการเก็บเธอเสีย กินโทกิที่รอดตายมาได้พยายามจะมาช่วยโอโทเซะ แต่สิ่งที่เขาได้เห็นคือโอโทเซะนั่งจมกองเลือดอยู่หน้าหลุมศพของสามี กินโทกิที่โกรธถึงขีดสุดได้ต่อสู้กับจิโร่โจแต่พ่ายแพ้อย่างยับเยิน เขาพยายามคลานไปหาร่างของโอโทเซะ และนึกถึงบุญคุณที่เธอช่วยชีวิตเขาไว้เมื่อพบกันครั้งแรก ก่อนจะหมดสติไปในที่สุด 
11 (212) โซ่ตรวนของลูกผู้ชาย (侠の鎖) 13 มิถุนายน พ.ศ. 2554
ภาคสี่ราชันย์สวรรค์แห่งคาบุกิโจ ตอนที่ 3:
     โอโทเซะรอดตายมาได้ในสภาพบาดเจ็บสาหัส ไซโกได้บอกข่าวร้ายแก่ร้านรับจ้างสารพัดและลูกจ้างร้านสแน็คโอโทเซะว่าพลพรรคของราชันย์สวรรค์ที่เหลือจะรทำลายร้านของโอโทเซะให้พินาศในวันพรุ่งนี้ ข่าวดังกล่าวได้แพร่กระจายทั่วไปในหมู่ชาวเมือง ชินปาจิ คางุระ แคทเธอรีน ทามะ และซาดาฮารุ ได้กลับมาเก็บของออกจากร้านด้วยความเสียใจ ส่วนกินโทกิได้คาดคั้นเอาความจริงจากคาซึโอะ (ซึ่งกินโทกิช่วยเอาไว้หลังถูกพีราโกะแทงตกน้ำเพื่อใช้เป็นเหตุของสงคราม) ถึงเรื่องราวแต่หนหลังของโอโทเซะกับจิโร่โจ และได้ตัดสินใจที่จะไปเผชิญหน้ากับสี่ราชันย์สวรรค์เพียงคนเดียว พีราโกะได้สนทนากับจิโรโจผู้เป็นพ่อ และบอกว่ากินโทกิจะต้องกลับมาสู้อีกแน่ เพราะเขานั้นเหมือนกับจิโร่โจที่ผูกพันตัวเองไว้กับคำสัญญาที่ได้ให้ไว้แก่ทัตซึโกโร่
     กินโทกิแอบกลับเข้าไปที่ร้านของโอโทเซะเพื่อเอาของดูต่างหน้าทัตซึโกโร่ ผู้เป็นสามีของโอโทเซะ ติดตัวไปด้วย แต่ว่าชินปาจิ คางุระ แคทเธอรีน ทามะ ได้รออยู่ที่นั้นอยู่ก่อนแล้ว เพื่อขอร้องให้กินโทกิพาทั้งหมดไปต่อสู้ร่วมกัน ด้วยความจำนนต่อเหตุผลของคนทั้งสี่ กินโทกิจึงพาทุกคนทำสัญญาต่อหน้าป้ายวิญญาณของทัตซึโกโร่ว่า จะปกป้องสิ่งสำคัญทุกสิ่งของทัตซึโกโร่ไว้ให้จงได้
     วันรุ่งขึ้น พีราโกะและไซโกได้ระดมพลไปทำลายร้านของโอโทเซะ แต่กินโทกิและพรรคพวกได้รอรับมืออยู่ที่นั่น พร้อมประกาศสงครามเพื่อปกป้องร้านของโอโทเซะ 
12 (213) เมืองเหล็กกล้า (鉄の街) 20 มิถุนายน พ.ศ. 2554
ชาวเมืองคาบุกิโจที่มีสายสัมพันธ์กับร้านโอโทเซะและกลุ่มร้านรับจ้างสารพัดได้ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือครอบครัวโอโทเซะอย่างไม่คาดฝัน ทำให้สถานการณ์ของฝ่ายราชันย์สวรรค์ตกเป็นรอง ชินปาจิกับคางุระจับคู่ท้าดวลพีราโกะและไซโกและสามารถเอาชนะทั้งสองคนได้ กองกำลังชาวสวรรค์ของคาดะฉวยโอกาสตีตลบหลังกองกำลังราชันย์สวรรค์เพื่อยึดครองคาบุกิโจ โอโทเซะได้ปรากฏกายในสมรภูมิท่ามกลางความสิ้นหวังของชาวเมืองทุกคน กินโทกิ ชินปาจิ และคางุระจึงไปยังร้านของคาดะเพื่อทำศึกชี้ะตาคาบุกิโจ โดยกินโทกิให้ชินปาจิและคางุระแยกไปช่วยลูกชายของไซโกซึ่งถูกคาดะจับเป็นตัวประกัน ส่วนกินโทกิได้ท้าดวลกับจิโร่โจ แต่ก่อนจะถึงเวลานั้น ทั้งสองได้ร่วมมือกันต่อสู้กับองครักษ์ของคาดะอย่างดุเดือด 
