รามัปปเทวาลัย
| รามัปปเทวาลยัม | |
|---|---|
.jpg) | |
| ศาสนา | |
| ศาสนา | ศาสนาฮินดู |
| เขต | มุลุคู |
| เทพ | รามลึงเคศวรสวามี (พระศิวะ) [1] |
| เทศกาล | มหาศิวราตรี |
| ที่ตั้ง | |
| ที่ตั้ง | หมู่บ้านปะลัมเปต |
| รัฐ | รัฐเตลังคานา |
| ประเทศ | ประเทศอินเดีย |
  ที่ตั้งในรัฐเตลังคานา | |
| พิกัดภูมิศาสตร์ | 18°15′33″N 79°56′36″E / 18.25917°N 79.94333°E |
| สถาปัตยกรรม | |
| สถาปนิก | รามัปปา |
| ผู้สร้าง | เรจรละ รุทร |
| เสร็จสมบูรณ์ | ศตวรรษที่ 13 |
| ทิศทางด้านหน้า | ตะวันออก |
| ชื่อทางการ: เทวาลัยกากตียรุเทรศวร (รามัปปา), รัฐเตลังคานา | |
| เกณฑ์พิจารณา | วัฒนธรรม: (i)(iii) |
| แต่งตั้ง | 2021 (44th session) |
| หมายเลขอ้างอิง | 1570 |
รามัปปาเทวาลยัม (เตลูกู: రామప్ప దేవాలయం; Ramappa Temple) หรือ รามัปปามนเทียร (เทวนาครี: रामप्पा मंदिर) รุเทรศวรมนเทียร เป็นเทวาลัยและแหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโกในรัฐเตลังคานาตอนใต้ของประเทศอินเดีย[2] ตั้งอยู่ 66 km (41 mi) จากเมืองวรังคัล และ 209 km (130 mi) จากนครไฮเดอราบาด หมู่เทวาลัยตั้งอยู่ในหุบเขาในหมู่บ้านปลัมเปต (Palampet) ในมณฑลเวนกตปุระ (Venkatapur mandal) อำเภอมูลุคู[3] จารึกในเทวาลัยสามารถตีความได้ว่าเทวาลัยสร้างขึ้นในราวปี ค.ศ. 1213 สร้างขึ้นโดยนายพลแห่งจักรวรรดิกากตียะ นามว่า เรจรละ รุทร (Recharla Rudra)[4] ในรัชสมัยของจักรพรรดิคณปตีเทวะ[1]
เทวาลัยนี้จัดเป็นประเภทศิวาลัย (หรือ ศิวาลยัม; Sivalayam) หมายถึงเทวาลัยที่บูชาพระศิวะ โดยที่เทวาลัยนี้มีรามลึงเคศวรเป็นองค์ประธาน มาร์โกโปโลขณะเดินทางมายังจักรวรรดิกากตียะ เคยเรียกขานเทวาลัยนี้ว่าเป็น "ดวงดาราที่เฉิดฉายสว่างไสวที่สุดในบรรดาจักรวาลของเทวาลัยทั้งปวง" (the brightest star in the galaxy of temples)[5] ตัวอาคารของรามัปปเทวาลัยตั้งอยู่บนฐานรูปดาวสูง 6-ฟุต (1.8-เมตร) ชื่อ รามปัปปะ/รามัปปา ตั้งตามชื่อช่างแกะสลักหรือก่อสร้างเทวาลัย อย่างไรก็ตาม ลักษณะการตั้งชื่อเทวาลัยตามชื่อช่างผู้ก่อสร้างนั้นไม่ค่อยปรากฏมากโดยทั่วไปในอินเดีย เป็นไปได้ว่าเทวาลัยนี้อาจเป็นเทวาลัยแห่งเดียวในอินเดียที่ตั้งชื่อตามช่างผู้ออกแบบ[6]
เทวาลัยได้รับการขึ้นทะเบียนในรายชื่อเบื้องต้นของแหล่งมรดกโลกของยูเนสโกภายใต้ชื่อ "โตรณัมและเทวาลยัมอันอลังการแห่งกากตียะ" ("The Glorious Kakatiya Temples and Gateways") ในปี 2019 หลังจากยื่นแก่คณะกรรมการยูเนสโกไปเมื่อ 10 กันยายน 2015[6] และในวันที่ 25 กรกฎาคม 2021 เทวาลัยได้รับการขึ้นบัญชีเป็นแหล่งมรดกโลกโดยสมบูรณ์ภายใต้ชื่อ "เทวาลัยกากตียรุเทรศวร (รามัปปา), รัฐเตลังคานา"[2][7]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 Gollapudi Srinivasa Rao. "Ramappa temple never fails to surprise visitors". The Hindu. สืบค้นเมื่อ 2015-01-01.
- ↑ 2.0 2.1 Nanisetti, Serish (2021-07-25). "Telangana's Ramappa Temple inscribed as a World Heritage Site". The Hindu (ภาษาIndian English). ISSN 0971-751X. สืบค้นเมื่อ 2021-07-25.
- ↑ "The Shiva temples at Palampet". สืบค้นเมื่อ 2006-09-11.
- ↑ P. V. P. Sastry 1978, p. 143.
- ↑ Dobbie, Aline (2006). India: The Elephant's Blessing (ภาษาอังกฤษ). Melrose Press. p. 36. ISBN 978-1-905226-85-6.
- ↑ 6.0 6.1 UNESCO "The Glorious Kakatiya Temples and Gateways", Tentative List
- ↑ UNESCO (2021-07-25). "Cultural sites in China, India, Iran and Spain inscribed on UNESCO's World Heritage List". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 2021-07-25.
บรรณานุกรม[แก้]
- P. V. P. Sastry (1978). N. Ramesan (บ.ก.). The Kākatiyas of Warangal. Hyderabad: Government of Andhra Pradesh. OCLC 252341228.
- Michell, George, The Penguin Guide to the Monuments of India, Volume 1: Buddhist, Jain, Hindu, 1989, Penguin Books, ISBN 0140081445