13 (214) เป็นเกียรติที่ได้พบและรู้จัก (お控えなすって!) 27 มิถุนายน พ.ศ. 2554
เมื่อทุกอย่างคลี่คลายไปด้วยดี ทุกคนมุ่งหน้าตามไปสมทบกับกินโทกิ และจิโร่โจที่บาดเจ็บสาหัสกับการเข้าปะทะกับกองกำลังทหารชาวสวรรค์ของคาดะ ลูกผู้ชายทั้งสองคนต่างก็มีคำสัญญา และสิ่งที่ต้องปกป้องเหมือนกัน ความมุ่งมั่นของลูกผู้ชายจึงสามารถเอาชนะกองทัพคาดะไปได้ 
14 (215) ต่ำหรือสูง (丁か半か) 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2554
หลังจากการต่อสู้ที่เมืองคาบุกิสิ้นสุดลง คาดะก็ซมซานจนแทบจะเสียสติกลับมา และการต่อสู้ใหม่ก็เปิดฉากขึ้น ท่ามกลางการหักเหลี่ยม การหักหลังที่ซับซ้อนระหว่างกองโจรฮารุซาเมะกับพวกคามุอิ จนได้มาร่วมมือโดยบังเอิญกับทากาสุงิ ที่เป็นตัวแสบอีกคนหนึ่ง 
15 (216) ว่ากันตามตรงแล้ว เราไม่มีความทรงจำใดๆ เกี่ยวกับการไปทัศนศึกษาที่โรงงานเลยสักนิด (工場見学とか正直一つたりとも記憶に残ってねェ) 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2554
คางุระพาเพื่อนๆมาทัศนศึกษาที่ร้านรับจ้าง ซึ่งช่วงนี้ไม่มีงานรับจ้างเข้ามาเลย กินโทกิเลยแก้ปัญหาด้วยการสร้างเรื่องว่ากำลังประดิษฐ์แพทริออท แต่ก็ให้คำตอบที่พอใจกับเด็กๆไม่ได้ว่าแพทริออทเอาไว้ทำอะไร ไม่ว่าจะเป็นผู้ใหญ่คนไหนก็ไม่อาจอธิบายเรื่องงานที่ตัวเองทำอยู่ได้ การเปิดโรงงานแพทริออทจึงเกิดขึ้น 
16 (217) เมื่อมีครั้งที่สอง ก็ย่อมมีครั้งที่สาม (二度あることは三度ある) 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2554
กินโทกิและฮาเซงาว่าทำงานพิเศษเป็นผู้ดูแลสระว่ายน้ำโอเอโดะในช่วงฤดูร้อน ทั้งสองต้องรับมือกับปัญหาของเหล่าพวกบ้าแห่งคาบุกิโจที่มารวมตัวกันเล่นน้ำที่สระว่ายน้ำแห่งนี้ และต้องเครียดหนักยิ่งขึ้นไปอีกเมื่อพบว่าท่านโชกุนก็แอบมาเล่นน้ำที่นี่ด้วยเช่นกัน 
17 (218) เนื้อก้ามปูรสดีอาจทำให้สายสัมพันธ์ขาดสะบั้นได้ (カニのハサミは絆を断つハサミ) 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2554
โอโทเซะเอาปูมาฝากพวกกินโทกิ แต่ดันเอามาให้แค่ตัวเดียว สงครามการแย่งชิงปูจึงเริ่มขึ้น กินโทกิฉวยโอกาสช่วงไฟดับจกขาปูไปได้ก่อน ตามมาด้วยคางุระกินขาต่อไป ไม่ว่าชินปาจิจะทำยังไงก็ตามแผนชั่วของสองคนนี้ไม่เคยทัน 
18 (219) คนเรามักทำความเจ็บช้ำให้ผู้อื่นโดยไม่รู้ตัว (人はしらないうちに借りパクという罪を犯している) 1 สิงหาคม พ.ศ. 2554
คางุระได้เจอกับชายคนหนึ่งชื่ออิวามัตสึ นักมวยเก่าที่จะเข้ามาหากินในคาบุกิโจ โดยทำอาชีพเป็นนักถูกต่อย แค่จ่ายเงินก็สามารถต่อยได้ไม่อั้นใน 1 นาที แต่อิวามัตสึคิดผิดซะแล้วที่มาหากินในเมืองนี้ เมื่อคางุระพาไปหาลูกค้าที่ไม่ใช่คนปกติสักคน 
19 (220) ในห้องน้ำสาธารณะต้องเปลือยทั้งร่างกายและจิตใจ (銭湯では身も心も丸裸) 8 สิงหาคม พ.ศ. 2554
ในห้องอาบน้ำสาธารณะที่ตอนนี้เต็มไปด้วยปีศาจหน้าตาน่ากลัว แต่กลับสุภาพอ่อนโยน ถึงอย่างนั้นพวกกินโทกิยังหวาดกลัวอยู่ ยิ่งหาทางหนีก็ยิ่งไปไหนไม่ได้ การอาบน้ำถูหลังซึ่งเป็นการกระทำที่อ่อนโยน กลับนองไปด้วยเลือด เพราะความผิดพลาดครั้งแล้วครั้งเล่าของพวกชินเซ็นงุมิที่ร่วมชะตากรรมอยู่ด้วย 
20 (221) อายุขัยไร้กำหนด (寿限無) 15 สิงหาคม พ.ศ. 2554
ท่านโชกุนออกคำสั่งให้ตระกูลยางิวดูแลลิงน้อยนิสัยเสียตัวหนึ่งให้เป็นลิงที่สุภาพเรียบร้อย คิวเบเป็นคนรับหน้าที่ดังกล่าวและได้ตั้งชื่ออันยาวเหยียดให้แก่ลิงตัวนั้น ก่อนที่ท่านโชกุนจะเรียกลิงตัวนั้นคืนไปเพื่อมอบให้เป็นของขวัญแก่หลานชายคนหนึ่งของตน 
21 (222) ชื่อคือสิ่งที่บ่งบอกถึงตัวตน (名は体を表す) 22 สิงหาคม พ.ศ. 2554
ลิงน้อยที่คิวเบเคยดูแลได้หนีจากหลานของท่านโชกุนเพราะทนคิดถึงคิวเบไม่ไหว โทโจ อายุมุ ผู้เป็นข้ารับใช้ของตระกูลยางิวจุงขอให้ร้านรับจ้างสารพัดช่วยตามหาลิงน้อยด้วยอีกแรง 
22 (223) สภาพครอบครัวของลุงนั้นรุนแรง แต่จิตใจนั้นนุ่มนวล (おっさんの家庭事情はハード ハートはソフト) 29 สิงหาคม พ.ศ. 2554
คาซึระปลอมตัวเป็นแม่บ้านประจำบ้านของมัตสึไดระ คาตาคุริโกะ เจ้ากรมตำรวจของเอโดะ และได้เข้าไปเกี่ยวข้องกับปัญหาความไม่เข้าใจกันระหว่างพ่อกับลูกสาวในบ้านมัตสึไดระ 
23 (224) สีน้ำเงิน และสีแดงแห่งความสุขสันต์ (青と赤のエクスタシー) 5 กันยายน พ.ศ. 2554
กินโทกิเอาเครื่องเล่นวิดีโอรุ่นเก่าไปแลกเครื่องเล่นดีวีดีแบบบลูเรย์ ซึ่งมีแผ่นบลูเรย์ผีสิงติดมาด้วย โดยด้านในโปรแกรมไวรัสมีรูปผู้หญิงอมทุกข์ที่มาขออาศัยอยู่ในทีวีร้านรับจ้างสารพัด กินโทกิเลยต้องแก้ปัญหาด้วยการย้ายเธอไปอยู่ในเนวิเกเตอร์รถมอเตอร์ไซค์ส่งของ 
24 (225) ถึงพวกตัวละครในเรื่อง "Prison Break" ฤดูกาลที่ 2 จะพากันแหกคุกได้แล้วก็เถอะ แต่ชื่อเรื่องที่ว่ามาก็ยังคงใช้ได้อยู่เพราะคนดูยังรู้ว่านี่คือเรื่องราวในสังคมคนคุกอยู่ดี (プ○ズンブ×イクシーズン2って確かにもうプリ××ブレ○クしてるけどあれはこの腐った社会がプリズンってことだからプ○ズンブ×イクでいいんだよ) 12 กันยายน พ.ศ. 2554
กินโทกิถูกผู้คุมคุกในเมืองเอโดะยัดข้อหาโดยที่ไม่ได้ทำอะไรผิด จนต้องไปติดคุกอยู่ระยะหนึ่ง แต่เมื่ออยู่ในคุกแล้ว ปรากฏว่ากินโทกิได้กลายเป็นขาใหญ่ในหมู่พวกนักโทษไปเสียได้ 
25 (226) คนเราทุกคนชอบเป็นเด็กน้อยสวมชุดนอน (人は皆パジャマっ子) 19 กันยายน พ.ศ. 2554
ในที่สุดกินโทกิก็สืบจนรู้ว่า ที่หัวหน้าผู้คุมไม่อยากให้ปู่ได้พบกับลูกนั้น เพราะว่าลูกของปู่ตายไปนานแล้ว และคนที่เขียนจดหมายตอบปู่มาตลอดก็คือตัวเขาเอง และไม่อยากให้ปู่รู้ว่าลูกชายตาย เพราะเขาได้เรียนรู้ว่า นี่เป็นความหวังสุดท้ายของคนที่อยู่ในเรือนจำแห่งนี้ 
26 (227) การร่วมแรงร่วมใจของคนต่างค่าย ก็เหมือนเอาเอเลี่ยนมาจับคู่กับพรีเดเตอร์นั่นแหละ (コラボにはエイリ○ンVSプ×デターがあるのも覚えておけ) 26 กันยายน พ.ศ. 2554
ตอนพิเศษ "SKET DANCE X GINTAMA" : สามตัวละครเอกจากการ์ตูนชุด "สเก็ต ดานซ์" ข้ามฝั่งมาพบกับชาวร้านรับจ้างสารพัดทั้งสาม เพื่อชิงความเป็นอันดับหนึ่งแห่งความเป็นร้านรับจ้างสารพัด 
27 (228) ความรักนั้นไม่มีบวกหรือลบ (愛にプラスもマイナスもなし) 3 ตุลาคม พ.ศ. 2554
โอทาเอะพบว่าชินปาจิติดเกมจีบสาวอย่างหนักจนหลงรักหญิงสาวในเกม ทำให้กินโทกิต้องเล่นเกมจีบสาวเกมเดียวกับชินปาจิ ตามคำแนะนำของคอนโด้ เพื่อหาทางทำให้ชินปาจิกลับมาเป็นปกติให้ได้ 
28 (229) Wataru Seken wa Ai bakari In English, โลกหน้ามีแต่ความรัก (渡る世間は愛ばかり) 10 ตุลาคม พ.ศ. 2554
กินโทกิเข้าร่วมการแข่งขันเกมจีบสาวในที่เดียวกันกับชินปาจิ เพื่อทำลายภาพมายาของหญิงสาวในเกมที่ทำให้ชินปาจิติดเกมอยู่ แต่ในระหว่างการแข่งขันที่กินโทกิกำลังจะเป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำ แต่ด้วยความรักแบบผู้ใหญ่ที่มองความจริงและกล้ายอมรับในความเปลี่ยนแปลงของคนรัก ทำให้ชินปาจิพ่ายแพ้ 
29 (230) Koko no Taitoru mo Mēru no Taitoru mitaina Toko mo Kangaeru no Mendokusa In English, เวลาคิดถึงหัวเรื่องของเมล์แล้วมีเมล์โผล่มาทันทีมันน่ารำคาญเป็นบ้า (ここのタイトルもメールのタイトルみたいなトコも考えるのメンド臭) 17 ตุลาคม พ.ศ. 2554
สามหน่อแห่งร้านรับจ้างสารพัดได้เครื่องโทรศัพท์มือถือมาใช้โดยบังเอิญ คางุระได้เพื่อนประหลาดจากเมล์ทางโทรศัพท์ในขณะเดียวกับที่กินโทกิและชินปาจิได้รับเมล์ประหลาด ซึ่งมีข้อความทวงคืนโทรศัพท์มือถือ... 
30 (231) Sōshiki tte Hajimete Iku to Igai to Minna Akarukute Bikkuri suru In English, เวลาไปงานศพเนี่ย คนในงานมักแจ่มใสผิดคาดจนน่าตกใจ (葬式って初めていくと意外とみんな明るくてビックリする) 24 ตุลาคม พ.ศ. 2554
ร้านรับจ้างสารพัดและชินเซ็นงุมิไปร่วมงานศพของคุณลุงเจ้าของร้านอาหารชุด ระหว่างงานศพนั้นกินโทกิและฮิจิคาตะต้องพบกับความสยองขวัญ เมื่อเห็นวิญญาณของเจ้าของร้านลุกขึ้นมาจากโลงเพื่อดูงานศพของตัวเอง 
31 (232) Wasureppoi Yatsu wa Wasureta Koro ni Yattekuru In English, คนที่ถูกลืมมักโผล่หน้าเมื่อเราลืมเขาไปเสียสนิทเรียบร้อยแล้ว (忘れっぽい奴は忘れた頃にやってくる) 31 ตุลาคม พ.ศ. 2554
คาซึระขอร้องให้ร้านรับจ้างสารพัดสืบเรื่องการหายไปของเอลิซาเบธ แต่ผลของการสืบเรื่องราวทำให้ทั้งหมดได้พบกับหญิงสาวปริศนาในชุดเอลิซาเบธ และความจริงบางอย่างเกี่ยวกับเอลิซาเบธที่คาดไม่ถึง 
32 (233) Uchuu Bururun Taijaiki In English, บันทึกการพำนักแบบสุดกู่ในอวกาศ (宇宙ブルルン滞在記) 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554
ซากาโมโต้ ทัตซึมะและมุตซึปรากฏตัวต่อหน้าคาซึระและร้านรับจ้างสารพัด เพื่อให้ทั้งหมดร่วมกันหาทางบุกเขาไปในฐานทัพของเผ่าเร็นโฮเพื่อยับยั้งแผนการยึดครองโลกของคนเหล่านี้ 
33 (234) สมบัติของเราอาจดูเป็นขยะในสายตาของผู้อื่น (千両箱とガラクタの箱) 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554
หลังถูกพวกเร็นโฮจับได้ กินโทกิ คาซึระ และซากาโมโต้ก็ตัดสินใจต่อสู้เพื่อที่จะหยุดแผนการยึดครองโลกของดาร์ธเวเดอร์ โดยมีเพื่อนช่วยกันทุกทาง แล้วก็ยังได้รู้ว่าแท้ที่จริงแล้ว อลิสซาเบธไม่ได้เปลี่ยนไป ยังคงเป็นเพื่อนคนเดิมที่เขาไว้ใจ และกำลังหาทางช่วยโลกเช่นกัน 
34 (235) ดวงดาวที่ว่างเปล่า  
การเจรจาของซากาโมโต้สำเร็จ พวกเร็นโฮที่อึดอัดกับการถูกจูงจมูกมานานได้เห็นธาตุแท้ของดาร์ธเวเดอร์ที่มองพวกเขาเป็นแค่เครื่องมือ เพื่อทำตามความต้องการของตัวเองเท่านั้น พวกเร็นโฮจึงช่วยพวกกินโทกิโจมตีดาวตัวเอง แต่ทว่าดาวเร็นโฮกลับกลายร่างเป็นหุ่นยนต์ยักษ์ ส่วนยานไครินมารุก็กลายร่างเป็นหุ่นรบยักษ์ไปด้วย การต่อสู้ครั้งใหญ่ที่เดิมพันด้วยอนาคตของโลกจึงเริ่มต้นขึ้น 
35 (236) อย่าพูดคำว่าลาก่อน  
ทุกคนร่วมมือกันต่อสู้ด้วยหุ่นรบไคเอ็น และวางแผนให้ฟุมิโกะเข้าไปทำลายซากิ ซึ่งเป็นสมองที่ควบคุมทุกอย่าง ชัยชนะจึงตกเป็นของชาวโลก และเร็นโฮ แต่อลิซาเบธก็ตัดสินใจจะไม่กลับไปที่โลกกับคาซึระ เพราะอยากใช้อิสระที่ทุกคนต่อสู้เพื่อให้ได้มาฟื้นฟูดวงดาวกับพวกเร็นโฮ 
36 (237) พาผมไปเล่นสกีด้วยคนนะครับ  
พวกชินเซ็นงุมิถูกหัวหน้าหลอกให้มาเที่ยว แต่ที่แท้ก็คือ มาคุ้มกันโชกุนที่เกิดจะอยากมาเล่นสกี แต่ความวุ่นวายก็เริ่มขึ้นเมื่อมีพวกคุณกินเข้ามาพัวพันด้วย การเล่นสกีธรรมดากลายเป็นสกีหลุดโลกที่ใช้มนุษย์เป็นบอร์ด และพลัดหลงกันในที่สุด พวกชินเซ็นงุมิจะต้องพยายามหาตัวโชกุนกลับมาให้ได้ 
37 (238) คนที่เป็นเจ้าของโรงแรมเนี่ยจะพักที่โรงแรมของตัวเองได้ไหมนะ!?  
ในระหว่างการตามหาโชกุน และคอนโด้ พวกกินโทกิต้องเจอกับสัตว์ประหลาดมากมาย แถมพอเจอกับโชกุนแล้วก็ยังมาเจอกับปัญหากลิ่นเหม็นๆ จนทำให้โชกุนต้องอับอายครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ในที่สุดก็สามารถเอาชีวิตรอดกลับมาได้เพราะกำลังเสริมที่ตามมาช่วยไว้ทัน 
38 (239) ถึงจะเป็นงานเฮฮาส่งท้ายปี แต่ก็ไม่ควรเฮมากเดี๋ยวจะฮาไม่ออก  
กินโทกิเมามายหมดสติในช่วงฉลองปีใหม่ และต้องช็อคเมื่อรู้ว่าเขาได้บรรดาสาวๆในกินทามะและป้าแก่โอโทเซะเป็นภรรยา (รวมทั้งฮาเซงาว่า) เขาจึงต้องรับผิดชอบดูแลทุกคนโดยต้องหาทางสับรางไม่ให้แต่ละคนรู้ซึ่งกันและกันว่าคนอื่นที่เหลือก็เป็นภรรยาของเขาเช่นกัน 
39 (240) คนเราบางครั้งก็ต้องลืมเรื่องบางเรื่องเพื่อจะได้ก้าวต่อไป  
เหล่าภรรยาของกินโทกิได้นัดไปดูหนังในวันเดียวกันสถานที่เดียวกันแล้วทีนี้กินโทกิจะทำเช่นไร... 
40 (241) มนุษยชาติทุกคนล้วนแต่ชอบทำตัวเองให้ดูดี  
ร้านรับจ้างสารพัดช่วยงานร้านโฮสท์คลับทาคามากาฮาระในการต้อนรับแขกคนสำคัญ และได้ให้ฮาเซงาว่า โอทาเอะ คอนโด้ ฮิจิคาตะและโอคิตะมาช่วยอีกแรง 
41 (242) สาวๆมักชอบเบจิต้า ส่วนหนุ่มๆมักชอบพิคโกโร่  
เพราะโอทาเอะได้เที่ยวไปป่าวประกาศเชิญชวนคนรู้จักให้มาร่วมสังสรรค์กันที่ร้านทาคามากาฮาระเปิดใหม่ ทุกคนก็เลยแห่กันมาเต็มร้าน สร้างความปั่นป่วนวุ่นวาย พวกชินปาจิต้องพยายามหาทางควบคุมเหตุการณ์ แต่ก็ไม่ได้ผล เมื่อมาดามเดินทางมาถึง กลับถูกพวกขี้เมาอาละวาดจนกู่ไม่กลับ 
42 (243) จงวาดภาพบนผืนผ้าที่เรียกว่าการ์ตูน ด้วยพู่กันที่เรียกว่าชีวิต  
ฮอนดะ บรรณาธิการที่ต้องมารับผิดชอบการ์ตูนเรื่องกินทาแมน ซึ่งประวัติของบรรณาธิการแต่ละคนที่รับผิดชอบเรื่องนี้ ต่างสติแตกไปตามๆกัน เขาเลยจะหานักเขียนหน้าใหม่มารับหน้าที่แทน แต่ที่ได้มากลับมาเป็นชาจิ นักโทษชายที่ร่วมกันเขียนกับกินโทกิ จนได้เนื้อเรื่องสุดแหวกแนวจนจินตนาการไม่ถึง จากที่จะหาคนมาช่วย ฮอนดะเลยประสาทกินก่อนจะได้ทำกินทาแมนด้วยซ้ำ 
43 (244) Check it out!!  
เท็ตซึโนะสุเกะ ลูกเมียน้อยในตระกูลดังอย่างตระกูลซาซากิ ถูกเอามายัดเยียดให้ชินเซ็นงุมิดูแล ทั้งๆที่พี่ชายของเท็ตซึโนะสุเกะ เป็นถึงหัวหน้าหน่วยมิมาวาริงุมิ ที่มีแต่ตำรวจผู้รากมากดี และมีแผนการบางอย่าง เท็ตสึโนะสุเกะที่ไม่เอาไหน เกเรไปวันๆ กลับเริ่มเปลียนแปลงตัวเองเพราะฮิจิคาตะ ลูกพี่คนใหม่ของเขา 
44 (245) เด็กนรกปะทะเด็กเหลือขอ  
เท็ตซึโนะสุเกะที่กลับตัวกลับใจ รับงานแรกจากลูกพี่ของเขา ด้วยการนำจดหมายไปส่งให้กับพี่ชายของฮิจิคาตะ แต่กลับเจอแก๊งอันธพาลเจเคระที่เขาเคยอยู่กลับมาเล่นงาน เพราะรู้ว่าเขาหักหลังมาอยู่กับพวกตำรวจ ส่วนกินโทกิก็ได้รับจ้างจากอิซาบุโร่ให้มาทำงานสืบโดยเข้ามาอยู่ในแก๊งอันธพาล ทำให้พวกชินเซ็นงุมิรีบตามมาเพื่อจะช่วยเท็ตซึโนะสุเกะ แต่กลับถูกอิซาบุโร่ขวาง เพราะเขาคิดจะกำจัดทั้งแก๊งเจเคระและเท็ตซึโนะสุเกะไปพร้อมๆกันเลย 
45 (246) เทศกาลอาละวาดของเหล่าเด็กแสบ  
ฮิจิคาตะสู้แบบเอาชีวิตเข้าแลกเพื่อไม่ให้อิซาบุโร่พาพวกบุกเข้าไปถล่มกลุ่มเจเคระ รวมไปถึงเท็ตซึโนะสุเกะได้ แต่สุดท้ายทุกอย่างก็เป็นแผนการล่อให้ฮิจิคาตะเข้าไปติดกับ โชคดีที่มีสุดแสบอย่างกินโทกิร่วมวงด้วยอยู่แล้ว ทำให้ฮิจิคาตะมีพวกช่วยอาละวาดจนสมใจ 
46 (247) จดหมายจากเด็กเหลือขอ  
กินโทกิซ้อนแผนตลบหลังแกล้งทำเป็นจะต่อสู้กับฮิจิคาตะ แท้ที่จริงเป็นการตบตาก่อนจะช่วยเท็ตซึโนะสุเกะด้วยวิธีการหวาดเสียว เมื่อตัวประกันปลอดภัยแล้ว การต่อสู้ของจริงจึงได้เริ่มต้นขึ้น สุดท้ายอิซาบุโร่ก็ต้องแพ้ไป แต่ทั้ง 2 ฝ่ายก็มีความผิดทั้งคู่ เลยยอมตกลงกันด้วยดีเพื่อปิดคดีในครั้งนี้ 
47 (248) มาดาโอะก็ใช่ว่าจะเป็นคนที่ไม่มีโชคเอาซะเลย  
 
48 (249) เวลาส่งของกรุณาส่งของด้วยความรวดเร็ว  
เกโดมารุที่ไม่ได้ออกตั้งนานเกือบ 2 ปีแล้ว กลับมาอีกครั้งเพื่อขอความช่วยเหลือ โดยให้พวกกินโทกิไปช่วยหาของขวัญวันคริสมาสต์ให้กับเจ้านายแต่แทนที่จะได้ของขวัญ กลับหลงเข้าไปในโลกปีศาจ จนเกือบเอาชีวิตไม่รอด แต่ก็ทำให้เกโดมารุ เข้าใจคำว่าการมอบของขวัญให้กันในแบบของมนุษย์ 
49 (250) ผู้ใหญ่บางคนมักชอบเล่นมุขตอนให้เงินแต๊ะเอียปีใหม่  
เนื่องในวันปีใหม่เหล่าร้านสารพัดรับจ้างจึงมาคุยกันเรื่องแต๊ะเอีย 
50 (251) หากเผลอหลับในโต๊ะอุ่นขา ระวังผิวจะไหม้ได้นะครับ  
คณะกินทามะมานอนซุกตัวในโต๊ะอุ่นขาที่มีหลุมดำคอยดูดวิญญาณอยู่ 
51 (252) ขอโทษด้วยนะครับ/คะ  
ชาวกินทามะมาร่วมขอโทษผู้ชมส่งท้ายซี่ซั่น5 


เพลงเปิดและเพลงปิดรายการ[แก้]

สำหรับเพลงเปิดรายการและเพลงปิดรายการประกอบด้วยรายชื่อเพลงดังต่อไปนี้

เพลงเปิดรายการ
  1. โทเง็นเคียว เอเลี่ยน (ญี่ปุ่น: 桃源郷エイリアンทับศัพท์: Tōgenkyō Eirian; Tōgenkyō Alien; "สวนสวรรค์ของเอเลี่ยน") โดย serial TV drama (ตอนที่ 202-227)
  2. ไดเล็มมา (ญี่ปุ่น: ジレンマโรมาจิJirenma; Dilemma; "ช่วงวิกฤต") โดย ecosystem (ตั้งแต่ตอนที่ 228 เป็นต้นไป)
เพลงปิดรายการ
  1. ซามูไรฮาร์ท (ซัมไลค์อิทฮ็อต!!) (ญี่ปุ่น: サムライハート (Some Like It Hot!!)โรมาจิSamurai Hāto (Some Like It Hot!!); "Samurai Heart (Some Like It Hot!!)") โดย SPYAIR (ตอนที่ 202 - 214)
  2. บาลานซ์ดออล์ (อังกฤษ: Balance Doll) โดย Prague (ตอนที่ 215-227)
  3. อะนะงุระ (ญี่ปุ่น: アナグラทับศัพท์: Anagura; , lit. "Cellular") โดย Kuroneko Chelsea (ตั้งแต่ตอนที่ 228 เป็นต้นไป) [2]

อ้างอิง[แก้]

  • อ้างอิงทั่วไป
  • "203-214" (ภาษาญี่ปุ่น). TV Tokyo. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-04-27. สืบค้นเมื่อ April 26, 2011.
  • "215-" (ภาษาญี่ปุ่น). TV Tokyo. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-20. สืบค้นเมื่อ July 13, 2011.
  • "Trailer" (ภาษาญี่ปุ่น). TV Tokyo. สืบค้นเมื่อ May 3, 2011.
  • อ้างอิงเฉพาะ
  1. "News: Crunchyroll to Simulcast Gintama TV Anime's Return". Anime News Network. March 28, 2011. สืบค้นเมื่อ March 28, 2011.
  2. "スタッフ" (ภาษาญี่ปุ่น). TV Tokyo. สืบค้นเมื่อ April 5, 2011.